หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 717

“แน่นอนสิครับ! หากสำนักเทียนอู่ยินดีประนีประนอมกับเรา พวกเราก็จะยินดีมากเลยเชียวล่ะ!” ราชาพิษรีบตอบด้วยความรู้สึกปลาบปลื้มยินดีขึ้นมาทันที

อย่างไรเสียก็มีสำนักอีกมากมายนับไม่ถ้วนนอกเหนือไปจากหมู่บ้านหม่าวกับสำนักเทียนอู่อยู่ทั่วแดนตะวันตกเฉียงใต้ ต่อมา ทุกคนก็ต่อสู้แย่งชิงทรัพยากรการฝึกบำเพ็ญฌานอันมีอยู่อย่างจำกัดแล้วขยายเขตแดนของตนเองออกไป เช่นนั้นจึงอธิบายได้ถึงสาเหตุที่ทำให้ราชาพิษสั่งเฉียนเฟิงให้ยื่นมือเข้ามาที่เจียงเป่ยอย่างลับๆ

ในเมื่อหมู่บ้านหม่าวกับสำนักเทียนอู่ต่อสู้กันและเผชิญกับความสูญเสียมาหลายสิบปี สำนักอื่นๆ ย่อมเป็นฝ่ายที่ได้ประโยชน์จากเรื่องนั้น พูดง่ายๆ ก็คือพลังต่อสู้ของคนพวกนั้นยังคงก้าวหน้าต่อไป ขณะที่พลังยุทธ์ของหมู่บ้านหม่าวกลับหยุดนิ่ง

ปัจจุบันนี้ผู้คนส่วนใหญ่จากสำนักอื่นได้กลายเป็นปรมาจารย์ยุทธ์กันไปทีละคนๆ แล้ว แต่ถึงกระนั้น ราชาพิษก็ยังติดแหงกอยู่ที่ระดับปรมาจารย์อาวุโสขั้นสูงสุด โดยไม่มีสัญญาณว่าจะเลื่อนระดับขั้นพลังฝีมือแม้แต่น้อย เป็นผลทำให้เขามีความรู้สึกกดดันและกระวนกระวายใจ

นั่นคือสาเหตุที่ทำให้เขารีบร้อนที่จะฝึกราชาซากศพ หากพวกเขาฝึกได้สำเร็จ เขาคิดว่าสำนักอื่นก็คงจะไม่เป็นภัยคุกคามต่อหมู่บ้านหม่าวอีกต่อไป

“ราชาพิษ ในเมื่อคุณไม่ขัดข้อง ก็ถึงเวลาที่สำนักเทียนอู่กับหมู่บ้านหม่าวจะปล่อยวางความแค้นที่เคยมีต่อกัน เพื่อแสดงความจริงใจอย่างสุดซึ้งของพวกเรา คราวนี้ผมเอาของดีมาให้คุณเป็นพิเศษเลยเชียวล่ะ” เซี่ยเชากล่าวอย่างจริงจัง

วินาทีต่อมา ลูกน้องคนหนึ่งที่ยืนอยู่ข้างหลังเขาก็รีบหยิบขวดแก้วออกที่บรรจุน้ำใสราวกับผลึกออกมา

ราชาพิษมองดูแล้วถามด้วยความสงสัยว่า “คุณเซี่ย ดูเหมือนจะเป็นน้ำธรรมดาๆ จากบ่อน้ำพุบนเขาเลยนะ แล้วมันจะเป็นสมบัติล้ำค่าได้ยังไงกัน?”

“ราชาพิษ ในเมื่อสำนักเทียนอู่กับหมู่บ้านหม่าวจะรื้อฟื้นความสัมพันธ์และผูกมิตรไมตรี ผมก็จะไม่ปิดบังคุณอีก คุณรู้หรือเปล่าว่าพวกเราแข็งแกร่งขึ้นรวดเร็วขนาดนั้นได้ภายในไม่กี่ปีนี้ได้ยังไงกัน? จนถึงตอนนี้ก็มีปรมาจารย์อาวุโสหน้าใหม่อยู่ในสำนักของพวกเราถึงเกือบยี่สิบคนแล้ว นอกเหนือไปจากนั้น คุณพ่อของผมถึงกับกลายเป็นปรมาจารย์ยุทธ์ภายในระยะเวลาสั้นๆ หลังจากติดอยู่ที่ระดับปรมาจารย์อาวุโสขั้นสูงสุดมาเป็นสิบปี!” เซี่ยเชากล่าวพลางยิ้มอย่างมีเลศนัย

ไม่มีทางที่ขวดแก้วจะมีพลังวิญญาณได้หรอก ดังนั้นเขาจึงมั่นใจว่ามันต้องมาจากน้ำในขวดเป็นแน่ แต่เป็นไปได้ยังไงกันที่น้ำจะมีพลังวิญญาณได้? อ๊ะ! หรือว่าจะเป็นน้ำจากบ่อน้ำพุวิญญาณ?

ราชาพิษตกตะลึงจนพูดไม่ออก ในขณะเดียวกัน ต้าลี่โถวและคนอื่นๆ ก็แสดงสีหน้าไม่เชื่อเสียทีเดียว เขตแดนของพวกเราก็มีบ่อน้ำพุบนเขาอยู่ตั้งเยอะแยะเหมือนกัน นอกเหนือไปจากนั้น น้ำจากบ่อน้ำพุบนเขาก็ก่อกำเนิดเป็นสายน้ำที่ไหลผ่านเขตแดนของพวกเราอีกต่างหาก ดังนั้นพวกเราส่วนใหญ่จากหมู่บ้านหม่าวจึงได้ดื่มน้ำจากบ่อน้ำพุบนเขาอยู่แล้ว ทำไมพวกเราถึงไม่รู้สึกอะไรเลย หลังจากดื่มมันลงไปเล่า?

“คุณเซี่ย คุณไม่ได้โกหกผมใช่ไหม? คุณจะบอกว่าน้ำจากบ่อน้ำพุบนเขาสามารถเสริมสร้างสุขภาพของพวกเราและทำให้พวกเราเลื่อนระดับขั้นพลังฝีมือได้สำเร็จงั้นเหรอ?” ราชาพิษเอ่ยถามด้วยความสับสน

สำหรับเขาแล้ว ฟังดูไม่สมเหตุสมผลเอาเสียเลยที่น้ำจากบ่อน้ำพุจะสามารถทำเรื่องมหัศจรรย์เช่นนั้นได้ เป็นไปได้ยังไงที่คนที่ติดแหงกอยู่ระดับขั้นเดิมมาเป็นสิบปีจะเลื่อนระดับขั้นพลังฝีมือได้ทันที หลังจากดื่มน้ำจากบ่อน้ำพุบนเขา?

“ราชาพิษ ผมโกหกคุณไปแล้วจะได้อะไรกัน? ผมเอาน้ำจากบ่อน้ำพุบนเขามาด้วย ถ้าหากคุณไม่เชื่อผมล่ะก็ คุณลองทดสอบด้วยตัวเองก็ได้นี่ครับ”

จากนั้นเขาก็ยื่นขวดแก้วมาให้ราชาพิษ