หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 775

“ตายเสียเถอะ!” เฉินผิงคำรามขึ้นมาทันที แล้วเขาก็แผ่รัศมีออกมารอบตัว ทันใดนั้นเปลวเพลิงรอบกระบี่พิฆาตมังกรก็หายวับไปและมีลำแสงสีทองเข้ามาแทนที่

มันสว่างเจิดจ้ามากเสียจนทำให้ตาข่ายสีน้ำตาลเข้มที่อยู่ข้างบนอันตรธานหายไปทันที ราวกับว่ากำลังหลบซ่อนจากลำแสงสีทอง

จากนั้นเฉินผิงก็กวัดแกว่งกระบี่ของตนเอง พลังกำลังเพิ่มขึ้นอย่างฉับพลัน แล้วลำแสงนับไม่ถ้วนที่ส่องประกายออกมาจากอาวุธก็โอบล้อมเซี่ยโหวตุนเอาไว้

ตู้ม!

ทันใดนั้นแสงที่อัดแน่นเข้าด้วยกันก็ตกใส่เซี่ยโหวตุนที่ขมวดคิ้วเมื่อเห็นภาพนั้น เขาไม่อยากเชื่อเลยว่าลำแสงสีทองจะเป็นภัยกับเขาจริงๆ ยิ่งไปกว่านั้น พลังลมปราณสีดำที่ล้อมรอบตัวเขาก็ดูเหมือนจะลดลง ราวกับว่ามันหวาดกลัวแสงสว่าง

“เกราะแห่งความมืด!” เซี่ยโหวตุนร้องตะโกน ทันใดนั้นพลังลมปราณสีน้ำตาลเข้มก็ผุดขึ้นทางด้านหลังของเขา แล้วห่อหุ้มร่างกายของเขาไว้อย่างรวดเร็ว

แคร็ก!

ในตอนนั้นเอง แสงที่แผ่ออกมาจากกระบี่ของเฉินผิงก็ปะทะใส่ร่างของเซี่ยโหวตุน

วินาทีที่ทั้งแสงสว่างกับเซี่ยโหวตุนปะทะกัน ฝ่ายแรกก็สลายหายไปกลางอากาศ ในขณะเดียวกัน เซี่ยโหวตุนก็เพียงแค่ตัวสั่น ทว่ากลับมิได้บาดเจ็บสาหัสแต่อย่างใด

เฉินผิงเสียบกระบี่ลงกับพื้นเพื่อพยุงตัว เนื่องจากการจู่โจมเมื่อก่อนหน้านี้ใช้พลังวิญญาณไปจนหมดเกลี้ยงแล้ว ถึงแม้ว่ากระบี่พิฆาตมังกรจะยังคงส่งเสียงดังหึ่งๆ อยู่ในมือของเขาราวกับเต็มไปด้วยจิตวิญญาณแห่งการต่อสู้ แต่เฉินผิงก็ต่อสู้ไม่ไหวอีกต่อไปแล้ว

สีหน้าของเขาซีดเผือดเป็นอย่างยิ่ง ราวกับเพิ่งจะหายป่วยหนัก

“ฉันอยากจะรู้ว่าคราวนี้แกจะสามารถหลบการโจมตีของฉันได้ไหม” จากนั้นเซี่ยโหวตุนก็ยกมือขึ้น พลังที่ไม่อาจมองเห็นได้อัดแน่นอยู่ในมือของเซี่ยโหวตุน แล้วเขาก็โบกพลังที่อัดแน่นให้ตกใส่เฉินผิง

คราวนี้เฉินผิงไม่มีพลังเหลือพอที่จะต้านทานการโจมตีอีกแล้ว ไม่ว่าร่างกายของเขาจะแข็งแกร่งสักแค่ไหน แต่เขาก็รู้ว่าถึงจะไม่ตาย ก็ต้องบาดเจ็บสาหัส

ในยามนี้ ความรู้สึกหายใจไม่ออกก็แล่นไปทั่วทั้งตัว ราวกับว่าเขาสามารถสัมผัสได้ถึงความตายที่อยู่ไม่ไกล

“เฉินผิง!”

ทันใดนั้นเอง น้ำเสียงอ่อนโยนก็ดังขึ้นกลางอากาศ แล้วก็เห็นเงาร่างของเสี่ยวหลานเข้ามาขวางเฉินผิง

ปัง!