หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 99

เนื่องจากเฉินผิงทำเพื่อเธอ หวังหันหันจึงตัดสินใจเสี่ยงชีวิต เธอไม่สามารถมองดูเฉินผิงโดนตีจนตายต่อหน้าตัวเองได้!

ลมแรงมหาศาลพัดเข้าหาหวังหันหัน หวังหันหันกลัวจนหลับตา มือข้างหนึ่งจับเฉินผิงไว้แน่น ให้เฉินผิงอยู่ข้างหลังเธอ!

“หันหัน...”

ซุนเสี่ยวเหมิงอดไม่ได้ที่จะตะโกนออกมา!

ถึงแม้จะเพิ่งรู้จักกับหวังหันหัน แต่ซุนเสี่ยวเหมิงรู้สึกว่าหวังหันหันเป็นคนดี มีการศึกษาและมีเหตุผล ทำให้ทุกคนชอบ ถ้าเพื่อเฉินผิงจึงต้องโดนฆ่าตายแบบนี้ ก็เสียดายเกินไปดังนั้นจึงอดไม่ได้ที่จะตะโกน

เมื่อเห็นกำปั้นของปินจื่อต่อหน้าหวังหันหัน หวังหันหันก็รู้สึกถึงลมหายใจแห่งความตาย แต่หลังจากที่ลมพัดมา ไม่มีการเคลื่อนไหวอีกต่อไป เมื่อเธอค่อยๆลืมตาขึ้น ก็พบว่าหมัดของปินจื่ออยู่ห่างออกไปเพียงไม่กี่เซนติเมตร และมือของเฉินผิงข้างหนึ่งก็คว้าเอาไว้ได้ทัน ป่องกันไม่ให้เขาก้าวไปข้างหน้า!

คราวนี้ทุกคนเบิ่งตาทั้งสองกว้าง รู้สึกเหลือเชื่อ และสีหน้าปินจื่อก็เปลี่ยน ในดวงตามีความตกใจอย่างมาก เพราะเขารู้สึกได้ถึง ร่างกายของเฉินผิงมีกระแสพลังพุ่งออกมาอย่างต่อเนื่อง ต่อให้เขาพยายามแค่ไหนก็ตาม ทั้งหมดก็ไม่มีประโยชน์!

“ถ้าพวกนายไม่ใช่ลูกน้องของหลินเทียนหู่ ตอนนี้พวกนายคงกลายเป็นศพไปแล้ว…”

เฉินผิงส่งไปเล็กน้อย ทันใดนั้นร่างกายของปินจื่อนั่นก็ก้าวถอยหลัง สุดท้ายก้นก็นั่งไปที่พื้น!

เมื่อเห็นท่าทางของปินจื่อเป็นอย่างนี้ โหวชุนเหลยก็โกรธทันที!

“บัดซบ เศษสวะ แค่เด็กคนหนึ่งยังจัดการไม่ได้?”

โหวชุนเหลยเตะปินจื่อนั่นอย่างดุเดือด!

ปินจื่อรีบลุกขึ้น ก้มหัวด้วยความอับอาย แม้จะล้มลงไป แต่ปินจื่อกลับไม่ได้รับบาดเจ็บ เฉินผิงออมมือ ท้ายสุดคนพวกนี้พูดขึ้นมาก็ลูกน้องของตัวเองทั้งนั้น!

“ปล่อยพวกเราไป เรื่องวันนี้ก็แล้วไปแล้ว มิฉะนั้นนายจะต้องเสียใจ…”