อย่างไรเสียทันทีที่ถูกต่อพิษต่อยเอาก็จะต้องตาย ซึ่งหมายความว่าต้องเลี้ยงต่อตัวใหม่สำหรับภารกิจอื่นๆ ด้วย
หลังจากนั้นสักพัก เฉินผิงก็เอ่ยเตือนหลงอู่ขึ้นมาว่า “คุณหลง เสี่ยวหลานน่าจะมีส่วนเกี่ยวข้องกับหมู่บ้านหม่าวไม่ทางใดก็ทางหนึ่ง นอกเหนือไปจากการใช้มนตรามหาเสน่ห์ เธอยังสามารถปล่อยแก๊สพิษได้ด้วย โชคดีที่แก๊สทำอะไรผมไม่ได้ เพราะผมสามารถซึมซับมันเข้าไปด้วยการใช้จิตตวิสุทธิ”
“ไปถามเสี่ยวหลานเรื่องภูมิหลังของเธอกันเถอะ”
หลงอู่เองก็รู้สึกว่าเป็นโอกาสที่จะได้ล่วงรู้อดีตของอู่เม่ยเอ๋อร์
ตอนที่เฉินผิงกับหลงอู่เข้ามาในห้อง อู่เม่ยเอ๋อร์กับเสี่ยวหลานกำลังนั่งอยู่เคียงข้างกันและกำลังพูดคุยกันอย่างมีความสุข เนื่องจากพวกเธอดูสนิทสนมกันมาก จนชวนให้ใครๆ ก็คิดว่าพวกเธอรู้จักมักคุ้นกันมาหลายปีแล้ว
เมื่อเธอเห็นเฉินผิงกับหลงอู่เข้ามา เสี่ยวหลานก็หุบยิ้มแล้วเลิกคุยทันที
“คุณเกี่ยวข้องอะไรกับหมู่บ้านหม่าว?” หลงอู่ถามเสี่ยวหลานตามตรง
เมื่อเห็นหลงอู่ถามเรื่องหมู่บ้านหม่าว เสี่ยวหลานก็ปิดปากเงียบไม่ยอมพูดอะไรสักคำ
ในขณะเดียวกัน อู่เม่ยเอ๋อร์ก็เอ่ยแนะนำขึ้นมาว่า “พี่สาว นี่คือท่านลุงหลง เขาเป็นคนจิตใจดีแล้วก็เลี้ยงฉันมาตั้งแต่แบเบาะ พี่เล่าเรื่องให้เขาฟังได้ตามสบายเลยนะ”
ในเมื่ออู่เม่ยเอ๋อร์เอ่ยปากรับรองแทนหลงอู่เช่นนั้น ในที่สุดเสี่ยวหลานก็เอ่ยขึ้นมาว่า “ราชาพิษแห่งหมู่บ้านหม่าวคือพ่อบุญธรรมของฉันเอง ฉันเติบโตขึ้นในหมู่บ้านหม่าว”
เมื่อหลงอู่ได้ยินคำพูดของเสี่ยวหลานก็รู้สึกตกตะลึง ถ้าหากอู่เม่ยเอ๋อร์กับเสี่ยวหลานเป็นฝาแฝดกันจริงๆ มิหนำซ้ำพ่อแม่ของพวกเธอยังตายเพราะต่อพิษ ในเมื่อเป็นเช่นนั้น ทำไมหมู่บ้านหม่าวถึงต้องรับเสี่ยวหลานไปอุปการะด้วยเล่า?
“ในเมื่อเป็นเช่นนั้น คุณก็เลยถูกราชาพิษส่งตัวมา ผมรู้ว่าราชาพิษตั้งใจที่จะล้างแค้นให้ลูกบุญธรรมของตัวเอง”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...
มีเรื่องอื่นที่จบแล้วบ้างไหมจะหาซื้ออ่าน...
มีหนังสือขายมั้ยครับ รอวันละ 20 ตอน ไมทันใจ...