หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 969

“คุณต่ง ถ้าผมจำไม่ผิด ในรายชื่อของผู้เข้าแข่งในงานประลองไม่มีชื่อคนจากตระกูลต่งอยู่เลย ใช่ไหมครับ?” กั๋วเว่ยเดินเข้ามาหาต่งเจียห่าวแล้วถาม

ต่งเจียห่าวหยิบบัตรเชิญออกมาจากเสื้อคลุมแล้วยื่นให้กั๋วเว่ย “พ่อผมพูดกับท่านประธานจู้ให้คุณอนุญาตให้ผมเข้าร่วมได้ อย่างไรก็ดี ตระกูลต่งจะไม่เอาอะไรออกไปจากที่นี่ทั้งนั้น ที่ผมมาก็แค่นึกสงสัยจนอยากทำอะไรสนุกๆ สำหรับสมบัติที่อยู่ภายใน ผมไม่ได้สนใจเลยแม้แต่น้อย”

หลังจากอ่านบัตรเชิญ กั๋วเว่ยก็ไม่ได้ว่าอะไรอีก

หลังจากนั้น ต่งเจียห่าวก็ให้คนของเขาออกไปแล้วรอให้การประลองเริ่มขึ้น

“หมอนั่นเป็นใครกัน?”

เฉินผิงนึกสงสัย แม้ว่าต่งเจียห่าวจะดูแข็งแกร่งพอๆ กับหลงเซียว เขาก็ไม่เคยเห็นต่งเจียห่าวมาก่อน ไม่ใช่แค่ไม่เห็นที่งานฉลองชัยชนะ แต่ยังไม่เคยได้ยินชื่อตระกูลต่งด้วย

“คุณเฉิน ชายคนนั้นคือบุตรชายของตระกูลต่ง เขาบรรลุถึงขั้นปรมาจารย์ผู้ฝึกยุทธ์ได้ตั้งแต่ยังเป็นวัยรุ่น แต่ด้วยเหตุผลประหลาดบางอย่าง ฝีมือของเขาพัฒนาช้าลงมากในช่วงหลายปีที่ผ่านมา” จ้าวอู๋ฉีอธิบาย

“ตระกูลต่ง? ทำไมผมถึงไม่เห็นพวกเขาที่งานฉลอง?” เฉินผิงถามอย่างสงสัย

“มีตระกูลผู้ฝึกยุทธ์มากมายในต้าซย่า ต่อให้เป็นแค่ที่จิงตูก็มีอยู่หลายตระกูลที่ไม่ได้เข้าร่วมกับสมาพันธ์ศิลปะการต่อสู้ เพราะแบบนั้นพวกเขาจึงอยู่นอกขอบเขตของสมาพันธ์ ตระกูลต่งก็เป็นหนึ่งในนั้น บ่อยครั้งที่ชื่อของพวกเขาไม่ปรากฏในรายชื่อผู้เข้าร่วมการประลอง” จ้าวอู๋ฉีเล่าให้ฟัง

เฉินผิงเข้าใจได้โดยพลัน

ดูเหมือนจะไม่ใช่ทุกตระกูลชั้นสูงในยุทธภพประจำจิงตูที่จะเข้าร่วมการประลอง มีแต่ตระกูลที่เข้าร่วมกับสมาพันธ์ศิลปะการต่อสู้ที่ถูกเลือก ถ้าใครไม่ได้เป็นสมาชิกของสมาพันธ์ก็ย่อมไม่มีคุณสมบัติที่จะได้เข้าร่วมการประลอง เท่าที่ฉันเห็น มันยากมากที่จะหยั่งได้ว่ายุทธภพอยู่กว้างใหญ่ขนาดไหน เอาแค่ตระกูลชั้นสูงในสมาพันธ์ศิลปะการต่อสู้ก็มีพวกตัวเป้งๆอยู่มากโข ฉันนึกไม่ออกเลยว่าถ้านับที่อื่นด้วยจะมีมากขนาดไหน

ฉับพลันนั้น เฉินผิงก็รู้สึกว่าตัวเขาเป็นเพียงเศษฝุ่นไร้ค่าและรู้สึกว่าเขายังต้องฝึกฝนอีกยาวไกล

“หนิงจื้อมาถึงแล้ว!”