หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 866

สรุปบท ตอนที่ 866 หนีไป: หัตถ์เทวะราชันมังกร

ตอนที่ 866 หนีไป – ตอนที่ต้องอ่านของ หัตถ์เทวะราชันมังกร

ตอนนี้ของ หัตถ์เทวะราชันมังกร โดย อาร์ม ถือเป็นช่วงเวลาสำคัญของนิยายนิยาย ประวัติศาสตร์ทั้งเรื่อง ด้วยบทสนทนาทรงพลัง ความสัมพันธ์ของตัวละครที่พัฒนา และเหตุการณ์ที่เปลี่ยนโทนเรื่องอย่างสิ้นเชิง ตอนที่ 866 หนีไป จะทำให้คุณอยากอ่านต่อทันที

ด้วยเหตุนี้ เสี่ยวหลานจึงเอ่ยถามว่า “เฉินผิง พวกเราควรจะกลับไปที่หุบเขายาหรือเปล่า?”

ซูฉางเซิงและผู้อาวุโสคนอื่นๆ ของหุบเขาล้วนแล้วแต่เป็นปรมาจารย์ยุทธ์ หากเฉินผิงอยู่กับพวกเขาก็น่าจะปลอดภัยกว่า

เฉินผิงสีหน้ามืดมน เขาบอกกับไป๋จ่านถังอย่างเฉยเมยว่า “พาผมไปหาหลินเทียนหู่กับชื่อเฟิ่งที” เขาทำราวกับไม่ได้ยินคำแนะนำของเสี่ยวหลาน

“คุณเฉิน?”

ไป๋จ่านถังรู้สึกสับสนกับคำสั่งของเฉินผิง ศัตรูทั้งสองคนของเขาเป็นถึงปรมาจารย์ยุทธ์ ทำไขเขาถึงไม่หนีไปเล่า?

“เฉินผิง อย่าทำอะไรวู่วาม” เสี่ยวหลานให้คำแนะนำ

ทั้งเธอและไป๋จ่านถังต่างไม่ทราบว่าพลังของเฉินผิงพุ่งทะยานสูงอย่างน่าทึ่งตลอดเดือนที่ผ่านมา

“พาผมไปหาหลินเทียนหู่และคนอื่นๆ อย่าให้ผมต้องพูดซ้ำซาก”

เฉินผิงชักจะหน้าตาเหยเกมากขึ้นเรื่อยๆ

อุณหภูมิในรถลดฮวบ ไป๋จ่านถังไม่มีทางเลือกนอกจากเปิดฮีตเตอร์ในรถ

เขาเหลือบมองเฉินผิงพลางถอนหายใจ จากนั้นเขาก็หักเลี้ยวแล้วมุ่งหน้าไปที่โรงพยาบาลหงเฉิง

ไป๋จ่านถังพาเฉินผิงกับเสี่ยวหลานไปยังชั้นสี่ของโรงพยาบาล เขาจองทั้งชั้นให้หลินเทียนหู่กับชื่อเฟิ่ง

ระหว่างทางไปห้องผู้ป่วย ไป๋จ่านถังก็เอ่ยขึ้นมาว่า “คุณเฉินครับ หลินเทียนหู่กับชื่อเฟิ่งพ้นขีดอันตรายแล้ว ผมเชิญซุนซือเหมี่ยวมารักษาพวกเขาที่นี่ แต่กระดูกของพวกเขาหักหมดเลย หลังจากนี้ไปพวกเขาอาจจะต้องพิการไปตลอดชีวิตแล้วล่ะ”

ขณะที่เร่งฝีเท้า เฉินผิงก็ยังคงมีสีหน้าไร้อารมณ์ ตอนที่เขาปรากฏตัว บรรดาลูกน้องของหลินเทียนหู่กับชื่อเฟิ่งกำลังเดินกันให้พล่านอยู่ตรงทางเดิน พวกเขาตั้งแถวทั้งสองอย่างเป็นระเบียบแล้วเอ่ยทักทายเฉินผิงอย่างอ่อนน้อม “คุณเฉิน!”

แต่แทนที่จะตอบ เฉินผิงกลับผลักประตูห้องผู้ป่วยแล้วเดินเข้าไป

“คุณเฉิน” ซุนซือเหมี่ยวที่อยู่ในห้องผู้ป่วย รีบปรี่เข้ามาต้อนรับเฉินผิง

เฉินผิงตอบเพียงแค่ว่า “ขอบคุณที่เมตตาครับนายพลจ้าว แต่ผมสามารถจัดการเรื่องนี้ตามลำพังได้”

จากนั้นเขาก็จ้องมองไปที่เตียงทั้งสองหลังในห้องผู้ป่วย หลินเทียนหู่กับชื่อเฟิ่งพันผ้าพันแผลเอาไว้จนแน่นราวกับมัมมี่ และทั้งคู่ต่างก็ติดอุปกรณ์เอาไว้มากมาย

ถึงแม้ว่า พวกเขาจะพ้นขีดอันตรายแล้ว แต่พวกเขาก็ไม่สามารถขยับตัวหรือพูดคุยได้เลย ทำได้เพียงกลอกตาเท่านั้น

ทั้งหลินเทียนหู่กับชื่อเฟิ่งต่างรู้สึกตื่นเต้นที่ได้เจอเฉินผิง พวกเขากระพริบตาถี่ๆ แล้วน้ำตาก็เอ่อล้นอยู่ในดวงตาของชื่อเฟิ่ง

เฉินผิงเดินเข้ามาพลางใช้มือแต่ละข้างแตะลงบนตัวของหลินเทียนหู่กับชื่อเฟิ่ง เขาถ่ายทอดพลังวิญญาณสายหนึ่งเข้าไปในร่างของพวกเขา

ไม่กี่นาทีต่อมา เฉินผิงก็มีหน้าตาเหยเก

ไป๋จ่านถังกล่าวไว้ไม่ผิดเลย กระดูกในร่างกายของหลินเทียนหู่กับชื่อเฟิ่งหักจนเกือบหมด ถึงหมอจะจัดกระดูกกลับคืนไปได้สำเร็จ แต่ก็ไม่แคล้วต้องพิการอยู่ดี แทบไม่สามารถฝึกยุทธ์ได้อีกต่อไป

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร