หวังโชวมองหน้าซวนหยวนไคอย่างขุ่นเคือง “แกคิดจะปกป้องพวกมันเหรอ? ถ้าแกยังไม่รู้ พ่อของฉันคือ-“
ก่อนจะพูดจบ ชายชราด้านหลังซวนหยวนไคก็สะบัดเขาขึ้นโดยพลัน ร่างของหวังโชวกระเด็นไปด้านหลัง เขาร่วงลงใส่พื้นชั้นหนึ่ง เลือดทะลักออกมาจากทุกรูขุมขน เขาครวญครางเป็นครั้งสุดท้ายก่อนวิญญาณจะออกจากร่าง
ลูกน้องของหวังโชวตกตะลึงเมื่อเห็นเจ้านายตาย พวกมันจึงกระเสือกกระสนพากันหนี เพราะไม่อย่างนั้นก็อาจจะตายได้เหมือนกัน
ซวนหยวนไคมองไปรอบๆ เหล่าผู้ฝึกยุทธที่มามุงดูก่อนหน้านี้พากันถอยกลับเข้าห้องไปโดยเร็ว เห็นได้ชัดว่าพวกเขาหวั่นกลัวคนที่อยู่ตรงหน้า
“คุณผู้หญิงครับ ชื่อของผมคือซวนหยวนไค” เขาผายมือออก แต่เหล่าหญิงสาวเพียงแค่กลอกตากลับมา
ซึ่งก็พอจะเข้าใจได้ พวกเธอกำลังจะระบายทั้งความโกรธและความเศร้าใส่หวังโชวกับลูกน้องของเขา แต่ซวนหยวนไคกลับโผล่หน้ามาปุบปับแล้วฉวยโอกาสนั้นไป
หลังจากนั้นเฉินผิงก็ออกมาจากห้อง เขามองไปยังซวนหยวนไค ก่อนจะเข้าไปจูงมือซูอวี่ฉีกับกู่หลิงเอ๋อร์ “กลับห้องกันเถอะครับ”
“ฮึ!” เสี่ยวหรูพ่นลมหายใจใส่ซวนหยวนไค ก่อนจะตามเฉินผิงกลับห้องไป
ซวนหยวนไคนิ่งไปชั่วครู่ หลังเฉินผิงพาสาวๆ กลับเข้าห้องแล้วปิดประตู เขาก็หรี่ตาลง
“นายน้อยหยวนไค” ชายชราด้านหลังซวนหยวนไคเดินมาเรียกนายน้อยของเขา
ซวนหยวนไคโบกมือห้าม “ไม่เคยมีเหยื่อคนไหนหลุดมือฉันไปได้ แต่ตอนนี้คงดึกแล้ว เราจะคุยเรื่องนี้กันพรุ่งนี้” พูดจบเขาก็เดินจากไป
ที่ด้านในห้อง กู่หลิงเอ๋อร์สะบัดมือเฉินผิงออก แต่หน้าเธอแดงอย่างเขินอายเมื่อเขาจับมือเธอและมือซูอวี่ฉีตอนอยู่ข้างนอก เธอประหม่าจนหัวใจแทบจะเต้นทะลุอก
เหล่าหญิงสาวไม่พูดอะไรต่อ ขณะที่อู่เม่ยเอ๋อร์คิดในใจ ทำไมพวกเธอถึงพร้อมจะสละชีวิตเพื่อเฉินผิง? ทำไมถึงชอบเขาขนาดนั้น?
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร