ตาเฒ่ามังกรฉีกยิ้ม “ดูท่าแม้แต่สวรรค์ก็เข้าข้างคุณเฉิน ถ้ามีกระบี่เล่มนี้ล่ะก็ โอกาสที่จะเอาแก่นมังกรมาได้ก็ยิ่งสูงขึ้น” ตาเฒ่ามังกรหัวเราะอยู่ชั่วครู่ แต่แล้วเสียงหัวเราะก็เปลี่ยนเป็นเสียงไอหนักๆ คราวนี้มีเลือดปนออกมาด้วย
“ตาเฒ่า!”
“คุณหลง!”
เฉินผิงกับหลงอู่พยุงตาเฒ่ามังกรขึ้น แต่ชายแก่โบกมือห้ามแล้วยิ้ม “หลงอู่ ไปเรียกพวกผู้หญิงมา ฉันมีเรื่องจะบอกพวกเธอ”
หลงอู่พยักหน้าแล้วเดินออกไป ในขณะที่เฉินผิงมองชายชราเงียบๆ ตาเฒ่ามังกรดูอ่อนแรงทุกชั่วขณะ บนหน้าเริ่มมีรอยเหี่ยวย่นเพิ่มขึ้น เขากำลังจะเข้าสู่ช่วงสุดท้ายของชีวิตในไม่ช้า
เหล่าหญิงสาวกลับเข้ามาหลังจากนั้น เมื่อเสี่ยวหรูเห็นว่าเกิดอะไรขึ้นกับตาเฒ่ามังกร เธอก็เข้าไปกอดผู้เป็นอาจารย์ “ท่านอาจารย์! เป็นอะไรไป?”
เสี่ยวหรูฝึกวิชากับตาเฒ่ามังกรมานาน เธอรักและเทิดทูนอาจารย์ แต่ที่ตาเฒ่ามังกรรับเธอมาดูแลในตอนแรก ก็เพราะร่างวิญญาณเยือกแข็งของเธออาจเป็นประโยชน์ต่อเฉินผิง
อาจเป็นครั้งสุดท้ายที่ตาเฒ่ามังกรจะได้มองหน้าเสี่ยวหรู เขาลูบหัวเธออย่างรู้สึกผิด เพราะเขารู้ว่าเขาเลี้ยงเสี่ยวหรูไว้เพื่อให้เธอสละชีวิตให้เฉินผิงในท้ายที่สุด
“ฉันขอโทษ เสี่ยวหรู ขอโทษจริงๆ เธอโกรธฉันหรือเปล่าที่เข้ามาบงการชีวิตเธอ?” ตาเฒ่ามังกรขอโทษเสี่ยวหรูจนหมดเปลือก เขาบอกความจริงไปแล้วว่าเธอจะต้องสละชีวิตเพื่อเฉินผิง ไม่อย่างนั้นอาจจะเสียแผน
เสี่ยวหรูส่ายหัว “หนูเลือกแบบนี้เองค่ะ หนูไม่เคยโกรธอาจารย์เลย”
ตาเฒ่ามังกรมองหญิงสาวคนอื่นก่อนหันมาที่ซูอวี่ฉี “อย่าลืมว่าเธอสัญญาอะไรไว้ ฉันหวังว่าเธอจะรักษาข้อตกลงจนถึงที่สุด”
หญิงสาวพยักหน้า ดวงตาของซูอวี่ฉีฉายแววมุ่งมั่น เธอรู้ว่าตาเฒ่ามังกรจะบอกอะไรเธอ
ตาเฒ่ามังกรอุตส่าห์สร้างแผนที่ของเกาะที่อันตรายขนาดนี้ขึ้นมาด้วยตัวเอง น้ำตาไหลอาบแก้มเฉินผิงเมื่อคิดถึงเรื่องนั้น แต่ดวงตาของเขาแฝงแววคมกล้า “ฉันจะให้พวกแกชดใช้ที่ทำกับแม่ของฉัน พวกตระกูลหลง” ระหว่างเฉินผิงมองไปยังทะเลกว้างด้านล่าง บางสิ่งในตัวเขาก็เปลี่ยนไป
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร