เนื่องจากเสี่ยวหลานดูเหมือนอู่เม่ยเอ๋อร์อย่างมาก หลินเทียนหู่และชื่อเฟิ่งจึงคิดว่าเธอคืออู่เม่ยเอ๋อร์
อันที่จริงหลินเทียนหู่และชื่อเฟิ่งก็อยู่ที่นั้นด้วยตอนที่อู่เม่ยเอ๋อร์ส่งชุดเกราะสัมฤทธิ์ให้กับเฉินผิง อีกทั้งอู่เม่ยเอ๋อร์เองก็อยู่ด้วยตอนที่เฉินผิงต่อสู้กับฉินเซียวหลินที่สนามประลองยุทธ์ ซึ่งหลินเทียนหู่และชื่อเฟิ่งก็ทำหน้าที่คุ้มกันที่นั่น จึงไม่แปลกที่พวกเขาจะทึกทักเอาว่าอู่เม่ยเอ๋อร์เคยพบกับคนทั้งสองแล้ว
ทันใดนั้น เฉินผิงเดินออกมาจากห้องและพูดขึ้นว่า “เธอไม่ใช่อู่เม่ยเอ๋อร์ แต่เป็นพี่สาวฝาแฝดชื่อว่าเสี่ยวหลาน” เขาเสริมต่อ “เสี่ยวหลาน ทั้งสองท่านนี้คือผู้ติดตามของฉันเอง จึงไม่แปลกที่เขาจะเชื่อฟังคำสั่งของฉัน”
“โอ้? คุณมีผู้ติดตามด้วยหรือ?” เสี่ยวหลานมองเฉินผิงด้วยความประหลาดใจ
เฉินผิงยิ้มเล็กน้อย ในฐานะที่เป็นเจ้าเหนือหัวของตำหนักมังกรฟ้า เขาจึงมีกองทหารผู้ใต้บังคับบัญชาถึงสิบสามกอง แม้ว่าเขาจะมีผู้ใต้บังคับบัญชานับพันแต่ส่วนใหญ่เป็นเพียงแค่สามัญชน ในแง่ของความสามารถแล้วพวกเขาเทียบไม่ได้เลยกับหมู่บ้านหม่าว
หลังจากที่พวกเขาออกมาจากคฤหาสน์ ดวงตาของหลินเทียนหู่ฉายแววอิจฉา เขากระซิบที่ข้างหูของเฉินผิง “ไม่เลวเลยนายท่าน ท่านได้ครอบครองสองสาวฝาแฝดเลยนะครับ!”
เฉินผิงหันมามองเขาและพูดขึ้นว่า “ไปเอารถมา!”
หลินเทียนหู่หัวเราะและทำตามคำสั่ง เมื่อชื่อเฟิ่งเห็นดังนั้น เธอจึงรีบตรงไปที่รถแล้วนั่งลงตรงที่นั่งด้านข้างคนขับ ทำให้เฉินผิงต้องนั่งคู่กับเสี่ยวหลานตรงที่นั่งด้านหลัง
เมื่อที่นั่งที่เฉินผิงต้องการถูกแย่งไปโดยชื่อเฟิ่ง เขาจึงไม่มีทางเลือกนอกจากต้องนั่งกับเสี่ยวหลาน
หลินเทียนหู่และชื่อเฟิ่งอดที่จะยิ้มไม่ได้เวลาที่เห็นพวกเขาทั้งสองคนผ่านกระจกหลัง
สำหรับเฉินผิงเขารู้สึกโมโหมากเพราะเสี่ยวหลานเองไม่ยอมหยุดยั่วยวนเขาเมื่อพวกเขานั่งด้วยกัน เสี่ยวหลานไม่เพียงเกิดมาพร้อมกับความสามารถในการร่ายมนตร์เท่านั้น แต่กลิ่นกายของเธอเองก็ดีอย่างน่าอัศจรรย์ ดีเสียจนเฉินผิงแทบจะควบคุมตัวเองไม่อยู่ ถ้าฉันไม่สามารถห้ามใจได้ล่ะ? ไม่ ฉันทำแบบนี้กับซูอวี่ฉีไม่ได้! ท้ายที่สุด ฉันบอกซูอวี่ฉีไปแล้วว่าฉันจะรักษาพรหมจรรย์ของฉันไว้เพื่อเธอ!
“ทำไมคุณถึงต้องพยายามที่จะหักห้ามใจไว้ด้วยล่ะ? ปลดปล่อยมันออกมาดีกว่ามั้ย? ฉันไม่โทษคุณหรอกหากว่ามันมีอะไรเกิดขึ้น” เสี่ยวหลานยั่วยวน
“หยุดรถ!” เขาไม่ทนอีกแล้ว ถ้าฉันไม่แลกที่นั่งกับชื่อเฟิ่งฉันคงควบคุมตัวเองไม่ได้เป็นแน่ เพราะเสี่ยวหลานยั่วยวนเก่งจนเกินไป
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...
มีเรื่องอื่นที่จบแล้วบ้างไหมจะหาซื้ออ่าน...
มีหนังสือขายมั้ยครับ รอวันละ 20 ตอน ไมทันใจ...