“ฉินเสี่ยวเซียน! มันฆ่าฉินเซียวหลินนะ ตอนนี้มันยืนอยู่ตรงหน้าพวกเราแล้ว ทำไมถึงต้องมาห้ามฉันด้วย?” ฉินเสี่ยวเทียนไม่เข้าใจว่าทำไมฉินเสี่ยวเซียนถึงห้ามไม่ให้เขาแก้แค้นในโอกาสที่เหมาะเจาะเช่นนี้
“นายลืมที่พวกตระกูลหลงบอกแล้วรึไง? การต่อสู้บนเรือลำนี้เท่ากับการแหกกฎ ฉะนั้นพวกเราจะทำอะไรไม่ได้ถ้ายังอยู่บนเรือลำนี้ ใครจะรู้ บางทีพวกตระกูลหลงอาจจะจัดการเขาแทนเราก็ได้ ยิ่งไปกว่านั้น การพาสาวงามมาด้วยในสถานที่แบบนี้ เท่ากับหาเรื่องใส่ตัวเองโดยแท้” ฉินเสี่ยวเซียนพูดเย้ยเฉินผิง
ผู้ชายคนนี้เพียงเกรงกลัวหลงซิงซูต่อหน้าคนอื่นๆ ตระกูลหลงขึ้นชื่อเรื่องความจองหอง พวกเขาไม่มีทางปล่อยให้ชายผู้นี้มีชีวิตรอดไปได้อย่างแน่นอน
ท้ายที่สุดฉินเสี่ยวเทียนก็ใจเย็นลงเมื่อได้ยินดังนั้น เขาหันไปพูดจาเย้ยเฉินผิง “ได้ ตอนนี้ฉันจะปล่อยให้แกมีชีวิตรอดไปก่อน ฉันจะทำให้แกร้องอ้อนวอนขอชีวิตตอนที่ไปถึงเกาะนั่น”
“ไปให้พ้นเลย ไอ้ลูกหมา แกกำลังขวางทางฉันอยู่ ถ้าแกไม่ต้องการจะสู้ก็ไสหัวไปซะ” เฉินผิงยักไหล่และผลักฉินเสี่ยวเทียนออกไปก่อนที่เขาและสาวๆ จะเดินเข้าไปในห้อง
ฉินเสี่ยวเทียนมองไปที่เฉินผิง “แกดูถูกพวกเราได้ก็แค่ตอนนี้เท่านั้น ยังไงแกก็ต้องชดใช้ในสิ่งที่แกทำ” จากนั้นเขาก็มองไปที่ฉินเสี่ยวเซียน “ว่าแต่พวกตระกูลหลงเป็นใครกัน? พวกเขาแข็งแกร่งขนาดนั้นเลยรึ? ฉันไม่เคยได้ยินชื่อของพวกเขามาก่อน แล้วพวกสำนักแดนไร้เงาล่ะ? พวกหุบเขาพายุ นั่นด้วย ฉันไม่เคยได้ยินชื่อพวกเขามาก่อนเหมือนกัน”
ฉินเสี่ยวเซียนมองน้องชายของเขาด้วยความไม่พอใจ “นายใช้เวลาหมดไปกับการปาร์ตี้หรือไง นายไม่รู้เรื่องอะไรเลยสินะ ตระกูลฉินคงต้องล่มสลายถ้าไม่มีฉินเซียวหลิน และฉันเองก็ต้องไปอยู่ที่แดนบรรพชนในอนาคต ฉันคงไม่สามารถกลับมาได้บ่อยๆ หรอกนะ ดังนั้นจากนี้ไปมันขึ้นอยู่กับนายแล้วที่นะต้องดูแลตระกูลต่อไป นายควรตั้งใจทำงานมากกว่านี้” ฉินเสี่ยวเซียนต่อว่า
ฉินเสี่ยวเทียนผงะถอยหลังและหยุดพูดทันที
การเดินทางเป็นไปอย่างรวดเร็ว ในที่สุดทุกคนก็สามารถมองเห็นเกาะสะกดมังกร ก่อนที่พวกเขาจะลงจากเรือ พวกเขาต่างสัมผัสได้ถึงลมหนาวยะเยือกที่พัดมาที่หาพวกเขา
เนื่องจากเป็นช่วงฤดูร้อน ดังนั้นจึงไม่จำเป็นต้องสวมใส่เสื้อผ้าที่หนา แต่พวกเขากลับต้องประหลาดใจเมื่อเห็นหิมะปกคลุมไปทั่วทั้งเกาะสะกดมังกร สิ่งที่เกิดขึ้นเรียกได้ว่าตรงกันข้ามกับสิ่งที่หน้าร้อนควรจะเป็นอย่างสิ้นเชิง
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...
มีเรื่องอื่นที่จบแล้วบ้างไหมจะหาซื้ออ่าน...
มีหนังสือขายมั้ยครับ รอวันละ 20 ตอน ไมทันใจ...