อู่ฮู่ฝาปล่อยมือจากเสี่ยวหลานอย่างเชื่อฟัง ในขณะที่ดวงตาของเขายังคงจับจ้องที่เธอ
“คุณชอบฉันมั้ย?” เสี่ยวหลานเอ่ยถามในขณะที่มองไปยังอู่ฮู่ฝา
“ชอบสิ...” อู่ฮู่ฝาที่กำลังเคลิบเคลิ้มพยักหน้าทันที
“ถ้าคุณชอบฉันจริงล่ะก็ฟังนะ ไปฆ่าคนที่กำลังจับเพื่อนของฉันไว้หน่อยสิ” เสี่ยวหลานพูดพร้อมกับชี้ไปทางซื่อฮู่ฝา
“ได้เลย!” ด้วยท่าทางใสซื่อราวกับจะละลายต่อหน้าของเขา อู่ฮู่ฝาจึงหันไปหาซื่อฮู่ฝา
“อู่ฮู่ฝา? เฮ้ อู่ฮู่ฝา” ซื่อฮู่ฝารู้สึกถึงความผิดปกติบางอย่าง เขาเรียกชื่ออู่ฮู่ฝาถึงสองครั้งขณะที่อีกฝ่ายกำลังเดินตรงเข้ามา แต่ผู้พิทักษ์คนที่ห้ายังคงรุกคืบเข้ามาอย่างไม่สนใจ
ผั่ว!
ทันใดนั้น อู่ฮู่ฝาเหวี่ยงหมัดเข้าใส่ซื่อฮู่ฝา พลังอันมหาศาลที่เขาใส่ไว้ในหมัดนั่นก่อให้เกิดคลื่นพลังที่ระเบิดกลางอากาศ
ซื่อฮู่ฝาสามารถหลบหมัดของอู่ฮู่ฝาได้ทัน แม้ว่าในมือของเขายังคงจับตัวกู่หลิงเอ๋อร์เอาไว้
“แกบ้าไปแล้วหรือยังไง อู่ฮู่ฝา?” ซื่อฮู่ฝาตะโกนบ่นเสียงดัง
อย่างไรก็ตาม อู่ฮู่ฝายังไม่ยอมเลิกราและยังคงพุ่งตัวเข้ามาอย่างไม่ลดละ
เมื่อไม่มีทางเลือก ซื่อฮู่ฝาจึงจำต้องยอมปล่อยมือจากกู่หลิงเอ๋อร์ออกไปก่อน เพื่อป้องกันตัวเองจากการจู่โจมอย่างไม่หยุดยั้งของอู่ฮู่ฝา
“ไม่เป็นอะไรใช่มั้ย หลิงเอ๋อร์?”
เสี่ยวหลานรีบตรงเข้ามาช่วยพยุงกู่หลิงเอ๋อร์
“ฉันโอเค” กู่หลิงเอ๋อร์ตอบพร้อมส่ายศีรษะ
เอ้อฮู่ฝาที่กำลังรับมือกับซูอวี่ฉี ร้องคำรามระเบิดความโกรธออกมาเมื่อเห็นซื่อฮู่ฝาและอู่ฮู่ฝาต่อสู้กัน “สู้กันเพราะผู้หญิงงั้นรึ? พวกแกสองคนเป็นบ้าไปแล้วหรือยังไง?”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...
มีเรื่องอื่นที่จบแล้วบ้างไหมจะหาซื้ออ่าน...
มีหนังสือขายมั้ยครับ รอวันละ 20 ตอน ไมทันใจ...