หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 93

ชายวัยกลางคนหัวล้านเห็นแบบนี้ ดวงตาทั้งคู่หรี่ลง เมื่อเห็นฝั่งตรงข้ามมีคนจำนวนมากขนาดนี้ แถมเป็นพวกไม่มีสมอง ถ้าสู้กันขึ้นมา ดีไม่ดีตัวเองเสียเปรียบ สีหน้าจึงมืดมนแล้วพูด “ไอ้เด็กน้อย มึงคอยกูก่อน เเน่จริงก็ลงชื่อไว้ ดูซิกูจะให้มึงตายไหม…”

“ป๋าชื่อชุยจื้อหย่วนจะอยู่ตรงนี้คอยพวกมึง พวกมึงคิดว่ากลุ่มพี่น้องกูกินมังสวิรัติเหรอวะ?(พวกกูกินเนื้อ กูดุนะ มึงไหวหรอ)”

ขณะนี้ชุยจื้อหย่วนรู้สึกเหมือนตัวเองเป็นเจ้าพ่อที่เก่งฉกาจก็มิปาน ความรู้สึกเเบบนั้นมันช่างเยี่ยมยอด!

“ดี ดี ดี…”

ชายวัยกลางคนพูดคำว่าดีสามคำนี้ติดๆกัน เเล้วพาบอดี้การด์สองคนกลับออกไป!

หลังจากที่ชายวัยกลางคนเดินจากไป ในใจชุยจื้อหย่วนมีความสุขมาก เขายังไม่เคยมีความรู้สึกแบบนี้มาก่อน ช่างยิ่งใหญ่ ช่างสุดยอด…

“ผู้จัดการชุยเจ๋งเกินไปเเล้ว ลูกถีบเมื่อกี้ ทำพวกมันกลัวจนตดยังไม่กล้าตด!”

“ผู้จัดการชุยท่าทางเมื่อกี้ ถ้าใครไม่รู้คงนึกว่าเป็นพี่ใหญ่ในเเก๊งค์เลยนะ!”

“ผู้จัดการชุยเจ๋งไปเลย ผมยังสงสัยว่าผู้จัดการชุยอยู่ในเเก๊งค์มาก่อนใช่ไหมนะ…”

คนกลุ่มหนึ่งประจบสอพลอชุยจื้อหย่วนไม่หยุด ซึ่งนี่ทำให้ชุยจื้อหย่วนโดนสอพลอจนขึ้นสวรรค์ละ!

ชุยจื้อหย่วนในใจภาคภูมิใจ เเต่เเสร้งทำเป็นอารมณ์ดีพูดว่า “อาศัยทุกคนที่คอยสนับสนุน ในเมื่อพี่ๆทำให้ขนาดนี้ วันนี้ฉันชุยจื้อหย่วนก็จะไม่ตระหนี่ละนะ ครั้งนี้ฉันจะสั่งลาฟิเต้สองสามขวด พี่ๆก็ลองชิม…”

“สุดยอด…”

“ผู้จัดการชุยจงเจริญ…”

พอผู้คนได้ยินว่าจะได้ดื่มลาฟิเต้ ทุกคนต่างพากันตะโกนโห่ร้องขึ้นมา ต้องรู้ว่าคนทำงานเช่นพวกเขา น้อยมากที่จะดื่มเหล้าชนิดนี้!

“จื้อหย่วน พวกเราไปกันเถอะ นี่ถ้าฝั่งตรงข้ามเรียกคนมาจริงๆ จะลำบากนะ…”

ซุนเสี่ยวเหมิงพูดโน้มน้าวชุยจื้อหย่วน

ในเวลานี้ชุยจื้อหย่วนอาศัยความมึนเมา บวกกับคนมากมายขนาดนี้ที่สนับสนุนเขา ใครจะไปกลัวชายวัยกลางคนที่หัวล้านนั่น

“เสี่ยวเหมิงเธอวางใจ มีฉันอยู่นี่ เธอไม่ต้องกลัว…”