เข้าสู่ระบบผ่าน

หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 920

ทุกคนต่างตื่นตะลึงกับการยอมแพ้ของอิจิโระ แม้กระทั่งเฉินผิงเองก็ไม่คาดคิดว่าเขาจะทำเช่นนี้ กลายเป็นว่าอิจิโระนั้นเป็นแค่คนขี้ขลาดเมื่อต้องเผชิญหน้ากับความตาย

อิจิโร่เป็นมือกระบี่และปรมาจารย์ยุทธ์ แต่แล้วเขากลับคุกเข่าลงภายใต้สายตาของผู้เข้าชมนับพันนับหมื่น

คนธรรมดายังมิอาจทานทนกับความอับอายขายหน้าเช่นนี้ได้ แต่กระนั้น อิจิโระก็ละทิ้งความรู้สึกอับอายทั้งหมด เขาคุกเข่าลงต่อหน้าเฉินผิงและตะโกนขึ้นมาว่า “ฉันยอมแพ้แล้ว ฉันยอมแพ้…”

“ฮ่าๆๆ น่าพอใจอะไรเช่นนี้ ในที่สุดฉันก็ได้เห็นอิจิโระร่วงลงมาจากบัลลังก์แล้ว!”

“เยี่ยมไปเลย เฉินผิงนี่เก่งจริงๆ นะ เขาอายุแค่ยี่สิบกว่า แต่ก็เอาชนะอิจิโระได้แล้ว!”

“สดุดีคุณเฉิน… สดุดีคุณเฉิน…”

เหล่าผู้ชมและทีมจากกระทรวงยุติธรรมต่างร้องตะโกนออกมาด้วยความตื่นเต้น

แต่ทว่า ผู้แทนจากต่าวกั๋วนั้นดูแย่มาก พวกเขาหน้าถอดสีด้วยความตื่นกลัว

“เฉินผิงคนนั้นมีดีจริงๆ” แอนนามองเฉินผิงราวกับเห็นแสงแห่งความหวัง

ในขณะนั้น แอนดรูว์ก็มองเฉินผิงด้วยความเคารพและเกรงขาม เขาไม่หลงเหลือความดูถูกเหยียดหยามในตัวเฉินผิงอีกเลย

ผู้คนจากฉวงกั๋วต่างชื่นชมเหล่านักสู้ที่แข็งแกร่ง ดังนั้น แอนดรูว์จึงอดไม่ได้ที่จะรู้สึกประทับใจในความสามารถระหว่างประลองยุทธของเฉินผิง

ระหว่างนั้น เฉินผิงมองอิจิโระที่คุกเข่ายอมแพ้อยู่ในสนามประลองที่ถูกทำลายลงไปแล้ว และทำอะไรไม่ได้อีกนอกจากกำหมัดแน่น

ถุย!

เฉินผิงถ่มน้ำลายใส่อิจิโระก่อนที่จะมุ่งหน้าเดินกลับทีมตนเอง

“คุณเฉิน…” จ้าวอู๋ฉีวิ่งเข้ามาต้อนรับเขาด้วยความตื่นเต้น

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร