คนส่วนใหญ่ต้องเป็นปรมาจารย์เพื่อที่จะได้เข้ากระทรวงยุติธรรมประจำจิงตู อย่าง
ไรเสียมันก็เป็นศูนย์บัญชาการของหน่วยงานบังคับใช้กฎหมายแห่งจิงตู
ตอนที่เฉินผิงกับคนอื่นๆ มาถึงกระทรวงยุติธรรมที่จิงตู ซู่ชีเม่ากับคนของเขาก็ออกมาต้อนรับ
“ทำความเคารพ!” ซู่ชีเม่าตะโกนเมื่อเขาเห็นรถของจ้าวอู๋ฉีกับเฉินผิง
สมาชิกทุกนายของกระทรวงยุติธรรมยกมือทำความเคารพพวกเขา
พอเห็นว่าทุกอย่างช่างดูเป็นทางการ เฉินผิงก็เริ่มประหม่าอยู่บ้าง
พอจ้าวอู๋ฉีเห็นดังนั้นจึงหันไปบอกเฉินผิง “คุณเฉิน ไม่ต้องประหม่าไปครับ ในอนาคตทุกคนจะกลายเป็นลูกมือของคุณ คุณจะสั่งให้พวกเขาทำอะไรก็ได้”
เฉินผิงดูสับสน “นายพลจ้าว คุณหมายความว่ายังไง? ผมแค่มาที่นี่เพื่อเข้าร่วมการประลองนะ”
“ไปคุยข้างในกันเถอะครับ”
จ้าวอู๋ฉีมองเฉินผิงแล้วยิ้มอย่างมีเลศนัย ทำเอาเฉินผิงรู้สึกว่าตัวเองกำลังเดินเข้าไปหากับดักอะไรสักอย่าง
ชายสองคนออกมาจากรถแล้วเดินตรงไปสู่กระทรวงยุติธรรม
ไป๋เสี่ยวซานกับไป๋จ่านถังกลับไปที่บ้านตระกูลไป๋แล้ว ส่วนเสี่ยวหลานกลับไปที่หุบเขายาตามคำสั่งของเฉินผิง เมืองจิงตูอันตรายเกินไป มีคนมากมายที่นั่นออกตามล่าเฉินผิง เขาจึงไม่อยากให้เสี่ยวหลานต้องมาเสี่ยงชีวิตเพราะตัวเขา
“คุณเฉิน เราเจอกันอีกแล้วนะครับ” ซู่ชีเม่าทักทายอย่างยินดี
“หัวหน้าซู่ คุณดูจะพัฒนาขึ้นมากเลยนะครับ”
เฉินผิงมองที่ซู่ชีเม่าแล้วเห็นว่าเขาได้เป็นปรมาจารย์ขั้นห้าแล้ว
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร