หลงอู่โผเข้ากอดเฉินผิงอย่างตื่นเต้น “คุณทำได้ดีมาก เฉินผิง! ตราบใดที่คุณฝึกวิชาได้แบบนี้ต่อไป นายหญิงต้าเฉียวคงจะได้ออกมาเจอแสงสว่างในเร็ววัน”
“คุณหลง เราจะอยู่ที่นี่อีกต่อไปไม่ได้แล้วนะครับ เราต้องย้ายไปที่อื่น”
เพราะตระกูลหลงหาที่นี่เจอแล้ว เฉินผิงจึงรู้ว่าเป็นไปไม่ได้ที่หลงอู่จะใช้ชีวิตหลังเกษียนอย่างสันโดษที่หงเฉิงต่อไป พวกเขาต้องย้ายไปอยู่ที่อื่นให้เร็วที่สุดเท่าที่จะทำได้
“เราจะไปที่ไหน?” หลงอู่ถาม
“หุบเขายาครับ”
ในตอนนั้นเฉินผิงคิดว่าหุบเขายาน่าจะเป็นสถานที่ที่ปลอดภัยที่สุด
หลังจากให้หลินเทียนหู่กับชือเฟิ่งจัดการธุระประปังที่หงเฉิง เฉินผิงก็พาหลงอู่ ซูอวี่ฉีกับคนที่เหลือไปที่หุบเขายา
เพราะซูอวี่ฉี กู่หลิงเอ๋อร์กับเสี่ยวหลานได้รับบาดเจ็บ จึงควรให้พวกเขาพักรักษาตัวที่หุบเขายาโดยไม่ต้องมีอะไรมากวนใจ
ตอนที่เฉินผิงกับคนของเขามาถึงหุบเขายา ซูฉางเซิงก็รีบเตรียมการรักษาไว้ให้ซูอวี่ฉีกับคนที่เหลือ
ในขณะเดียวกัน หลงอู่ที่ได้รับบัตรเชิญงานประลองก็เอามาให้เฉินผิง
“เฉินผิง งานประลองครั้งนี้อันตรายยิ่งกว่าครั้งก่อนหน้า เพราะฉะนั้นจงระวังตัวด้วย”
หลงอู่มองเฉินผิงอย่างเป็นกังวล
“ไม่ต้องห่วงครับ คุณหลง ผมแข็งแกร่งขึ้นแล้ว ไม่มีคนหนุ่มที่ไหนโค่นผมได้หรอก อีกอย่าง ตัวตนของผมถูกเผยแพร่ไปแล้ว พวกเขาคงไม่กล้าท้าชนผมตรงๆ แน่” เฉินผิงเอื้อมมือหยิบบัตรเชิญพลางรับปากอย่างมั่นใจ
หลงอู่ถอนหายใจแล้วตอบ “คุณยังอ่อนต่อโลกอยู่มาก ยุทธภพนั้นซับซ้อนกว่าที่คุณคิดนัก ยังไงก็เถอะ แค่ระวังตัวไว้ก็พอ”
จากนั้นเขาก็ตบไหล่เฉินผิงสองสามที
“เข้าใจแล้วครับ ผมฝากซูอวี่ฉีกับคนอื่นให้คุณดูแลด้วย”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...
มีเรื่องอื่นที่จบแล้วบ้างไหมจะหาซื้ออ่าน...
มีหนังสือขายมั้ยครับ รอวันละ 20 ตอน ไมทันใจ...