หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 715

ราชาพิษไล่ตามเสี่ยวหลานมาถึงหน้าต่างแล้วมองดูเธอหายลับไปในความมืด เมื่อเห็นภาพถ่ายที่อยู่บนโต๊ะหายไป เขาก็แสยะยิ้ม

“อย่าได้ร้อนใจไปเลย เดี๋ยวพอถึงคืนพรุ่งนี้ แกก็จะได้รู้ทุกอย่างเองนั่นแหละ”

ดวงตาของเขาฉายแววประสงค์ร้าย

ตอนที่ราชาพิษผละจากหน้าต่างแล้วกลับไปนอน ก็มีเงาร่างสายหนึ่งผุดขึ้นตรงมุมมืด เป็นเฉินผิงนั่นเอง

เฉินผิงแหงนหน้ามองไปที่หน้าต่างห้องนอนของราชาพิษด้วยสีหน้าเย็นชา “ดูเหมือนว่าตาเฒ่านี่กับพ่อแม่ของเสี่ยวหลานจะมีความเกี่ยวพันอะไรกันสักอย่าง”

ตอนที่เฉินผิงมาถึง เสี่ยวหลานก็กลับเข้าในห้องของตนเองแล้ว เมื่อเห็นเขากลับมาจากข้างนอก เธอก็เอ่ยถามอย่างระแวดระวังว่า “คุณไปไหนมา?”

“เข้าห้องน้ำน่ะสิ ผมอั้นไม่ไหวหรอกนะ อะไรกัน? ผมทำแบบนั้นก็ไม่ได้เหรอ?” เฉินผิงหาวหวอดด้วยความเหนื่อยอ่อนพลางกล่าวว่า “ดึกดื่นเที่ยงคืนคุณแต่งชุดรัดรูปไปไหนมางั้นรึ?”

“ฉันไม่จำเป็นต้องอธิบายอะไรให้คุณฟัง”

เธอถอดชุดรัดรูปออกแล้วปีนกลับขึ้นเตียง พลางกำภาพถ่ายเอาไว้แน่น เธอตัดสินใจที่แล้วว่าพรุ่งนี้จะถามราชาพิษเรื่องหญิงสาวในภาพถ่าย

เช้าวันรุ่งขึ้น เสี่ยวหลานก็พาเฉินผิงไปยังกระท่อมที่ราชาพิษอาศัยอยู่ เมื่อพวกเขาก้าวข้ามธรณีประตูเข้ามา ก็เห็นผู้คนมากมายมารวมตัวกันอยู่ในห้องรับแขกแล้ว

“เดี๋ยวคุณต้องแกล้งทำเป็นสูญสิ้นพลังไปจนเกลี้ยงด้วยนะ แต่อย่าให้ใครรู้ว่าคุณยังมีพลังอยู่เป็นอันขาด” เสี่ยวหลานสั่ง

“ทำไมล่ะ?” เฉินผิงเอ่ยถาม

“อย่าถามมากนักเลยน่า ทำตามที่ฉันบอกก็พอ”

เสี่ยวหลานถลึงตามองเขา

เฉินผิงพยักหน้ารับแล้วตามเสี่ยวหลานเข้ามาในห้องรับแขก

หลังจากเมื่อคืนแอบเข้าไปในห้องของเขา เธอก็ไม่กล้าสบตากับราชาพิษเพราะรู้สึกผิด ในทางกลับกัน ราชาพิษกลับแสดงท่าทีราวไม่เกิดอะไรขึ้น