ทางด้านสำนักเทียนอู่ ตอนนี้ครบกำหนดหนึ่งชั่วโมงแล้ว
จงเหมียนเหยียนก็ยังไม่มา ซึ่งแปลว่าเขาหาเฉินผิงไม่เจอ
ไอ้เวรเฉินผิง! เจอกันเมื่อไหร่ฉันฆ่าเขาแน่! เสี่ยวหลานหน้าบึ้งด้วยความโกรธ
“ครบหนึ่งชั่วโมงแล้ว ราชาพิษยังมาไม่ถึงอีกเหรอ?” เซี่ยเชาเดินเข้ามาพร้อมคนของเขา
เธอพยายามอธิบาย “เขาอาจจะกำลังเดินทางมา เราน่าจะรอ-”
“คิดว่าผมโง่หรือไง? หมู่บ้านหม่าวกับสำนักเทียนอู่อยู่ไกลกันสักแค่ไหนเชียว? ดูจากที่พวกเขาเป็นปรมาจารย์อาวุโสคงใช้เวลาไปกลับแค่ครึ่งชั่วโมงเท่านั้น ตอนนี้ก็หนึ่งชั่วโมงแล้วแต่ราชาพิษก็ยังไม่อยู่ที่นี่ แปลว่าเขาไม่คิดจะมา เราควรจะเริ่มพิธีแต่งได้แล้ว” เขายิ้ม
เธอไม่พูดอะไรระหว่างที่ขบริมฝีปากอย่างร้อนใจ
“เอาล่ะ อย่าให้ผมต้องบังคับคุณเลย สวมผ้าคลุมซะจะได้จัดการให้เสร็จเสียที” เขาพูดสั่งด้วยน้ำเสียงรำคาญเล็กน้อยเมื่อเธอเงียบไป
“คุณเซี่ย เรา-”
“ก็บอกว่าผมจะไม่รออีกแล้ว คุณหูหนวกเหรอ?” เขาจ้องเธอเขม็งพลางตะโกน
เธอรู้ว่าตัวเองทนต่อไปไม่ไหวแล้ว เธอจึงพูดขึ้นว่า “ฉันจะไม่แต่งกับคุณ เซี่ยเชา ถ้าอยากได้ฉันมากนักก็เอาศพฉันไปแล้วกัน!”
จากนั้นเธอก็เตรียมใช้มีดปาดจะคอตัวเอง
เมื่อเห็นดังนั้น เขาก็รีบเข้าไปผลักไหล่ของเธอให้มีดหลุดจากมือ
ชาวหมู่บ้านหม่าวชักอาวุธออกมาเตรียมสู้ แต่แล้วก็พ่ายให้สำนักเทียนอู่อย่างรวดเร็ว
เซี่ยเชารวบตัวเสี่ยวหลานเอาไว้แล้วพูดอย่างรื่นรมย์ “คุณจะไม่ตายง่ายๆ หรอก จนกว่าผมจะใช้งานคุณเสร็จ หลังจากนั้นผมไม่สนว่าคุณจะอยู่หรือตาย”
เขาฉุดเธอเข้าห้องนอนอย่างเร่งรีบ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...
มีเรื่องอื่นที่จบแล้วบ้างไหมจะหาซื้ออ่าน...
มีหนังสือขายมั้ยครับ รอวันละ 20 ตอน ไมทันใจ...