ตำแหน่งผู้นำตระกูลของหลงจิ้งกั๋วนั้นไม่ได้ได้มาง่ายๆ เขาพยายามอย่างหนักเพื่อให้ได้มาซึ่งตำแหน่งนี้ เพราะญาติของเขาไม่มีใครเห็นหัวเขาเลย เขาจำต้องฆ่าพ่อเพื่อให้ได้กลายเป็นผู้นำตระกูล แต่ทว่า ผู้อาวุโสหลงก็ได้บอกความลับสำคัญให้หลงต้าเฉียวรับรู้ก่อนที่จะตาย ดังนั้นเธอจึงถูกตระกูหลงจับมาขังและทนทุกข์ทรมานมากว่ายี่สิบปี หลงจิ้งกั๋วมักจะอิจฉาหลงต้าเฉียวอยู่ตลอด เพราะพ่อรักน้องสาวของเขาคนนี้มากกว่า จนถึงขนาดตั้งชื่อสัตว์เลี้ยงของเธอว่าหลงรั่วถง ซึ่งมีความหมายว่าหญิงสาวที่สง่างามและประสบความสำเร็จในทุกสิ่งที่เธอทำ
เขายึดถือเอาตำแหน่งของเขาเป็นสิ่งสำคัญมากกว่าอะไรใดๆ ทั้งหมด ดังนั้น เขาจะไม่ยอมปล่อยให้ญาติห่างๆ ของตระกูลหลงเข้ามาแทรกแซงกิจการภายในตระกูลของเขา คนพวกนั้นมีหน้าที่แค่เพียงทำตามคำสั่งอย่างว่าง่ายเท่านั้นเอง
“ผมจำได้ครับ”
หลงซิงซูพยักหน้าซ้ำๆ
“ส่งข้อความออกไปในนามของตระกูลหลง ว่าห้ามให้ใครฆ่าเฉินผิงเด็ดขาด ไม่อย่างนั้น พวกมันจะต้องเผชิญหน้ากับความเดือดดาลของฉัน”
ถ้าเฉินผิงกลายเป็นหลานของเขาขึ้นมาจริงๆ หลงจิ้งกั๋วก็ตั้งใจจะใช้เขาข่มขู่หลงต้าเฉียว แต่ถ้าหากเฉินผิงตาย เขาก็เหมือนสูญเสียสิ่งมีค่าไป
“รับทราบครับ” หลงซิงซูพยักหน้ารับก่อนจะเดินออกไป
ไม่นานนัก อีกข้อความหนึ่งก็ปรากฏอยู่บนสภายุทธจักร
มันเป็นข้อความจากพวกตระกูลหลง ส่งมาเตือนทุกสำนักไม่ให้ฆ่าเฉินผิง
ในตอนนี้ ทั้งสมาพันธ์ศิลปะการต่อสู้และตระกูลหลงต่างออกตัวแทนเฉินผิงกันทั้งนั้น ทุกคนในโลกแห่งศิลปะการต่อสู้ต่างก็ตื่นตระหนก
ไม่มีใครรู้เหตุผล ว่าทำไมตระกูลหลงถึงต้องการปกป้องเฉินผิง
แต่กระนั้น พวกเขาก็สงสัยว่าเฉินผิงอาจมีอะไรเกี่ยวข้องกับพวกตระกูลหลงก็เป็นได้
มีเพียงเฉินผิงและตระกูลหลงเท่านั้นที่รู้เรื่องนี้ เพราะถึงอย่างไร มันก็เป็นเพียงแค่ข่าวลือ และพวกตระกูลหลงก็จะไม่ยอมเปิดเผยต่อสาธารณชนเด็ดขาด
“คุณเฉิน ดูนี่สิ”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...
มีเรื่องอื่นที่จบแล้วบ้างไหมจะหาซื้ออ่าน...
มีหนังสือขายมั้ยครับ รอวันละ 20 ตอน ไมทันใจ...