หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 772

ขณะที่เฉินผิงเตรียมจะตอบโต้ เขาก็สังเกตเห็นร่างของหนิวอวี่ซวนเซไปทางด้านหลังทันที

เมื่อฝ่ายหลังร่อนลงสู่พื้นก็แทบสะดุดล้ม

“นี่หมายความว่ายังกันครับ คุณเซี่ย?” หนิวอวี่เอ่ยถามพลางขมวดคิ้ว

“มันคือคนที่ฆ่าลูกชายของฉัน ดังนั้นจึงมีแค่ฉันที่เอาชีวิตมันได้ คุณควรจะกลับไปนั่งดูเฉยๆ นะ อะไรกัน? คุณเกรงว่าผมจะไม่สามารถฆ่ามันได้งั้นรึ?” เซี่ยโหวตุนถาม

ที่จริงเซี่ยโหวตุนอ่านใจของหนิงอวี่ออกแล้ว นั่นจึงเป็นสาเหตุที่ทำให้เขาขวางฝ่ายหลังเอาไว้

ถึงหนิงอวี่จะไม่พอใจกับสถานการณ์ในตอนนี้ แต่เขาก็ไม่กล้าโต้แย้งและได้แต่ฝืนใจถอยกลับไป

“เจ้าหนุ่ม ฉันจะฉีกแกให้เป็นชิ้นๆ!” หลังจากพูดจบ กลิ่นอายอันน่าสะพรึงกลัวก็ปะทุขึ้นรอบตัวเซี่ยโหวตุน แล้วกระแทกใส่เฉินผิงจนฝ่ายหลังหายใจไม่ออก

“แกจะฆ่าฉันได้ไหมก็ยังไม่รู้เลย” ทันใดนั้นเฉินผิงก็ชูกระบี่พิฆาตมังกรขึ้น ซึ่งทำให้เกิดเสียงดังหึ่งราวกับว่ามันกำลังให้ความช่วยเหลือเฉินผิงอยู่

เมื่อเห็นเช่นนั้น เซี่ยโหวตุนก็หรี่ตาพลางมุ่งความสนใจมาที่กระบี่พิฆาตมังกร เห็นได้ชัดว่าเขาให้ความสนใจกระบี่เป็นอันมาก

ในขณะเดียวกัน เฉินผิงก็สังเกตเห็นว่าเซี่ยโหวตุนสนใจกระบี่ซึ่งทำให้เขาบังเกิดความคิดหนึ่งขึ้นมาทันที ดังนั้นเขาจึงถอนพลังกลับคืนมาจนเกือบทำให้ตนเองถูกพลังของเซี่ยโหวตุนบดขยี้เอา

เฉินผิงดูสิ้นหวังเต็มทีและดูเหมือนจะไม่สามารถรวบรวมพลังลมปราณของตนเองมาต่อสู้กับเซี่ยโหวตุนได้

เมื่อเห็นกลิ่นอายรอบตัวของเฉินผิงสูญสิ้นไป เซี่ยโหวตุนก็ยกยิ้มมุมปาก “ศิลปะการต่อสู้มุ่งเน้นเรื่องความก้าวหน้าแบบมั่นคงและค่อยเป็นค่อยไปเพื่อทำให้มีรากฐานที่ดี ฉันไม่รู้ว่าแกใช้วิธีอะไรถึงได้บรรลุระดับปรมาจารย์อาวุโสได้ตั้งแต่อายุยังน้อยถึงเพียงนั้น แต่สุดท้ายก็เปล่าประโยชน์ ตอนนี้ยังไม่แน่ใจอีกเหรอว่าฉันจะสามารถฆ่าแกได้ไหม?”