หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 739
เสี่ยวหลานดึงจุกปิดขวดไวน์ออก รินใส่แก้วสองใบแล้วยื่นให้เซี่ยเชา
“ถ้าทำตัวดีๆ ฉันจะปรนเปรอคุณเอง ตกลงไหมคะ?” เธอขยิบตาใส่เขา ยิ่งทำให้เขาลุ่มหลงเธอจนถอนตัวไม่ขึ้น่
“ผมจะทำตัวดีๆ ผมสัญญา..” เขารีบพยักหน้า
“ตอนนี้แค่ดื่มกับฉัน แล้วก็อย่าแตะต้องฉัน เข้าใจไหมคะ?” เธอเผยรอยยิ้มเยาะเมื่อเห็นเขาต้องมนต์เสน่ห์ของเธอ
“ได้ครับ..” เขาพยักหน้า
พอเธอยื่นแก้วไวน์ให้เขาก็ดื่มรวดเดียวหมด
เธอจึงดื่มหมดในทีเดียวเช่นกัน จากนั้นก็รินไวน์ใส่แก้วของเขาอีก
เธอกะว่าจะมอมเหล้าเขาให้เมาแอ๋ เธอจะได้หนีออกไป
แต่เมื่อเสี่ยวหลานจะให้เซี่ยเชาดื่มอีกแก้ว เธอก็รู้สึกมึนหัวและแขนขาอ่อนแรงขึ้นมาฉับพลัน แก้วในมือเธอหล่นลงพื้น
“หรือว่า..ไวน์มัน..มีบางอย่างในไวน์..” เธอตกตะลึง
ต้องเป็นเพราะไวน์แน่เธอถึงได้ไม่สบายขึ้นมากะทันหัน
“ฮ่าฮ่า! ผมแอบวางยาไว้ในไวน์ แต่ไม่นึกว่าคุณจะดื่มเข้าไปเอง” เซี่ยเชาเลิกเล่นละครแล้วเริ่มหัวเราะ
“คุณ..ไม่ได้โดนคาถายั่วยวนของฉันเข้าไปเหรอ?” เสี่ยวหลานประหลาดใจ
ไม่มีชายคนไหนนอกจากเฉินผิงที่จะรอดไปได้เมื่อเธอใช้วิชานี้
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...
มีเรื่องอื่นที่จบแล้วบ้างไหมจะหาซื้ออ่าน...
มีหนังสือขายมั้ยครับ รอวันละ 20 ตอน ไมทันใจ...