“บ้าเอ้ย! ทำไมไอ้สวะพวกนี้ถึงได้ใช้เวลาจับตัวเฉินผิงนานนัก? พนันเลยว่าพวกมันคงเอาแต่ขลุกอยู่ในร้านเหล้ากับหลีสาวไปวันๆ ถ้าพวกมันกลับมาเมื่อไหร่ฉันคงต้องกวดขันหน่อยแล้ว” หลงจิ้งกั๋วสบถพลางนิ่วหน้า
เขายังคงคิดว่าปรมาจารย์ผู้ฝึกยุทธ์ห้าคนต้องจับตัวเฉินผิงได้อย่างไม่ต้องสงสัย ที่จริงการส่งทั้งห้าไปก็นับได้ว่าเขาระวังมากไปจนใช้คนเกินความจำเป็นแล้ว
ที่กระทรวงยุติธรรมแห่งจิงตู เฉินผิงกับจ้าวอู๋ฉีกำลังนั่งอยู่ที่ลานกว้าง
“คุณเฉิน นี่คุณข้ามระดับพลังไปได้แล้วเหรอครับ?”
จ้าวอู๋ฉีถามเฉินผิงด้วยความสงสัย
“ทำไมเหรอครับ? หรือคุณจะสัมผัสได้ แต่ผมก็ซ่อนรัศมีตัวเองเอาไว้อยู่นะ” เฉินผิงถามอย่างแปลกใจ
ฉันซ่อนรัศมีเอาไว้แล้ว ถ้าแม้แต่จ้าวอู๋ฉียังจับสัมผัสได้ ฉันก็คงอำพรางได้ไม่เก่งเอาเสียเลย
“ก็ไม่หรอกครับ ผมสัมผัสไม่ได้ ผมแค่รู้สึกได้ตอนเห็นกิริยาท่าทางของคุณ ไม่ได้ดูจากรัศมีของคุณ ตอนนี้ร่างกายของคุณดูแข็งแกร่งขึ้นกว่าแต่ก่อนมาก” จ้าวอู๋ฉีอธิบาย
เฉินผิงรู้สึกปลงตกเมื่อได้ยินที่เขาพูด ฉันคงเปลี่ยนรูปลักษณ์ภายนอกของตัวเองไม่ได้ ยิ่งระดับพลังสูงมากเท่าไหร่ร่างกายของฉันมีแต่จะแกร่งขึ้น ไม่มีทางเลยที่ฉันจะซ่อนท่าทางที่เปลี่ยนไปจากการเพิ่มระดับพลังและการเพิ่มประสิทธิภาพทางกาย
“ผมเพิ่มระดับได้เมื่อสองวันก่อน” เฉินผิงตอบพลางยิ้มน้อยๆ
“ยินดีด้วยครับคุณเฉิน ตอนนี้คุณขึ้นมาถึงระดับปรมาจารย์ผู้ฝึกยุทธ์แล้ว คุณไม่มีอะไรให้กลัวอีกแม้ว่าจะเจอคู่ต่อสู้ที่เป็นปรมาจารย์ผู้ฝึกยุทธ์ระดับห้าก็ตาม”
จ้าวอู๋ฉียินดีที่เฉินผิงเพิ่มระดับพลังได้
เขาไม่ได้รู้เลยว่าที่จริงเฉินผิงข้ามไปได้แล้วหลายระดับ ไม่ใช่แค่ขั้นเดียว
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...
มีเรื่องอื่นที่จบแล้วบ้างไหมจะหาซื้ออ่าน...
มีหนังสือขายมั้ยครับ รอวันละ 20 ตอน ไมทันใจ...