หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 834

เฉินผิงย่อตัวลงช้าๆ และเอื้อมมือไปลูบท้องที่ดำคล้ำของเจ้าหมาป่าสีขาว เขาถ่ายโอนพลังวิญญาณบางส่วนไปยังหมาป่าสีขาวและขับไล่เจตจำนงสังหารทั้งหมดในร่างของมัน

ขณะนั้น เจ้าหมาป่าสีขาวนั่นรับรู้ได้ว่าเฉินผิงกำลังช่วยรักษามัน ด้วยเหตุนี้ มันจึงอยู่นิ่งๆ และปล่อยให้เฉินผิงเอามือลูบไปทั่วตัวของมัน

เพียงเวลาไม่นานท้องของหมาป่าขาวก็กลับสู่สภาพเดิม ขนของมันกลับมาเป็นสีขาวราวกับหิมะ มันเริ่มกลับมายืนได้อีกครั้ง

มันสะบัดหิมะออกจากขนของมันและมองที่เฉินผิงอย่างขอบคุณ

เจ้าหมาป่าสีขาวเงยหน้าขึ้นและหอนออกมาแสดงถึงความขอบคุณแก่เฉินผิง

“เอาล่ะ ตอนนี้แกก็หายแล้วแกควรไปซะ ระวังอย่าให้ถูกเจอตัวอีกล่ะ” เฉินผิงพูดพร้อมกับเอามือลูบที่หัวของมันเบาๆ

ทุกคนต่างต้องประหลาดใจเมื่อหมาป่าสีขาวส่งเสียงครวญครางและเริ่มเอาหัวถูกับขาของเฉินผิง

“แกอยากจะอยู่กับพวกเราอย่างนั้นหรือ?” เฉินผิงมองไปที่มันและถามอย่างอ่อนโยน

หมาป่าสีขาวพยักหน้าตอบ

“ดูเหมือนว่ามันจะเข้าใจในสิ่งที่คุณพูดนะ” กู่หลิงเอ๋อร์พูดออกมาด้วยความตื่นเต้นเมื่อเธอสังเกตเห็นว่าหมาป่าเข้าใจในสิ่งที่เฉินผิงพูด

“ถึงแม้ว่ามันจะเป็นมิตร แต่ขนาดของมันใหญ่เสียจนสามารถกัดหัวใครบางคนได้อย่างง่ายดายเลยนะ” ซูอวี่ฉียังคงกลัวเจ้าหมาป่าสีขาวถึงแม้ว่ามันจะไม่แสดงท่าทีที่ดุร้ายก็ตาม

เมื่อได้ยินดังนั้น หมาป่าสีขาวก็นอนเหยียดยาวบนพื้นทันที และค่อยๆ เดินเข้าไปหาซูอวี่ฉี

มันเอาหัวของมันถูไถไปมาที่น่องของเธอราวกับว่าเป็นสุนัขบ้าน

ตอนแรกซูอวี่ฉีรู้สึกหวาดกลัว อย่างไรก็ตาม เมื่อเธอเอื้อมมือไปลูบหมาป่าสีขาวหลังจากได้เห็นว่ามันอ่อนโยนและเป็นมิตร ขนของมันเรียบลื่นน่าสัมผัสและเธอก็สัมผัสได้ถึงความอบอุ่นในตัวของมัน

ยิ่งเธอได้สัมผัสมันเธอก็ยิ่งชอบมันมากขึ้น เธอรู้สึกได้ถึงความอบอุ่นจนเธอนั่งลงเอาใบหน้าของเธอแนบอิงเข้ากับตัวของมัน

เฉินผิงอดไม่ได้ที่จะหัวเราะเมื่อเห็นภาพตรงหน้า เจ้าหมาป่านั้นเจ้าเล่ห์จริง! มันรู้วิธีที่ทำให้สาวๆ ชอบตอนที่อยู่ด้วย ดูเหมือนว่ามันรู้ดีว่าสาวๆ เป็นคนควบคุมทุกอย่าง