หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 989

คำพูดของต่งเจียห่าวพลันทำให้กั๋วเว่ยและคนอื่นๆ หันกลับมามองเขา ดวงตาทุกคู่แผดเผาไปด้วยโทสะเมื่อได้ยินคำพูดไร้ยางอายของคนผู้นั้น

พวกเขารู้สึกท้อแท้เสียแล้วเพราะพวกเขาต้องฝ่ากับดักมาไม่น้อยกว่าจะไปถึงที่นั่น คำพูดสบประมาทของต่งเจียห่าวทำให้พวกรู้สึกแย่

“ผู้อำนวยการกั๋ว”

หลงเซียวยิ้มทันทีที่เขามองเห็นกั๋วเว่ย เมื่อมีกั๋วเว่ยอยู่เคียงข้าง เขาก็ไม่ต้องกลัวเฉินผิงกับต่งเจียห่าวแล้ว

“คุณหลง ผมไม่คาดคิดว่าคุณจะหาสถานที่แห่งนี้พบเช่นกัน คุณเจอสมบัติอะไรระหว่างทางมาที่นี่หรือเปล่า?” กั๋วเว่ยเอ่ยถาม

กั๋วเว่ยและคนอื่นๆ เจอแต่กับดักมาตลอดทาง พวกเขาไม่เจอสมบัติหรือของล้ำค่าสักชิ้น ดังนั้นพวกเขาจึงค่อนข้างรู้สึกหัวเสีย

เมื่อหลงเซียวได้ยินคำถามเช่นนั้น เขาก็รีบเล่าทุกอย่างที่เกิดขึ้นให้กั๋วเว่ยฟัง

เมื่อกั๋วเว่ยได้ยินว่าเฉินผิงได้รับภาพเขียนที่สามารถเปลี่ยนภาพไปได้เรื่อยๆ แววตาก็เปล่งประกายด้วยความโลภ

“เฉินผิง แสดงภาพเขียนที่คุณได้มาให้ผมดูที”

กั๋วเว่ยเดินเข้ามาหาเฉินผิงแล้วพูดราวกับฝ่ายหลังเป็นคนรับใช้ของตน

“มันเป็นของผม เช่นนั้นทำไมผมต้องแสดงมันให้คุณดูด้วยเล่า?” เฉินผิงท้าทาย

เขาปฏิเสธกั๋วเว่ยทันที

กั๋วเว่ยถึงกับผงะ เขาไม่คาดคิดว่าเฉินผิงจะกล้าเถียงเขาต่อหน้าผู้คนเช่นนั้นจึงรู้สึกกรุ่นโกรธขึ้นมา “คุณกล้าขัดคำสั่งผมงั้นรึ? ผมเป็นคนตัดสินใจในการลงสำรวจครั้งนี้ ดังนั้นอย่าคิดว่าภาพเขียนจะเป็นของคุณเพียงเพราะคุณได้มันมาไว้ในมือ ขอเพียงพวกเราช่วงชิงมันมาจากคุณได้ ไม่ว่าใครก็สามารถอ้างว่าเป็นของตนเองได้ทั้งนั้นแหละ”

ทันทีที่กั๋วเว่ยพูดจบ ผู้เข้าร่วมการสำรวจคนอื่นๆ ก็เบนความสนใจมาที่เฉินผิงพลางจ้องมองมาที่เขา พวกเขาพร้อมที่จะต่อสู้ได้ทุกเมื่อ

มีผู้คนจับจ้องมาที่เฉินผิงมากเกินไป ต่อให้เป็นผู้ที่แข็งแกร่งพอๆ กับเขาก็คงที่จะจัดการกับพวกเขาได้หมดทุกคน

“คุณเป็นผู้อำนวยการของสมาพันธ์ศิลปะการต่อสู้ แต่คุณกลับสอดมือเข้ามายุ่งในการสำรวจ มิหนำซ้ำยังตัดสินใจอย่างไม่เป็นธรรมและไร้เหตุผลอีกต่างหาก คนอย่างคุณไม่มีสิทธิ์มาสั่งผม เอาจริงๆ เลยนะ คุณคิดว่าตัวเองเป็นใครกัน?”

เฉินผิงรู้มานานแล้วว่าหลงเซียวกับกั๋วเว่ยอยู่ฝ่ายเดียวกันและกำลังต่อต้านเขาอยู่