หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 781

เมื่อเข้ามาข้างใน เฉินผิงพบว่าหุบเขากว้างใหญ่ยิ่งกว่าที่เขาคาดเอาไว้เสียอีก ไม่ว่าเขาจะมองไป ณ แห่งหนใด ก็มีอาคารบ้านเรือนอัดแน่นเต็มหุบเขา เมื่อเทียบกับหุบเขายาแล้ว หมู่บ้านหม่าวนั้นดูเล็กไปถนัดตา

ยิ่งไปกว่านั้น เฉินผิงยังสังเกตเห็นชาวบ้านธรรมดากำลังเดินไปเดินมา และเขายังมองเห็นเด็กกลุ่มหนึ่งกำลังเล่นด้วยกันอยู่ไม่ไกล คนเหล่านี้ไม่ใช่ทั้งผู้ฝึกยุทธ์หรือนักกลั่นยา

เมื่อซูฉางเซิงสังเกตเห็นสีหน้าสับสนของเฉินผิง เขาก็รีบอธิบายขึ้นมาว่า “เฉินผิง หุบเขายามีสมาชิกมากกว่าหมื่นคน แม้ว่าพวกเราจะมีมาก แต่ใช่ว่าทุกคนที่นี่จะเชี่ยวชาญในศาสตร์ด้านการกลั่นยาหรือศิลปะการต่อสู้ จริงๆ แล้วพวกเราเป็นเหมือนหมู่บ้านขนาดใหญ่มากกว่าจะเป็นสำนักเสียด้วยซ้ำไป”

หลังจากซูฉางเซิงเล่าเรื่องความเป็นมาของหุบเขายาให้ฟังพอคร่าวๆ ในที่สุดเฉินผิงก็รู้ว่าสำนักแห่งนี้ไม่ได้น่ากลัวอย่างที่คนอื่นร่ำลือกันเลย

อันที่จริงแล้ว ดูเหมือนว่าจะเคยมีผู้ลี้ภัยรอนแรมมาพบหุบขายาแห่งนี้เข้าโดยบังเอิญ จากนั้นพวกเขาจึงลงหลักปักฐานกันที่นี่แล้วดำรงชีวิตอยู่อย่างสงบสุข

ถึงแม้ว่าสถานที่แห่งนี้จะถูกซ่อนเร้นเอาไว้เป็นอย่างดี แต่พวกเขาก็ไม่ได้ตัดขาดการติดต่อกับโลกภายนอก มีผู้ฝึกยุทธ์บางส่วนที่เหนื่อยหน่ายกับการดำรงชีวิตอันบ้าระห่ำ และมีบางส่วนที่อุทิศตนให้กับการฝึกบำเพ็ญฌาน ค่อยๆ ทยอยกันมาเข้าร่วมสำนักที่นี่

ไม่นานคนบางส่วนที่นี่ก็ได้เรียนรู้ศิลปะการต่อสู้และการฝึกบำเพ็ญฌาน และได้มีการวางวงแหวนอาคมเอาไว้ และนับตั้งแต่นั้นมาแม้กาลเวลาจะล่วงเลยมานานถึงสองสามร้อยปีแล้ว แต่วงแหวนอาคมก็ยังยืนหยัดปกป้องซ่อนเร้นหุบเขาแห่งนี้เอาไว้อย่างดี

เมื่อร้อยปีก่อน มีชายชราคนหนึ่งเข้ามาในหุบเขา ตัวเขามีฝีมือด้านการรักษาอันสูงส่ง ไม่เพียงเขาจะรักษาคนส่วนใหญ่ได้ เขาถึงกับเคยกลั่นยาเพื่อบำรุงร่างกายให้พวกเขาอีกด้วย ที่สำคัญที่สุดคือ สิ่งที่เขาสั่งสอนช่วยยืดอายุขัยให้พวกเขาได้มากทีเดียว

ไม่นานหลายๆ คนก็เริ่มที่จะเรียนรู้เรื่องการรักษาและการกลั่นยาจากเขา ภายใต้การสั่งสอนของเขา มีหมอและนักกลั่นยาที่มีชื่อเสียงมากมายเจริญรอยตามเขา ดังนั้นคนส่วนใหญ่ของหุบเขายาจึงมีอายุยืนยาว

เฉินผิงผงกศีรษะ เรื่องที่หุบเขายามียาวิเศษทุกชนิดไม่ได้เป็นความลับแต่อย่างใด ถึงกระนั้น หากโลกภายนอกพยายามจะบุกรุกที่หลบภัยของพวกเขา ชาวบ้านธรรมดาๆ ก็คงจะเป็นคนแรกที่ต้องทนทุกข์ ชีวิตของพวกเขาคงไม่แคล้วต้องถูกทำลาย