หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 8

“ท่านหมอเทวดา ได้โปรดรับผมเป็นลูกศิษย์ด้วยเถอะครับ!”

หมอซุนไม่พูดเปล่า พลางโขกศีรษะคำนับเฉินผิง!

เฉินผิงกำลังจะอ้าปากพูด แต่เขากลับรู้สึกว่าเรี่ยวแรงของตนไม่หลงเหลือแล้ว ในส่วนของซูอวี่ฉีนั้นก็กำลังจ้องมองคุณหมอซุนด้วยความแปลกใจ “คุณหมอซุนคะ คุณเป็นอะไรไป พ่อของฉันยังไม่ฟื้นเลยนะคะ”

ซูอวี่ฉีงุนงง บิดาของตนยังไม่ฟื้นขึ้นมาเสียหน่อย ทำไมคุณหมอซุนถึงเรียกเฉินผิงว่าหมอเทวดาล่ะ!

“คุณหนูซูอาจจะไม่ทราบ เมื่อสักครู่ท่านหมอเทวดาเพิ่งจะใช้วิชาฝังเข็มเก้าปราณปลุกชีพไป แม้เป็นคนตายก็สามารถรักษาให้ฟื้นคืนชีพได้ ประธานซูจะต้องปลอดภัยอย่างแน่นอน!”

คุณหมอซุนอธิบายให้ซูอวี่ฉีฟัง

“ร้ายกาจขนาดนั้นเชียว?”

ซูอวี่ฉีมองไปที่เฉินผิงอย่างไม่เชื่อสายตา ถ้าสิ่งที่คุณหมอซุนพูดเป็นความจริง เช่นนั้นเฉินผิงคนนี้ก็เป็นหมอเทวดาจริงๆ

“ไม่คิดเลยว่าคุณจะรู้จักวิชาฝังเข็มเก้าปราณปลุกชีพ!”

เฉินผิงสูดลมหายใจเข้าปอดพลางพูดด้วยความประหลาดใจ

วิชาฝังเข็มเก้าปราณปลุกชีพนี้เป็นวิธีการฝังเข็มแบบโบราณที่สาบสูญไปนานแล้ว ซึ่งเฉินผิงนั้นเรียนมาจากตาเฒ่ามังกร เขาไม่เข้าใจว่าคุณหมอซุนรู้จักได้อย่างไร

“ท่านหมอเทวดา ผมชื่อซุนซ่ง เป็นรองประธานสมาคมแพทย์แผนจีนของหงเฉิงแห่งนี้ ผมเคยเห็นวิธีการฝังเข็มนี้ในหนังสือโบราณเล่มหนึ่ง คาดไม่ถึงเลยว่าวันนี้จะมีวาสนาได้เห็นท่านหมอเทวดาใช้วิชานี้ ได้โปรดรับผมเป็นศิษย์ด้วยเถอะครับ”

ซุนซ่งพูดพลางโขกศีรษะคำนับเฉินผิง

พฤติกรรมของซุนซ่งทำให้เฉินผิงรู้สึกลำบากใจ และในเวลานี้เอง มีเสียงไอดังขึ้น ซูเหวินจงได้ตื่นขึ้นมาแล้ว!

“พ่อคะ!” เมื่อซูอวี่ฉีได้สติ เธอรีบก้าวเข้าไปประคองซูเหวินจงให้ลุกขึ้น แต่เฉินผิงกลับรั้งเธอเอาไว้ “คุณหนูซู ตอนนี้ยังขยับไม่ได้ รอจนกว่าผมจะดึงเข็มเงินบนตัวคุณพ่อของคุณออกทั้งหมดก่อน ถึงจะลุกขึ้นได้!”

เฉินผิงดึงมือที่อ่อนนุ่มของซูอวี่ฉีเอาไว้ มือที่ทั้งนุ่มนวลและอบอุ่นของเธอทำให้หัวใจของเฉินผิงกระเจิดกระเจิง และดูเหมือนซูอวี่ฉีเองก็จะรู้สึกได้ถึงอุณหภูมิที่สูงขึ้นบนมือของเฉินผิง ใบหน้าของเธอแดงก่ำ “รบกวนด้วยค่ะ!”

เฉินผิงรีบปล่อยมือซูอวี่ฉี เขาทำสมาธิ และใช้สองมือโบกเบาๆ ตรงหน้าซูเหวินจง เข็มเงินทั้งแปดสิบเอ็ดเล่มก็ถูกดูดเข้าไปในฝ่ามือของเฉินผิงทันที!

“เรียบร้อยแล้ว!”

เฉินผิงคืนเข็มเงินให้ซุนซ่ง และพูดกับซูอวี่ฉี

นาทีนี้ ซูอวี่ฉีไม่กล้าสงสัยในตัวของเฉินผิงอีกต่อไป หลังจากกล่าวขอบคุณเขาแล้ว จึงเดินเข้าไปประคองซูเหวินจง น้ำตาแห่งความดีใจก็ไหลออกมา

“พ่อคะ พ่อรู้สึกอย่างไรบ้างคะ”

ซูอวี่ฉีเอ่ยถามขณะที่ประคองซูเหวินจง

“ดีแล้ว พ่อไม่เป็นไรแล้ว!”