หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 811

หลงอู่ไม่เคยได้ยินว่ามีคนแยกความแตกต่างระหว่างแก่นมังกรกับคดมังกร แต่พอลองคิดดู หลงอู่ก็คิดว่าเฉินผิงพูดถูกแล้วเพราะแก่นมังกรหาเจอได้ในร่างมังกร อีกอย่างมังกรก็นับว่าเป็นอสูรประเภทหนึ่ง พวกมันจึงควรจัดให้อยู่ประเภทเดียวกันกับแก่นอสูร

“ตาเฒ่ามังกร นึกว่าผมต้องไปที่เกาะไร้นามในวันที่สิบห้าเดือนเจ็ดเสียอีก ทำไมวันนี้ผมถึงมาเจอพวกคุณที่นี่?” เฉินผิงถามด้วยความสงสัย

ตาเฒ่ามังกรอ้าปากจะพูดแต่ไม่มีเสียงเล็ดรอดออกมา หลงอู่จึงเข้ามาอธิบายแทน “เราเปลี่ยนแผนแล้ว ที่เรากลับมาจากเกาะไร้นามก็เพื่อห้ามไม่ให้คุณไปที่เกาะ”

“เปลี่ยนแผนเหรอครับ? เปลี่ยนทำไม?” เฉินผิงขมวดคิ้ว

“เรื่องเป็นอย่างนี้ คุณหลงอยากให้คุณไปที่เกาะไร้นามในวันที่สิบห้าเดือนเจ็ดก็เพราะเราจะไปตั้งหลักกันที่นั่น ที่จริงคุณต้องแอบขึ้นเกาะสะกดมังกรเพื่อไปเอาแก่นมังกร แต่ตระกูลหลงระแคะระคายจนแผนเราแตก พวกเขาก็เลยป่าวประกาศว่าจะเปิดเกาะสะกดมังกรให้ทุกคนเข้าได้ในวันที่สิบห้าเดือนเจ็ด ในวันนี้จะมีคนมากมายมาที่เกาะ แผนเดิมที่จะให้คุณแอบไปเอาแก่นมังกรมาย่อมล้มเหลว เพราะต้องมีคนเห็นคุณแน่” หลงอู่พูดเสียงขรึม

เฉินผิงไม่พูดอะไร มิน่าเซินเตี้ยนซานถึงบอกว่าจะมีบางอย่างเกิดขึ้นกับฉันในวันที่สิบห้าเดือนเจ็ด แบบนี้เอง การไปเอาแก่นมังกรฟังดูง่าย แต่ตอนลงมือทำคงยากเย็นแสนเข็ญ ถ้ามันง่ายแบบนั้นคงมีคนเอาไปก่อนแล้ว

ตาเฒ่ามังกรมองเฉินผิงแล้วถอนหายใจ “ไม่ต้องกังวลขนาดนั้น คุณเฉิน ที่ตระกูลหลงทำแบบนี้ก็เพราะพวกเขาไม่รู้ว่าคุณเป็นใคร พรุ่งนี้คุณไปที่เกาะสะกดมังกรกับคนอื่นๆ ได้เลย ผมยังมีตัวช่วยอีกอย่าง ซึ่งก็คือแผนที่ของเกาะสะกดมังกร ผมทำเครื่องหมายบอกไว้แล้วว่ามังกรคู่น่าจะไปซ่อนอยู่ตรงไหนบ้าง”

ตาเฒ่ามังกรหยิบแผนที่ออกมาจากกระเป๋าเสื้อแล้วส่งให้ด้วยมือสั่นเทา