หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 949

ณ อ่าวพันหลง

เมื่อทราบข่าวว่าซูอวี่ฉีและกู่หลิงเอ๋อร์กำลังกลับมา ซูเหวินจงและกู่เวิ่นเทียนจึงรีบกลับมาเช่นกัน

เป็นเวลานานแล้วที่ซูเหวินจงไม่ได้พบกับลูกสาวของเขา ในที่สุดเมื่อเห็นว่าเธอกลับมา เขารีบดึงซูอวี่ฉีเข้ามากอดเอาไว้แน่พร้อมกับน้ำตาที่ไหลอาบแก้ม

ซูอวี่ฉีสังเกตเห็นว่าพ่อของเธอแก่ชราลงไปมาก เธอเฝ้าโทษตัวเองที่เป็นต้นเหตุ หลังจากที่เธอละเลยพ่อของเธอและมัวยุ่งแต่การคอยตามเฉินผิงไปมาตลอดเวลา

“หนูขอโทษค่ะพ่อ หนูขอโทษที่ทำให้พ่อต้องทนทุกข์ใจเพียงลำพัง...” เธอกล่าวขอโทษอย่างเสียใจ

“เด็กโง่ พ่อรู้ว่าหนูกำลังทำสิ่งที่ยิ่งใหญ่กับเฉินผิง แม้แต่พ่อเองยังดูออกเลยว่าลูกเปลี่ยนไปขนาดไหน ดูลูกตอนนี้สิ”

ซูเหวินจงรู้สึกดีใจกับลูกสาวของเขา ไม่ว่าใครก็ย่อมยินดีที่ลูกหลานของเขาได้รับสิ่งที่ดี

ในขณะเดียวกัน กู่เวิ่นเทียนก็กำลังกุมมือกู่หลิงเอ๋อร์ไว้แน่นเช่นกัน หลานสาวคนโปรดของเขาก็เปลี่ยนไปมากเช่นกัน เขารู้สึกโล่งใจที่เห็นว่าเธอสบายดี

เฉินผิงรู้สึกผิดในใจเล็กน้อยเมื่อเห็นภาพตรงหน้า เข้าไม่รู้เลยว่าเขาทำถูกหรือไม่ที่พาซูอวี่ฉีและกู่หลิงเอ๋อร์ไปด้วยกับเขา เขารู้สึกว่าตัวเองเป็นคนเห็นแก่ตัว

โชคดีที่ตอนนี้พวกเขาได้อยู่พร้อมหน้าพร้อมตากัน นับเป็นช่วงเวลาแห่งความสุขที่หาได้ยาก

ทั้งนี้เขายังแนะนำหลงอู่ให้ซูเหวินจงและกู่เวิ่นเทียนให้รู้จัก ทั้งสองรู้สึกขอบคุณหลงอู่เป็นอย่างมากเมื่อได้รู้ว่าเขาเป็นคนที่คอยดูแลหญิงสาวทั้งสอง

เมื่อถึงช่วงเวลากลางคืน ซูเหวินจงได้จัดงานเลี้ยงฉลองที่โรงแรมฟู่เหา ทั้งคณะต่างร่วมรับประทานอาหารอย่างมีความสุข

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร