หลายนาทีผ่านไป แรงขัดขืนก็เริ่มจะถดถอย หน้าของเสี่ยวหลานแดงก่ำ เธอเริ่มหายใจหอบ
ราชาพิษเชยชมภาพเสี่ยวหลานดิ้นทุรนทุรายบนเตียง พลางจิบไวน์ไปด้วยอย่างไม่รีบร้อน
“แกดูเหมือนเธอมาก” เขาพูดซ้ำ “รู้ไหมว่ามันทำให้ฉันมีอารมณ์มากขนาดไหน อีกเดี๋ยวแกจะอ้อนวอนขอให้ฉันทำกับแก”
ราชาพิษไม่ใจร้อน เขารู้ว่าต้องใช้เวลากว่ายาจะออกฤทธิ์กับเหยื่อเต็มที่ ถึงตอนนั้นเมื่อไหร่ แกจะกลายเป็นทาสกามของฉัน
พิษไข้ที่ลามขึ้นมาจากท้องน้อยเริ่มบดบังสติของเธอ พอเห็นราชาพิษเธอก็เริ่มอดใจไม่อยู่ เสี่ยวหลานรู้สึกถึงความกระสันที่พุ่งพล่าน ขับดันให้เธออยากขึ้นคร่อมเขาเพื่อเติมเต็มความปารถนา
เสี่ยวหลานฝืนใช้สติเสี้ยวสุดท้ายข่มความอยาก กัดริมฝีปากจนห้อเลือดเพื่อยับยั้งราคะ เธอตัวสั่นอย่างควบคุมไม่ได้ สองมือทึ้งคอเสื้อตัวเองเพื่อดับความร้อนรุ่มรอบคอ
“เอาเลยสาวน้อย มาดูกันว่าแกจะฝืนไว้ได้นานแค่ไหน” ราชาพิษเหลือบมองพลางจิบไวน์อีกอึกหนึ่ง
ห่างออกไปไม่ไกล เฉินผิงลุกขึ้นแล้วยิ้มอย่างพอใจเมื่อเห็นซากของสัตว์พิษกระจัดกระจายบนพื้น
แม้เขาจะยังเพิ่มระดับไม่ถึงขั้นถัดไป เขาก็จวนจะฟื้นฟูจุดชีพจรตันเถียนจนเต็มแล้ว
“ป่านนี้เสี่ยวหลานจะทำอะไรอยู่นะ” เขาพึมพำพลางกวาดตามองรอบห้อง เริ่มรู้สึกว่าเขาลืมเวลาไปเสียสนิท
เขาเตะประตูโลหะอย่างแรงจนมันหลุดจากบานพับ เมื่อเหลือบเห็นภาพด้านนอกจึงรู้ว่าถึงยามค่ำแล้ว
เฉินผิงหลบทหารยามแอบย่องเข้าห้องนอนของเธอ เพื่อมาบอกว่าเขายังอยู่ดี
กลางค่ำกลางคืนแบบนี้ เธอจะไปไหนอีก?
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...
มีเรื่องอื่นที่จบแล้วบ้างไหมจะหาซื้ออ่าน...
มีหนังสือขายมั้ยครับ รอวันละ 20 ตอน ไมทันใจ...