หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 716

“ให้คุณเซี่ยเข้ามา อย่าลืมต้อนรับให้ดีเสียด้วยเล่า” ราชาพิษสั่งคนของหมู่บ้านหม่าวที่เข้ามารายงานเรื่องการมาถึงของเซี่ยเชา

ฝ่ายหลังผงกศีรษะอย่างนอบน้อมแล้วออกไป ในขณะเดียวกัน ราชาพิษก็จับกลุ่มกับต้าลี่โถวและคนอื่นๆ ราวกับว่าพวกเขากำลังปรึกษาหารืออะไรบางอย่าง

เฉินผิงฉวยโอกาสถามเสี่ยวหลานด้วยสีหน้าสับสน “สำนักเทียนอู่มีอะไรพิเศษงั้นรึ? ดูเหมือนคนจากหมู่บ้านหม่าวจะหวาดกลัวพวกเขานะ!”

เสี่ยวหลานลอบมองไปที่ราชาพิษและคนอื่นๆ ก่อนจะอธิบายให้เขาฟังว่า “สำนักเทียนอู่เป็นสำนักที่ตั้งอยู่บนเขาทางตอนใต้ของหมู่บ้านหม่าว ห่างจากพวกเราไปประมาณห้ากิโลเมตร หมู่บ้านหม่าวกับสำนักเทียนอู่เป็นศัตรูตัวฉกาจ แล้วฉันก็ได้ยินมาว่าทั้งสองฝ่ายเริ่มต่อสู้กันตั้งแต่เมื่อสิบปีก่อน ทำให้ผู้คนล้มตายไปมากมาย ไม่รู้ทำไมจู่ๆ พวกมันถึงได้มีศิษย์ที่แข็งแกร่งเพิ่มจำนวนขึ้นมาก ทันใดนั้นพวกมันก็มีปรมาจารย์อาวุโสหน้าใหม่ถึงเกือบยี่สิบคน แม้แต่เจ้าสำนักของพวกมันก็เลื่อนถึงระดับปรมาจารย์ยุทธ์ เป็นผลทำให้หมู่บ้านหม่าวถูกกดขี่ตลอดหลายปีมานี้”

เธอหยุดพูดพลางลอบมองไปที่ราชาพิษและคนอื่นๆ อีกทีก่อนจะเอ่ยเสริมขึ้นมาว่า “นั่นคือสาเหตุที่ทำให้ราชาพิษตั้งใจที่จะฝึกราชาซากศพ เช่นนั้นพวกเราก็ไม่จำเป็นต้องก้มหัวให้แก่สำนักเทียนอู่อีก เมื่อก่อนหน้านี้ตอนที่ล่วงล้ำเข้ามาในเขตของพวกเรา บรรดาศิษย์จากสำนักเทียนอู่นับร้อยได้สิ้นชีพลงหลังจากถูกสัตว์พิษกัด ดังนั้นพวกเราจึงเกรงว่าพวกมันจะมาคิดบัญชีกับเราน่ะสิ!”

“หมู่บ้านหม่าวเชี่ยวชาญในเรื่องการใช้พิษไม่ใช่เหรอ? ไม่ว่าศิษย์สำนักเทียนอู่จะน่าเกรงขามสักเพียงใด พวกคุณก็สามารถวางยาพิษสังหารพวกมันได้อย่างง่ายดายไม่ใช่รึไงกัน?” เฉินผิงเอ่ยหักล้างด้วยความสับสนงุนงง

เสี่ยวหลานอดที่จะหัวเราะด้วยความฉุนเฉียวมิได้ “คุณประเมินหมู่บ้านหม่าวเอาไว้สูงเกินไปแล้ว หลังจากต่อสู้กับพวกเรามากว่าสิบปี สำนักเทียนอู่จะลืมเรื่องที่หมู่บ่านหม่าวเชี่ยวชาญในการใช้พิษได้ยังไงกันเล่า? พวกมันก็มีวิธีถอนพิษของพวกเราแล้ว แม้แต่ต่อพิษซึ่งถือว่าเป็นสิ่งมีชีวิตที่อันตรายที่สุดในหมู่บ้านหม่าว ก็ไม่นับว่าเป็นตัวอันตรายที่จะทำอะไรพวกมันได้เลย”

“ถ้าหากพวกมันสามารถถอนพิษของคุณได้ แล้วเป็นไปได้ยังไงกันที่ก่อนหน้านี้คนนับร้อยของพวกมันจะตายเพราะพวกคุณ?” เฉินผิงเอ่ยถามด้วยความสงสัย เขาไม่เข้าใจว่าในเมื่อสำนักสามารถถอนพิษได้ แล้วทำไมคนจากสำนักเทียนอู่พวกนั้นยังคงต้องลงเอยด้วยความตายอยู่อีก

“พวกที่ต้องพิษจนตายเป็นแค่ศิษย์ทั่วไปของสำนักเทียนอู่เท่านั้น มิใช่ศิษย์แท้ของพวกมันหรอก ดังนั้นสำนักเทียนอู่จึงไม่คิดจะใช้ยาถอนพิษอันล้ำค่ามารักษาศิษย์พวกนี้ นอกเหนือไปจากนั้น พวกมันก็ตัดสินใจที่จะปล่อยเลยตามเลยแล้วหยบยกเหตุการณ์ครั้งนั้นขึ้นมาเป็นข้ออ้างในการโจมตีหมู่บ้านหม่าว” เสี่ยวหลานอธิบายต่อไป

เมื่อได้ยินเช่นนั้น เฉินผิงก็ใจเต้นรัว พระเจ้าช่วย! สำนักเทียนอู่ช่างไร้มนุษยธรรมจนถึงขนาดปฏิบัติกับบรรดาศิษย์ราวกับเป็นของไร้ค่าที่ไม่สมควรมีชีวิตอยู่ได้ยังไงกัน? ทั้งๆ ที่ศิษย์พวกนั้นยกย่องเทิดทูนสำนักเทียนอู่ แต่กลับปล่อยให้ฝ่ายแรกถูกพิษโดยไม่ยอมถอนให้จนต้องพบกับจุดจบ ถ้าหากสำนักเทียนอู่สามารถปฏิบัติกับคนของตนเองเช่นนั้นได้ ฉันนึกไม่ออกเลยว่าพวกเขาจะปฏิบัติกับคนนอกยังไงกัน!