ณ อ่าวพันหลง
เมื่อทราบข่าวว่าซูอวี่ฉีและกู่หลิงเอ๋อร์กำลังกลับมา ซูเหวินจงและกู่เวิ่นเทียนจึงรีบกลับมาเช่นกัน
เป็นเวลานานแล้วที่ซูเหวินจงไม่ได้พบกับลูกสาวของเขา ในที่สุดเมื่อเห็นว่าเธอกลับมา เขารีบดึงซูอวี่ฉีเข้ามากอดเอาไว้แน่พร้อมกับน้ำตาที่ไหลอาบแก้ม
ซูอวี่ฉีสังเกตเห็นว่าพ่อของเธอแก่ชราลงไปมาก เธอเฝ้าโทษตัวเองที่เป็นต้นเหตุ หลังจากที่เธอละเลยพ่อของเธอและมัวยุ่งแต่การคอยตามเฉินผิงไปมาตลอดเวลา
“หนูขอโทษค่ะพ่อ หนูขอโทษที่ทำให้พ่อต้องทนทุกข์ใจเพียงลำพัง...” เธอกล่าวขอโทษอย่างเสียใจ
“เด็กโง่ พ่อรู้ว่าหนูกำลังทำสิ่งที่ยิ่งใหญ่กับเฉินผิง แม้แต่พ่อเองยังดูออกเลยว่าลูกเปลี่ยนไปขนาดไหน ดูลูกตอนนี้สิ”
ซูเหวินจงรู้สึกดีใจกับลูกสาวของเขา ไม่ว่าใครก็ย่อมยินดีที่ลูกหลานของเขาได้รับสิ่งที่ดี
ในขณะเดียวกัน กู่เวิ่นเทียนก็กำลังกุมมือกู่หลิงเอ๋อร์ไว้แน่นเช่นกัน หลานสาวคนโปรดของเขาก็เปลี่ยนไปมากเช่นกัน เขารู้สึกโล่งใจที่เห็นว่าเธอสบายดี
เฉินผิงรู้สึกผิดในใจเล็กน้อยเมื่อเห็นภาพตรงหน้า เข้าไม่รู้เลยว่าเขาทำถูกหรือไม่ที่พาซูอวี่ฉีและกู่หลิงเอ๋อร์ไปด้วยกับเขา เขารู้สึกว่าตัวเองเป็นคนเห็นแก่ตัว
โชคดีที่ตอนนี้พวกเขาได้อยู่พร้อมหน้าพร้อมตากัน นับเป็นช่วงเวลาแห่งความสุขที่หาได้ยาก
ทั้งนี้เขายังแนะนำหลงอู่ให้ซูเหวินจงและกู่เวิ่นเทียนให้รู้จัก ทั้งสองรู้สึกขอบคุณหลงอู่เป็นอย่างมากเมื่อได้รู้ว่าเขาเป็นคนที่คอยดูแลหญิงสาวทั้งสอง
เมื่อถึงช่วงเวลากลางคืน ซูเหวินจงได้จัดงานเลี้ยงฉลองที่โรงแรมฟู่เหา ทั้งคณะต่างร่วมรับประทานอาหารอย่างมีความสุข
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...
มีเรื่องอื่นที่จบแล้วบ้างไหมจะหาซื้ออ่าน...
มีหนังสือขายมั้ยครับ รอวันละ 20 ตอน ไมทันใจ...