หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 72

“บัตรของคุณผู้ชาย เป็นบัตรสั่งทำพิเศษของตระกูลซู พวกเราอิงบัตรเป็นหลัก ไม่ว่าใครจะถือมาก็ตามแต่ พวกคุณคิดว่าตัวเองสามารถเทียบกับตระกูลซูได้หรือ”

สายตาของผู้จัดการธนาคารมีแววตาความดูถูกพาดผ่าน!

คำพูดของผู้จัดการธนาคาร ทำให้หลี่ตงเหมยชะงักไปชั่วครู่ อีกทั้งคนที่อยู่รอบๆก็ต่างตื่นตกใจ!

ตระกูลซูนั้นเป็นผู้ที่รวยที่สุดในหงเฉิง มิน่าล่ะตอนที่พนักงานธนาคารคนนั้นเห็นบัตรในมือของเฉินผิง ทีท่าก็เปลี่ยนไปในพริบตา!

ถ้าถือบัตรของตระกูลซู ไม่ต้องพูดถึงเรื่องการมาถอนเงินด้วยตัวเอง เพียงแค่โทรมา ธนาคารก็จะส่งเงินไปให้ถึงที่ ลูกค้าประเภทนี้ ล้วนเป็นคนที่ธนาคารใหญ่ๆ ต่างก็แก่งแย่งกัน!

เมื่อแฟนของหลี่ตงหานได้ยินว่าบัตรนั้นคือบัตรสั่งทำพิเศษของตระกูลซู เพียงพริบตาสีหน้าก็เปลี่ยนเป็นขาวซีด ถ้าหากว่าเฉินผิงมีความสัมพันธ์อะไรกับตระกูลซูจริง เพียงแค่พูดประโยคเดียว บริษัทเล็กๆของเขาก็สามารถล้มละลายได้ในทันที!

“ไม่...ไม่มีทาง เขาจะไปมีบัตรสั่งทำพิเศษของตระกูลซูได้อย่างไร เขาต้องขโมยมาแน่ ไม่ก็เก็บได้ เขาไม่มีทางมีความสัมพันธ์ใดๆ กับตระกูลซู...”

หลี่ตงเหมยไม่เชื่อ เฉินผิงเป็นแค่คนธรรมดาที่ธรรมดามากไปกว่านี้ไม่ได้แล้ว แถมยังเพิ่งออกจากคุก ทำไมถึงเกี่ยวข้องกับตระกูลซูได้

เห็นหลี่ตงเหมยยังคงอาละวาดอยู่แบบนั้น ผู้จัดการธนาคารมีสีหน้าเยียบเย็น “รปภ.ลากพวกเขาออกไปให้พ้นหน้าฉันที...”

อึดใจเดียว รปภ.สองคนก็เดินเข้ามาและ ไล่หลี่ตงเหมยออกไปด้านนอก แฟนของหลี่ตงเหมยเองก็ถูกไล่ออกไปด้วย!

“นี่มันเรื่องอะไรกันแน่ เพื่อนร่วมชั้นของคุณคนนั้นมีความสัมพันธ์อะไรกับตระกูลซู”

แฟนของหลี่ตงเหมยถามอย่างรู้สึกกังวลเล็กน้อย

“ไม่เคยได้ยินว่าเขาเป็นอะไรกับตระกูลซูนะ ถ้าหากว่ามีความสัมพันธ์อะไรกับตระกูลซูจริง ก็คงไม่มีทางต้องติดคุก นี่ก็เพิ่งออกมาไม่กี่วันเอง ทำไมถึงได้ไปมีความสัมพันธ์กับตระกูลซุได้ ฉันว่าบัตรนั่นเขาต้องเก็บได้แน่ๆ ผู้จัดธนาคารน่ะคือไอ้โง่!”

หลี่ตงเหมยพูดด้วยสีหน้าโกรธเคือง

“เอาล่ะ ไม่ต้องสนใจหรอกว่าเขาเก็บได้หรือเปล่า พวกเราไปกันเถอะ!”

แฟนของหลี่ตงเหมยอยากเข้าไปพัวพันอีก เพราะถ้าหากว่าเฉินผิงมีความสัมพันธ์กับตระกูลซูจริง ตัวเขาก็คงซวย!

หลี่ตงเหมยและแฟนหนุ่มรูปร่างอ้วนท้วมเพิ่งออกจากธนาคารไป เมื่อพรรคพวกที่รอเฉินผิงอยู่ด้านนอกมาตลอดเห็นเข้า ก็รีบเข้ามาทักทาย

“เฉินผิง?” กังจื่อชะงักไป แต่ไม่นานก็นึกขึ้นได้ “ใช่แล้ว เหมือนว่าจะชื่อเฉินผิง ติดเงินพวกเราอยู่ล้านสาม!”

หลี่ตงเหมยได้ยิน เธอก็ดีใจจนแทบจะกระโดดขึ้น

“ฉันบอกแล้วเฉินผิงคนนั้นทำไมวันนี้ต้องถอนเงินตั้งหนึ่งล้านสามแสน ที่แท้ก็เป็นหนี้คนอื่น ถูกล้อมไว้ด้านในนี่เอง!” จากนั้นก็ถามกังจื่อว่า “เขาไปเป็นหนี้พวกนายได้อย่างไร”

กังจื่อไม่ตอบหลี่ตงเหมย แต่กลับมองไปทางเถ้าแก่ชิวที่อยู่ด้านข้าง!

เถ้าแก่ชิวยิ้มแล้วยิ้มอีก “นี่แฟนของฉันเอง!”

กังจื่อได้ยิน ฉันพลันยิ้มขึ้น “ที่แท้ก็เป็นแฟนของเถ้าแก่ชิว งั้นผมก็ไม่ปิดบัง มีผู้หญิงคนหนึ่งมากู้เงินอัตราดอกเบี้ยสูงกับเรา ไอ้หนุ่มนั่นเลยช่วยเธอคืนเงิน เขาไม่ได้ติดเงินพวกเราแม้แต่น้อย!”

“ที่แท้ก็เป็นหนี้เงินกู้อัตราดอกเบี้ยสูง งั้นพวกนายก็สามารถเอาดอกเบี้ยได้มากหน่อย ไอ้หนุ่มเฉินผิงนั่นมีเงินในบัตรอยู่สิบล้านเชียว!”

หลี่ตงเหมยพูดกับกังจื่อเสียงเบา