หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 92

สรุปบท ตอนที่ 92 สู้ไปด้วยกัน: หัตถ์เทวะราชันมังกร

สรุปเนื้อหา ตอนที่ 92 สู้ไปด้วยกัน – หัตถ์เทวะราชันมังกร โดย อาร์ม

บท ตอนที่ 92 สู้ไปด้วยกัน ของ หัตถ์เทวะราชันมังกร ในหมวดนิยายนิยาย ประวัติศาสตร์ เป็นตอนที่โดดเด่นด้วยการพัฒนาเนื้อเรื่อง และเปิดเผยแก่นแท้ของตัวละคร เขียนโดย อาร์ม อย่างมีศิลป์และชั้นเชิง ใครที่อ่านถึงตรงนี้แล้ว รับรองว่าต้องติดตามตอนต่อไปทันที

หวังหันหันไม่เพียงเเต่หน้าตาสะสวย เเต่เรื่องร้องเพลงก็ถือว่าชั้นหนึ่ง เสียงร้องนั่นกับต้นฉบับเหมือนไม่มีอะไรเเตกต่าง!

ถึงคราวนี้ผู้ชายหลายคนอิจฉาเฉินผิงแทบตาย โดยเฉพาะชุยจื้อหย่วนนั่น สายตาที่มองไปที่หวังหันหันยิ่งมายิ่งร้อนแรง เพียงแต่ว่าซุนเสี่ยวเหมิงอยู่บนเวที เขาไม่อยากแสดงความกระตือรือล้นมากเกินไป!

ด้วยเสียงเพลงของหวังหันหัน บรรยากาศภายในห้องส่วนตัวก็เเทบจะไปถึงจุดสูงสุดเเล้ว ทุกคนดื่มจนวิงเวียน ทั้งเต้นทั้งกระโดด

จางถงเจี้ยนก็ถูกให้ดื่มไปหลายเเก้ว ในเวลานี้ใบหน้าของเขาแดงและยืนขึ้นมาร่วมกระโดดกับทุกคน!

มีเพียงแค่เฉินผิงคนเดียวนั่งอยู่ที่มุมห้องและมองดูอย่างเงียบๆ

ขณะที่ทุกคนกำลังเล่นกันอย่างมีความสุข จู่ๆห้องส่วนตัวก็โดนคนผลักประตูออก ชายวัยกลางหัวล้านคนหนึ่งถือเเก้วเหล้าใบหนึ่งเดินเข้ามา ข้างหลังยังมีบอดี้การ์ดในชุดสูทตามมาอีกสองคน!

จู่ๆ เมื่อเห็นว่ามีคนบุกเข้ามาทุกคนจึงหยุดนิ่ง บางคนมองดูด้วยความงงงัน หวังหันหันวางไมโครโฟนในมือลง!

ดวงตาทั้งคู่ของชายวัยกลางคนพร่าเลือนเล็กน้อย ใบหน้าเเดง เห็นได้ชัดว่าดื่มมากเกินไป หลังบุกเข้ามาก็กวาดตาเหลือบมองคนในห้องส่วนตัว มุมปากยกขึ้นเเละพูด “ที่เเท้ก็พวกหนุ่มสาวไร้ประสบการณ์กลุ่มหนึ่ง เมื่อกี้ใครร้องเพลง ร้องได้ดีมากเลย ไปห้องส่วนตัวข้างในกับฉันร้องสักสองเพลงสิ…”

คำพูดของชายวัยกลางคนทำให้ทุกคนต่างมองหน้ากันอย่างตะลึง ไม่มีใครกล้าส่งเสียง เห็นได้ชัดว่าชายวัยกลางคนไม่ใช่คนธรรมดา แต่แก๊งค์ของพวกเขาก็เเค่คนทำงาน กระนั้นก็ไม่มีใครกล้ายุ่ง!

เมื่อเห็นว่าไม่มีใครพูด ชายวัยกลางคนจึงหันไปสนใจหวังหันหัน หวังหลานหลานตามด้วยซุนเสี่ยวเหมิงสามสาว เพราะมีเพียงพวกเธอสามคนที่ถือไมโครโฟนในมือ!

“สาวน้อยสามคนนั้นไม่เลวทุกคน พาพวกเธอสามคนไปห้องส่วนตัวฉัน…”

ชายวัยกลางคนพูดเเล้วหยิบธนบัตรร้อยหยวนปึกใหญ่ออกจากกระเป๋าโยนไปที่สามสาว จากนั้นบอดี้การด์สองคนที่อยู่ข้างหลังเขาก็เดินเข้าไป!

นี่ทำให้ทั้งสามคนตกใจ กลัวจนต้องถอยหลังไปเรื่อยๆ ชุยจื้อหย่วนนั้นสีหน้าไม่ดีเล็กน้อยเเล้วก้าวไปข้างหน้าขวางไว้!

ขณะนี้ที่นี่มีเพียงเขาที่สถานะสูงหน่อย หากเวลานี้ถ้าเขาไม่ออกหน้าก็คงโดนคนหัวเราะเยาะ ยิ่งไปกว่านั้นคือซุนเสี่ยวเหมิงเป็นเเฟนของเขาอีกด้วย!

“บัดซบ กล้าผลักฉันเหรอ?” ชายวัยกลางคนโกรธ “จัดการมันเดี๋ยวนี้...”

พูดจบบอดี้การด์สองคนพุ่งตรงเข้าไป ซึ่งนี่ทำให้ชุยจื้อหย่วนตำใจมากทีเดียว!

พอเห็นอีกฝ่ายลงมือ คนอื่นๆก็เลิกกลัว ตรงเข้าคว้าขวดเหล้าไปยืนอยู่ข้างๆ ชุยจื้อหย่วน ชุยจื้อหย่วนเป็นถึงผู้จัดการของพวกเขา เวลานี้ล่ะเป็นเวลาเเสดงความจงรักภักดี!

ฝ่ายตรงข้ามมีเเค่สามคน พวกเขารวมกันมีคนเยอะขนาดนี้ สู้ไปด้วยกัน ต้องชนะฝ่ายตรงข้ามเเน่ๆ!

เมื่อบอดี้การด์ทั้งสองเห็นแบบนี้ทั้งหมดก็ตะลึง พวกเขาคิดไม่ถึงว่าคนหนุ่มสาวกลุ่มนี้ จะมีความสามัคคี ในตอนนี้บอดี้การด์สองคนจึงไม่กล้าลงมือ!

ชุยจื้อหย่วนในใจมีความสุข เห็นบอดี้การ์ดสองคนไม่กล้าลงมือต่อ จึงเเสดงความเก๋าทันทีด้วยการเตะขาหนึ่งในสองคนนั้นเเล้วพูด “ตอนนี้มึงออกไปได้แล้ว กูจะถือว่าเรื่องนี้ไม่เคยเกิดขึ้น!”

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร