หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 910

“คุณเป็นแค่ปรมาจารย์อาวุโส แต่คุณกล้าลงแข่งขันแบบนี้เชียวหรือ? ฉันไม่แน่ใจว่าคุณกล้าหาญหรือว่าแค่…” แอนนาส่ายหน้าใส่เฉินผิง ก่อนจะหันไปหาชายกำยำที่ยืนอยู่ข้างหลังเธอ “แอนดรูว์ ถ้าเธอจะต้องสู้กับเฉินผิง จำไว้นะว่าต้องออมมือให้เขาด้วย เพราะฉันไม่อยากเห็นเขาต้องเจ็บตัว เพราะยังไงเสีย เลี่ยวเฟยสยงก็ยังต้องการมีความสัมพันธ์อันดีกับต้าซย่าอยู่”

“ไม่ต้องห่วงครับ เจ้าหญิงแอนนา หากบังเอิญเขาโชคร้ายพอจะเป็นคู่ต่อสู้ของผม ผมสัญญาว่าผมจะไม่ทำร้ายเขาแม้แต่ปลายก้อย” แอนดรูว์เยาะเย้ย

“ระวังปากด้วย!” แอนนาเตือนชายคนนั้นอย่างเข้มงวด

แม้ว่าแอนดรูว์จะหุบปากไปแล้วก็ตาม ก็ยังมิวายส่งสายตาดูถูก เพราะเขาเชื่อว่าเฉินผิงซึ่งมีร่างเตี้ยกว่าเขามากคนนี้ไม่คู่ควรจะเป็นคู่ต่อสู้ของเขาเลย

เฉินผิงไม่สนใจการสนทนาของทั้งคู่ เพราะเขาทั้งมีความมั่นใจและเชื่อว่าการกระทำสำคัญกว่าคำพูดเสมอ

ทันใดนั้น เฉินผิงก็รู้สึกว่ารอบกายของเขาเต็มไปด้วยความรู้สึกถึงปราณสัมผัส เขาจึงตามรอยไปและพบว่ามีชายคนหนึ่งใน “วาฟูกุ” อยู่ห่างออกไปไม่ไกลนัก

ชายผู้นั้นถือกระบี่ยาวอยู่ในมือ และจงใจจ้องมาที่เฉินผิง

“คุณเฉิน นั่นคือมือกระบี่แห่งต่าวกั๋ว อิจิโระ วาตานาเบะ” จ้าวอู๋ฉีกล่าวกับเฉินผิง

หลังจากกะเกณฑ์เฉินผิงเรียบร้อยแล้ว อิจิโระก็ถอนปราณสัมผัสและหันไปมองทางอื่น เขาไม่สนใจเฉินผิงอีกต่อไปเพราะเขาสัมผัสได้ว่าพลังของเฉินผิงอยู่แค่เพียงระดับปรมาจารย์อาวุโสเท่านั้น

“แอนดรูว์ เธอคิดว่าจะเอาชนะคู่แข่งยังอิจิโระได้ไหม?” แอนนาถาม

“เจ้าหญิงแอนนา อิจิโระนั้นไม่มีอะไรดีนอกจากความว่องไวและทักษะในการใช้กระบี่ ไม่มีทางที่เขาจะเอาชนะผมได้แน่นอน เพราะผมไม่มีวันพ่ายแพ้” แอนดรูว์ตอบด้วยความภาคภูมิใจ