หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 813

คนที่นำฝูงอันธพาลคือหวังโชว เขาดูโมโหไม่น้อย เมื่อเข้ามาด้านในเขาก็ตะโกน “พวกแกไปปิดทางเข้าออกให้หมด อย่าให้นางสารเลวพวกนี้ไปไหนได้ ไม่มีใครหน้าไหนจะรอดไปได้ถ้ามันยำฉันซะเละที่เมืองใต้! จับพวกมันได้เมื่อไหร่ พวกแกต้องสั่งสอนพวกมันทีละคน!”

“ได้เลยลูกพี่!” ลูกน้องของหวังโชวตอบรับอย่างฮึกเหิม พวกเขารีบเข้าไปขวางทั้งทางเข้ากับทางออก

พอเห็นว่าเรื่องชักจะเลยเถิด ผู้จัดการโรงแรมก็เข้ามาหาหวังโชวแล้วยื่นบุหรี่ให้เขา “มีเรื่องอะไรกันเหรอครับคุณหวัง? ใครกันที่ทำให้คุณคึกได้ขนาดนี้?”

“ไม่ต้องยุ่ง! มีไอ้ลูกหมาฝูงหนึ่งเล่นงานฉัน พวกมันอยู่ที่โรงแรมนี้ ฉันจะบีบให้พวกมันออกมาไม่ว่าจะมุดหัวอยู่ที่ไหนก็ตาม!” หวังโชวผลักผู้จัดการออก ทำเอาเขากลืนไม่เข้าคลายไม่ออกที่หวังโชวทำตัวหยาบคายแบบนี้

แต่เพราะหวังโชวเป็นลูกของชายผู้ร่ำรวยที่สุดในเมืองใต้ ผู้จัดการรู้ดีว่าถ้าไปขัดใจชายหนุ่มเข้าเขาก็คงไม่รอด เขาได้แต่ฝืนยิ้ม “มีคนทำแบบนั้นกับคุณที่เมืองใต้อย่างนั้นเหรอครับ? แบบนี้ปล่อยไว้ไม่ได้นะครับ! รบกวนบอกชื่อพวกเขามาเลยคุณหวัง ผมจะได้ไปตามหาให้ครับ”

หวังโชวชอบที่มีคนสนองความยโสของเขา เขาหายขุ่นเคืองลงไปมาก “ฉันจะไปรู้ได้ยังไงว่าพวกมันชื่ออะไร? เอารายชื่อแขกมาดูซิ แล้วก็เรียกผู้หญิงที่พักในโรงแรมมาที่นี่ให้หมด”

ผู้จัดการเริ่มเครียดจนเหงื่อท่วมตัว เรามีแขกมาพักตั้งมากมาย มีผู้หญิงเป็นร้อยคน ถ้าฉันเรียกมาทั้งหมดต้องวุ่นวายแน่ แถมชื่อเสียงของโรงแรมคงป่นปี้ถ้าฉันยอมทำตาม แต่เขาคือ หวังโชว ฉันจะขัดใจเขาไม่ได้

ตอนที่ผู้จัดการกำลังคิดหนัก หวังโชวก็ตาลุกวาวเมื่อเห็นผู้หญิงที่ชั้นสอง “อยู่นั่นไง! อย่าให้พวกมันหนีไปได้!” เขารีบขึ้นไปชั้นสองโดยมีลูกสมุนตามไปติดๆ

สาวๆ ยังไม่หายเศร้าจากการตายของตาเฒ่ามังกร แถมหวังโชวยังจะมาทำให้แย่ลงไปกว่าเดิมจนพวกเธอเหลืออด ทั้งซูอวี่ฉี กู่หลิงเอ๋อร์ โดยเฉพาะเสี่ยวหรูรู้สึกเดือดดาลได้ที่