หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 917

ท่าทีของอิจิโระตึงเครียดขึ้น ออร่าของเขาเข้มข้นขึ้นขณะที่กำกระบี่เอาไว้จนแน่น

“นี่กลายเป็นว่าคุณไม่ใช่ปรมาจารย์อาวุโส แต่คุณได้เรียนรู้ที่จะซ่อนความสามารถที่แท้จริงของคุณเอาไว้ตั้งแต่อายุยังน้อย คุณมันเป็นคนเจ้าเล่ห์มากเกินไป ฉันจะปล่อยให้คุณรอดชีวิตไปไม่ได้” อิจิโระพูด

จากนั้น เขาก็กำกระบี่ด้วยสองมือก่อนจะฟาดมันเข้าใส่เฉินผิง

กระบี่เคลื่อนที่อย่างรวดเร็วและพลังของกระบี่ก็พุ่งทะลุกำแพงเสียง เฉินผิงจึงรีบยกกระบี่พิฆาตมังกรของเขาขึ้นมาป้องกันการโจมตีนั้น

เกร๊ง!

เฉินผิงฟาดกระบี่ของอิจิโระจนเกิดเสียงดังสนั่นและป้องกันการโจมตีของเขาไว้ได้

เมื่อเห็นว่าการโจมตีครั้งนั้นล้มเหลว อิจิโระจึงรีบชักกระบี่ออกและล่าถอยไป ก่อนที่กระบี่ของเขาจะเปล่งแสงขึ้นมาอีกครั้งขณะที่เขาพุ่งเข้าโจมตีเฉินผิงอีกครั้ง

ภายในระยะเวลาไม่กี่วินาที อิจิโระฟาดกระบี่ใส่เฉินผิงหลายสิบครั้ง กระทั่งพลังกระบี่ที่เย็นยะเยือกกระจายเข้าล้อมรอบตัวของเฉินผิง

ในเวลาเดียวกัน เฉินผิงใช้กระบี่พิฆาตมังกรอย่างชำนาญเพื่อสกัดกั้นการโจมตีของอิจิโระ ใบมีดของพวกเขาปะทะกันอย่างต่อเนื่อง

อิจิโระยิ้มเยาะเมื่อเห็นว่าเฉินผิงแค่เพียงป้องกันการโจมตีของเขาแต่ไม่สามารถโจมตีตอบโต้ได้

“พิฆาต!” เฉินผิงตะโกนขึ้นมา จากนั้นกระบี่พิฆาตมังกรก็ลุกเป็นไฟทันทีและสั่นสะเทือนสิ่งรอบข้างไปหมด

เปลวไฟจากกระบี่พิฆาตมังกรนั้นทะลุทะลวงพลังกระบี่ของอิจิโระ จากนั้นเฉินผิงก็ฟาดกระบี่ใส่อิจิโระ เขาเพ่งสมาธิไปยังพลังชี่จากจุดชีพจรตันเถียนของตนเองและถ่ายมันสู่กระบี่พิฆาตมังกร ทำให้กระบี่นั้นลุกโชนสว่างไสวและย้อมท้องฟ้าครึ่งหนึ่งให้กลายเป็นสีแดง

อิจิโระยกกระบี่วิเศษของเขาขึ้นมาด้วยความตื่นตระหนกเพื่อสกัดกั้นการโจมตี แต่ทว่าเขากลับได้ยินเพียงเสียงที่ดังก้องเหมือนเสียงฆ้องเท่านั้น

จากนั้น พลังที่หนักแน่นราวกับภูเขาทั้งลูกก็กดทับลงมายังร่างของอิจิโระ เขารู้สึกเหมือนเท้าเขาจมลงไปในสนามประลอง