ในยามนั้นเอง หญิงสาวก็พุ่งมาอยู่ตรงหน้าเฉินผิงแล้ว เห็นได้ชัดว่าเธอรู้สึกประหลาดใจที่เห็นเขาตอบโต้พลังจู่โจมของเธอได้อย่างรวดเร็ว
แต่ว่าก็ไม่อาจหยุดการโจมตีของเธอได้ เธอควงมีดสั้นของตนเองแล้วเล็งไปที่ลำคอของเฉินผิง
“คุณไม่ได้รับผลกระทบจากมนตรามหาเสน่ห์ของฉันจริงๆ เสียด้วย คุณยังเป็นผู้ชายอยู่หรือเปล่าเนี่ย?” หญิงสาวโกรธจัดเสียจนสีหน้าซีดเผือด แล้วสายตาที่เธอมองเฉินผิงก็เปลี่ยนเป็นอำมหิตเช่นกัน
“ช้าก่อน คุณไม่คิดว่ามันแปลกๆ รึไง? แต่... มิใช่ว่าคุณรู้เรื่องนั้นหมดแล้วหรอกเหรอ?” เฉินผิงเอ่ยถามพลางจับมีดสั้นมาหักครึ่ง หลังจากนั้นใบมีดก็ตกลงสู่พื้น
ในชั่ววินาทีต่อมา พลังลบภายในตัวของหญิงสาวก็ระเบิดออก พลังสีดำพุ่งขึ้นสู่ท้องนภา
พลังสีดำที่เกิดขึ้นในชั่วพริบตาก็กลืนกินเฉินผิง
พลังสีดำที่จุ่ๆ ก็อุบัติขึ้น ท่าทางที่หญิงสาวเคลื่อนขยับยามที่เธอต่อสู้... ทุกอย่างเหมือนกำลังจะบอกเรื่องสำคัญกับเฉินผิง
“คะ คุณไม่ใช่อู่เม่ยเอ๋อร์?”
สายตาของเฉินผิงเต็มเปี่ยมไปด้วยความประหลาดใจเพราะหญิงสาวที่ยืนอยู่ตรงหน้าดูเหมือนกับอู่เม่ยเอ๋อร์มากทีเดียว ยิ่งไปกว่านั้นพวกเธอต่างก็เชี่ยวชาญในการใช้มนตรามหาเสน่ห์อีกต่างหาก
หากมิใช่เพราะเธอใช้แก๊สพิษจู่โจมล่ะก็ เขาก็คงจะเข้าใจผิดคิดว่าเธอคืออู่เม่ยเอ๋อร์ไปแล้ว พวกเธอดูเหมือนกันมากเหลือเกิน
เมื่อเขานึกถึงทุกๆ รายละเอียดขึ้นมาแล้วก็สังเกตได้ว่าแม้หญิงสาวทั้งสองคนจะมีรูปร่างหน้าตาเหมือนกัน แต่กลับไม่มีอะไรที่คล้ายกันเลย ยกตัวอย่างเช่น หญิงสาวที่ยืนอยู่ตรงหน้าเขามีพลังลบที่อู่เม่ยเอ๋อร์ไม่มี
“ใครบอกว่าฉันคืออู่เม่ยเอ๋อร์ คุณต่างหากที่เป็นฝ่ายเข้าใจผิดมาตั้งแต่แรก”
หลังจากเธอพูดจบ เธอก็เหวี่ยงหมัดใส่เฉินผิง
วิธีที่เธอใช้วิเคราะห์สถานการณ์ก็มิได้ซับซ้อนอะไรเลย แก๊สพิษสีดำได้กลืนกินเฉินผิงเข้าไปแล้ว ตอนที่พิษออกฤทธิ์เขาก็จะรู้สึกมึนงง ดังนั้นย่อมไม่มีทางที่เขาจะสามารถหลบพ้นหมัดของเธอได้เลย
เรื่องมิได้เป็นอย่างที่เธอคาดเอาไว้ เฉินผิงหลบหลีกหมัดของเธอได้อย่างง่ายดาย เขาถึงกับสูดหายใจลึกๆ แล้วซึมซับแก๊สพิษเข้าไปในร่างกายจนเกลี้ยง
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...
มีเรื่องอื่นที่จบแล้วบ้างไหมจะหาซื้ออ่าน...
มีหนังสือขายมั้ยครับ รอวันละ 20 ตอน ไมทันใจ...