หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 879

หลังจากนั้นสิบนาที ถังซือลี่และถังฮุยก็กลับมาที่ห้องด้วยใบหน้าชุ่มเหงื่อ

“เป็นไปได้ยังไง? ทำไมเราถึงหาเขาไม่เจอ?” ถังซือลี่ขมวดคิ้ว

“พ่อครับ พ่อคิดว่าคุณไป๋จะมาที่นี่แบบลับๆ หลังไปเจอเรื่องที่เราลงทุนสร้างสถานที่ท่องเที่ยวของที่นี่หรือเปล่า?” ถังฮุยสันนิษฐาน

“ก็เป็นไปได้” ถังซือลี่ขนลุก เหงื่อบนกายเขาเย็นเฉียบ ถ้าคุณไป๋มาที่นี่แบบลับๆ อีกเดี๋ยวเขาต้องรู้เรื่องนั้นแน่ ถ้าเป็นแบบนั้นพวกเราจะจบเห่

บริษัทของพวกเขาเป็นเพียงสาขาย่อยของตระกูลไป๋ที่จิงตู เหตุผลที่ถังซือลี่เลือกจะสร้างสถานที่ท่องเที่ยวก็เพราะเขาหวังผลประโยชน์ส่วนตัว

“ถังฮุย รีบส่งคนไปตามหาเขาต่อ ไปตรวจกล้องวงจรปิดด้วย เราต้องรู้ให้ได้ว่าคุณไป๋ไปอยู่ที่ไหนแล้ว” ในตอนนั้นถังซือลี่ไม่มีแก่ใจจะมากินดื่มกับแขกในห้อง อย่างเดียวที่เขาต้องการคือตามหาไป๋เสี่ยวซานให้เจอ

“ซือลี่ พี่กำลังตามหาอะไรกันเหรอ? ให้พวกเราช่วยไหม?” ถังหงอิงรีบถาม

พอได้ยินแบบนั้น ถังซือลี่ก็เริ่มนึกบางอย่างขึ้นมาได้ “ถังหงอิง ตอนที่พวกเธอมาถึงที่นี่ ได้เห็นไหมว่าผู้ชายคนที่ขับโรลรอยซ์ไปทางไหน”

“โรลรอยซ์เหรอ?” ถังหงอิงไม่รู้จักรถรุ่นนั้น

ถังซือลี่รีบดึงมือถังหงอิงมาที่หน้าต่างแล้วชี้ไปที่โรลรอยซ์ “เห็นรถสีดำคันนั้นไหม?”

“อ๋อ! คันนั้นเหรอ พวกเรานั่งรถคันนั้นมา” ถังหงอิงมองที่รถแล้วตอบ

แม้ถังหงอิงจะรู้ว่าเธอนั่งรถคันนั้นมา แต่เธอก็ไม่รู้ว่ารถราคาสูงแค่ไหน

“อะไรนะ! พวกเธอนั่งรถคันนั้นมาเหรอ?” สีหน้าของถังซือลี่สับสนมึนงงอย่างที่สุด

“จะเป็นไปได้ยังไง? นั่นมันรถของคุณไป๋! รู้ไหมว่ารถคันนั้นราคาคันละเกือบสิบล้าน? ต่อให้พวกเธอขายทรัพย์สมบัติทุกอย่างที่มีก็ไม่มีทางที่จะซื้อมาได้หรอก โกหกหน้าด้านๆ!” ถังฮุยทำเสียงขึ้นจมูกแล้วถากถางอย่างไม่ไว้หน้า เขาทำเหมือนถังหงอิงไม่ใช่ญาติผู้ใหญ่ของเขา

เฉินผิงนิ่วหน้าเมื่อเห็นท่าทีของถังฮุย ความโกรธเริ่มแสดงออกมาทางแววตา

“สิบล้าน?” ถังหงอิงอุทานแล้วถามเฉินผิง “เฉินผิง ลูกบอกว่ายืมรถคันนี้มาจากเพื่อนใช่ไหม? รถมันแพงขนาดนั้นจริงเหรอ?”

“แม่ครับ ผมยืมรถมาจากเพื่อน แต่ผมไม่รู้ว่ารถราคาเท่าไหร่” เฉินผิงอธิบาย

“เหลวไหล!” ถังฮุยตวาดเมื่อได้ยินเฉินผิงอธิบาย “นั่นมันรถของคุณไป๋! เขาจะเอาให้แกยืมได้ยังไงกัน? แล้วคุณไป๋จะไปเป็นเพื่อนแกได้ยังไง? พูดจาไร้เหตุผลสิ้นดี! แกขโมยรถมาใช่ไหม?”

ถังหงอิงหน้าซีดเมื่อได้ยินที่ถังฮุยด่าทอเฉินผิง “ถังฮุย หลานจะมากล่าวหาลอยๆ ไม่ได้นะ พูดได้ยังไงว่าเฉินผิงขโมยรถมา? ลักขโมยมันผิดกฎหมายนะ!” รถคันนั้นมีราคาเกือบถึงสิบล้าน! ถ้าเฉินผิงขโมยมาจริงเขาอาจเจอปัญหาใหญ่ได้

ถังฮุยจ้องหน้าเฉินผิงแล้วพูด “กล่าวหาลอยๆ เหรอ? ทำไมถึงต้องมีหลักฐานด้วยล่ะ? ถ้าพวกแกมาด้วยรถคันนั้นจริงๆ งั้นฉันก็แน่ใจว่าเขาขโมยรถมา กล้าดียังไงถึงไปขโมยของตระกูลไป๋แห่งจิงตู แกนี่ใจถึงดีนะ อย่างนั้นก็ได้! ฉันเดาเลยว่าแกจะได้กลับไปนอนคุกแน่” ถังฮุยชักจะตื่นเต้นขึ้นมาบ้างแล้ว ถ้าฉันเป็นคนที่หารถเจอ ตระกูลไป๋ต้องตอบแทนอย่างงาม!

“หงอิง ฉันบอกเธอแล้วใช่ไหม? เธอน่าจะอบรมลูกชายให้ดีกว่านี้! ทีนี้เธอจะทำยังไง? ความผิดของเขาหนนี้มันหนักหนาจนแม้แต่เราก็ยังช่วยไม่ได้!” ถังซือลี่พูดกับถังหงอิงก่อนจะหันไปสั่งซุย “คุณชุย เราเจอโจรขโมยรถแล้ว โทรเรียกใครก็ได้ให้มาจัดการกับเขาที”

“ได้ครับ!” ซุยรีบควักมือถือออกมาแล้วโทรหาใครบางคน

“ถังซือลี่ เฉินผิงก็บอกแล้วว่ายืมรถมา! ไม่ได้ยินที่เขาพูดหรือไง?” ถังหงอิงพูดปกป้องเฉินผิงอย่างร้อนรนเมื่อได้ยินว่าพวกเขากำลังจะส่งคนมาจับเฉินผิง

“ถังหงอิง ฉันไม่ได้โง่เหมือนเธอนะ เข้าใจไหม? เฉินผิงจะไปหาทางยืมรถราคาแพงขนาดนั้นจากจิงตูได้ยังไง? นี่ล้อกันเล่นเหรอ?” ถังซือลี่ตอบอย่างเย็นชา