หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 938

กู่หลิงเอ๋อร์มองซูอวี่ฉีอย่างมีนัยยะบางอย่าง หลังจากที่พยักหน้ารับแล้ว ซูอวี่ฉีก็ชักกริชออกมาและปักลงไปที่นิ้วมือเธอ

“คุณทำอะไรน่ะ?” เฉินผิงกระโจนเข้ามาด้วยความตกใจและรีบห้ามซูอวี่ฉีไม่ให้ทำร้ายตัวเอง

“คุณไม่เชื่อฉันใช่ไหม? ถ้างั้น ทำไมไม่ลองหาความจริงดูเองเลยล่ะ?” กู่หลิงเอ๋อร์ตอบโต้

“ผมเชื่อ ผมไม่ต้องลองหรอกน่า ผมทนไม่ได้หรอกที่ต้องเห็นคุณเจ็บตัว” เฉินผิงกล่าวหลังจากที่แย่งกริชมาจากซูอวี่ฉีแล้ว

เมื่อเห็นเฉินผิงใส่ใจเธอมากขนาดนี้ ซูอวี่ฉีก็อดมีความสุขไม่ได้ แต่กระนั้น เมื่อเฉินผิงไม่ทันได้มอง เธอก็ฉวยโอกาสหยิบกริชขึ้นมาและปาดไปที่มือของเธอเอง

เมื่อเห็นมือของซูอวี่ฉีเป็นแผล เฉินผิงก็รีบไปเอาอุปกรณ์ทำแผลมาดูอาการบาดเจ็บนั้นทันที

“เฉินผิง ฉันไม่เป็นไร ยังไงฉันก็คิดเรื่องนี้มานานแล้ว ฉันอยากใช้เลือดตัวเองช่วยคุณฝึกฝนและเพิ่มพูนพลังของคุณนะ” ซูอวี่ฉีกล่าวขณะที่มองเฉินผิงด้วยสายตาที่เปี่ยมด้วยความรัก

“เลิกพูดไร้สาระได้แล้ว! ผมจะดื่มเลือดคุณเพื่อการฝึกฝนได้ยังไง? ผมไม่ทำอย่างนั้นหรอก ต่อให้ต้องติดอยู่ที่ขั้นนี้ไปตลอดการก็เถอะ”

เฉินผิงพันผ้าพันแพลให้ซูอวี่ฉีอย่างรวดเร็วด้วยความรู้สึกใจสลาย

ขณะนั้นเอง ซูอวี่ฉีก็รู้สึกซาบซึ้งจนน้ำตาไหลออกมา และจู่ๆ เธอก็เอื้อมมือไปเช็ดปากของเฉินผิง โดยตั้งใจทิ้งเลือดสดๆ ของเธอไว้บนปากเขา

จากนั้น เลือดจำนวนเพียงเล็กน้อยของซูอวี่ฉีก็ไหลเข้าปากเฉินผิงไป

วินาทีต่อมา เฉินผิงก็รู้สึกเหมือนเลือดในร่างกายเดือดพล่าน พลังชี่ในจุดชีพจรตันเถียนของเขาสาดซัดราวกับบ้าคลั่ง และในเวลาเดียวกัน เขาก็รู้สึกเหมือนกำลังจะบรรลุ

เมื่อเฉินผิงตอนนี้เป็นปรมาจารย์อาวุโสระดับสูงแล้ว เขาจะกลายเป็นปรมาจารย์ยุทธ์ทันทีที่ได้บรรลุสำเร็จ

ยิ่งไปกว่านั้น จุดชีพจรตันเถียนของเฉินผิงกำลังจะแปรสภาพและเคลื่อนเข้าสู่ระดับที่รู้จักกันในนามว่าขั้นแปรธาตุ จากนั้นจุดชีพจรตันเถียนของเขาจะแปรพลังชี่ให้เป็นไอ ซึ่งจะทำให้กักเก็บพลังชี่ได้มากขึ้นไปอีก สรุปแล้วพลังของเฉินผิงจะพัฒนาขึ้นไปอย่างมาก

ขณะที่ซูอวี่ฉีอยู่ในภวังค์แห่งความตื่นเต้น เฉินผิงก็กอดเธอไว้ในอ้อมแขน มันเป็นครั้งแรกที่เฉินผิงเริ่มแตะเนื้อต้องตัวซูอวี่ฉีก่อน โดยไม่ได้ใส่ใจเลยว่ากู่หลิงเอ๋อร์จะอยู่ต่อหน้าพวกเขา

“เด็กโง่เอ๊ย! ผมบอกแล้วว่าจะไม่ดื่มเลือดคุณเพื่อประโยชน์ของตัวเองหรอก ผมยอมละทิ้งพลังตัวเองไปดีกว่าดื่มเลือดคุณนะ ต่อจากนี้ไป ห้ามพูดถึงเรื่องนี้อีก และจำไว้นะว่าอย่าบอกใครเป็นอันขาด”

เฉินผิงกังวลว่าซูอวี่ฉีจะเป็นอันตรายถ้ามีคนประสงค์ร้ายรู้ว่าเธอมีพลังอะไร

ยิ่งไปกว่านั้น ปรมาจารย์หลายคนนั้นมักไม่มีความลังเลเลยที่จะแข็งแกร่งขึ้นด้วยวิธีการอันไร้ยางอาย

เมื่อซูอวี่ฉีพิงร่างเข้าที่หน้าอกเฉินผิง เธอก็รู้สึกได้ถึงความปลอดภัย

ขณะนั้น กู่หลิงเอ๋อร์รีบหันหลังกลับไปทันทีด้วยความอิจฉาเล็กน้อย ความรู้สึกสุดพรรณนาแผ่ซ่านไปทั่วตัวเธอเมื่อเฉินผิงกับซูอวี่ฉีจู๋จี๋กันเช่นนี้