หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 87

ชุยจื้อหย่วนตะลึงไปชั่วครู่ จากนั้นหัวเราะเสียงดัง “คุณหมายความว่า คุณดื่มเก่งใช่ใหม”

“ยังไม่เคยเมา…” เฉินผิงพูดเบาๆ

คราวนี้ชุยจื้อหย่วนเริ่มมีความสนใจขึ้นมาทันที “งั้นดี พวกเราสองคนมาเเข่งกัน ฉันดื่มเหล้าก็ไม่เคยเจอคู่ต่อสู้เลย วันนี้จะได้มีความสุขสักครั้ง…”

ชุยจื้อหย่วนพูดเเละขอให้บ๋อยหยิบกล่องเหล้าขาวมา!

“เฉินผิง ลูกสามารถดื่มเหล้าขาวได้ตั้งเเต่เมื่อไหร่ อย่าพูดไร้สาระ มีคนนอกอยู่ที่นี่ จะโอ้อวดอะไร…”

ถังหงอิงขมวดคิ้วเล็กน้อย

“เเม่ วางใจเถอะ ผมรู้ตัวเองดี…” เฉินผิงปลอบเเม่ของตัวเอง!

เฉินเป่ากั๋วก็คิดอยากจะห้ามเเต่กลับโดนซุนฝูไห่ดึงไว้ “หัวหน้า คนหนุ่มสาวกล้าหาญก็ดีเเล้ว หัวหน้าลืมเเล้ว ตอนที่พวกเราอยู่ในกองทัพก็มักดวลเหล้ากันบ่อยๆไม่ใช่หรือ ปล่อยให้พวกเขาหนุ่มสาวเล่นกันเถอะ…”

เฉินเป่ากั๋วเจอเเบบนี้ก็ไม่รู้ควรพูดอะไรอีก ได้เเต่เหลือบมองเฉินผิงอย่างหมดหนทาง!

“จื้อหย่วน คุณเป็นนักดื่ม ต่อให้เฉินผิงสักหน่อย อย่าดื่มเยอะเกินไป เเค่สนุกๆก็พอเเล้ว…”

ซุนฝูไห่รู้ว่าชุยจื้อหย่วนเป็นนักดื่มตัวยง เคยมีอยู่ครั้งหนึ่งชุยจื้อหย่วนดื่มเหล้าขาวไปครึ่งลิตร ยังสามารถขับรถกลับบ้านเองได้!

“คุณอาวางใจเถอะ ผมดื่มสองเเก้ว ให้เขาดื่มหนึ่งเเก้วก็พอ…”

ชุยจื้อหย่วนพูดไปด้วยเปิดขวดเหล้าไปด้วย เริ่มเรินเหล้าใส่เเก้วตรงหน้า

“เเก้วใบนี้เล็กเกินไป หยิบชามใบใหญ่มาสองใบ…”

เฉินผิงพูดกับบ๋อย!

ชุยจื้อหย่วนตะลึง มองไปที่เฉินผิงอย่างประหลาดใจเล็กน้อย

“คุณคงใช้ชามดื่มไม่เป็นใช่ไหม” เฉินผิงถามอย่างยิ้มเล็กน้อย

“เป็นไปได้ยังไง ต่อให้ใช้ขวดดื่ม กับฉันก็เหมือนๆกัน…”

ชุยจื้อหย่วนเยาะเย้ย

ในความเห็นของเขา เฉินผิงเเค่ตั้งใจเเสดงขู่ตัวเอง ยิ่งเฉินผิงเป็นเเบบนี้ยิ่งเเสดงออกชัดว่าเขาไม่ดื่มเหล้าไม่เป็น!

ในไม่ช้าชามใบใหญ่ก็มา เหล้าหนึ่งขวดเต็มพอดีหนึ่งชาม