สามวันต่อมา จู้จื่อซานได้โพสต์ข่าวใหญ่ลงในกระทู้ของสมาพันธ์ศิลปะการต่อสู้
“สุสานจักพรรดิได้ถูกค้นพบในเขตชานเมืองของจิงตู นี่เป็นสุสานที่มีขนาดใหญ่ที่สุดที่เคยค้นพบ หลังจากสำรวจบางส่วนแล้วพบว่า สุสานนี้ไม่มีร่องรอยของการถูกปล้นแต่อย่างใด ทางด้านสมาพันธ์ศิลปะการต่อสู้จึงตัดสินใจที่จะจัดการประลองที่สุสานแห่งนี้ และทางเราจะส่งคำเชิญออกไปในภายหลัง ถึงตระกูลต่างๆ โปรดเตรียมตัวของท่านให้พร้อมเพราะการประลองจะเริ่มต้นขึ้นในอีกสิบวันข้างหน้า”
ข่าวดังกล่าวส่งผลให้ทั่วทั้งยุทธภพเกิดความโกลาหล สุสานจักพรรดิถูกค้นพบอยู่ในจิงตู อีกทั้งมันยังเป็นสุสานที่มีขนาดใหญ่ที่สุดอีกด้วย นับเป็นเรื่องที่ไม่มีใครคาดคิดมาก่อน จินตนาการไม่ออกเลยว่าถ้าหากสุสานนี้ไม่เคยถูกปล้นมาก่อน มันจะมีสมบัติล้ำค่ามากมายขนาดไหน
ทุกตระกูลต่างเตรียมตัวกันอย่างขะมักเขม้น พวกเขาล้วนคาดหวังว่าจะได้บัตรเชิญเข้าร่วม
อีกทางด้านหนี่ง หลงจิ้งกั๋วได้รวบรวมคนระดับสูงของตระกูลหลงมาอยู่ในโถงของบ้านตระกูลหลง
การประลองครั้งนี้จะไม่เหมือนกับครั้งไหนๆ ดังนั้นจึงเป็นเรื่องธรรมดาที่ตระกูลหลงจะให้ความสำคัญกับมัน
“หลงซิงซู ฉันต้องการให้คุณบอกข้อมูลต่างๆ แก่เหล่าผู้อาวุโส” หลงจิ้งกั๋วพูด
“ครับ ผมได้นำคนไปตรวจสอบสถานที่แล้ว มันเป็นสุสานจักพรรดิอย่างแน่นอนครับ เมื่อเราขุดดินบนเนินที่อยู่ด้านบนสุสานเปิดเผยให้เห็นประตูและลมกระโชกแรงพัดเข้ามา จากนั้นพวกเราก็ได้ยินเสียงดังขึ้นจากด้านใน ไม่มีใครรู้ว่ามีอะไรอยู่หลังประตู แต่อย่างไรก็ตาม ทางสมาพันธ์ศิลปะการต่อสู้ได้ส่งคนของพวกเขาเข้าไป ดังนั้นพวกเราจึงได้แค่เข้าใกล้สถานที่ประลองเท่านั้น กระผมได้ส่งของขวัญบางอย่างไปให้ท่านประธานจู้และได้รับรายชื่อบัตรเชิญจากเขา นี่ครับเชิญตรวจสอบ คุณหลง ท่านผู้อาวุโส”
เมื่อพูดจบ หลงซิงซูก็ดึงเอกสารออกมาหนึ่งปึกและวางไว้ตรงหน้าของทุกคน
เราต้องรู้จักตนเองและศัตรูของเรา ถ้าพวกเขาหวังจะได้รับผลประโยชน์สูงสุดจากการประลองครั้งนี้
เมื่อตรวจสอบดูรายชื่อ สีหน้าของหลงจิ้งกั๋วก็เคร่งเครียดมากขึ้น
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...
มีเรื่องอื่นที่จบแล้วบ้างไหมจะหาซื้ออ่าน...
มีหนังสือขายมั้ยครับ รอวันละ 20 ตอน ไมทันใจ...