หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 719

“ราชาพิษ เขาเป็นใครกัน?” เซี่ยเชาเอ่ยถามด้วยสีหน้าเย็นชา

“อ้อ! มันก็แค่ไอ้หนุ่มหน้าโง่เท่านั้นแหละ...” ราชาพิษรีบอธิบาย จากนั้นเขาก็ตวาดออกไปว่า “ลากมันออกไปขังซะ!”

ต้าลี่โถวและคนอื่นๆ ก้าวเข้ามาจับตัวเฉินผิงแล้วลากเขาออกไปโดยไม่ลังเล

เฉินผิงดิ้นรนกระเสือกกระสนอย่างคลุ้มคลั่ง เพื่อแสดงให้ดูเหมือนว่าเขาสูญสิ้นพลังยุทธ์จนหมดเกลี้ยงแล้ว

“ปล่อยผมสิ! เสี่ยวหลานเป็นของผม!” เขายังคงร้องตะโกนสุดเสียง แต่กลับไม่มีใครฟังเขาเลยสักคน ชั่วครู่ต่อมาเขาก็ถูกต้าลี่โถวและคนอื่นๆ ลากออกไป

เมื่อเซี่ยเชาสัมผัสไม่ได้ถึงความผิดปกติใดอีก ก็ผุดรอยยิ้มบางๆ ขึ้นบนใบหน้า “ดูเหมือนว่าจะมีหลายคนที่หลงคุณเสี่ยวหลานเสียจนโงหัวไม่ขึ้น!”

“อ๊ะ! คุณเซี่ย พวกปลาซิวปลาสร้อยตัวเล็กๆ พรรค์นั้นจะเทียบกับคุณได้ยังไงกันล่ะครับ! อีกสามวันให้หลัง ผมจะแต่งตัวเสี่ยวหลานให้สวยๆ รอต้อนรับการมาถึงของคุณเลย!” ราชาพิษยิ้มอย่างเป็นสุข

นอกเหนือไปจากเขาแล้ว ก็มีคนของหมู่บ้านหม่าวเพียงไม่กี่คนที่รู้ว่าเสี่ยวหลานถือกำเนิดมาพร้อมกับความสามารถในการร่ายคาถา ดังนั้นเขาจึงไม่แพร่งพรายให้เซี่ยเชาได้รู้

“ฮ่าฮ่าฮ่า! งั้นผมกลับไปเตรียมข้าวของที่จำเป็นดีกว่า ขอตัวก่อนนะครับ” เซี่ยเชาลุกขึ้นพลางประสานมือคำนับราชาพิษ

“แล้วเจอกันครับ คุณเซี่ย ค่อยๆ เดินนะครับ” ราชาพิษเองก็ประสานมือคำนับพลางกล่าวขึ้นเช่นกัน

เมื่อเซี่ยเชาก้าวออกไปจากหมู่บ้านหม่าว เขาก็แสยะยิ้มพลางกล่าวอย่างมีชัย “ฮ่าฮ่า! ความสามารถในการร่ายคาถายอดเยี่ยมโดยไม่ต้องสงสัยเลย ดูไอ้หน้าโง่คนนั้นที่ต้องมนตรามหาเสน่ห์สิว่าเป็นยังไงบ้าง! เดี๋ยวหลังจากที่ซึมซับพลังชีวิตของเสี่ยวหลานเข้าไป ฉันก็จะสามารถเลื่อนขึ้นสู่ระดับปรมาจารย์ยุทธ์ได้แล้ว!”

ในขณะเดียวกัน เสี่ยวหลานก็กำหมัดแน่นเพราะเธอเกรงว่าตอนที่สัตว์พิษในห้องจู่โจมเข้ามา เฉินผิงจะทนไม่ไหว