หนูน้อยจอมอิทธิฤทธิ์ นิยาย บท 1229

“เจ้าในตอนนี้ ไม่ใช่เทพกระบี่เจาหยางคนเดิมอีกต่อไปแล้ว!”

สถานที่แห่งนี้เต็มไปด้วยค่ายกลนับไม่ถ้วน เหล่าศิษย์เคลื่อนไหวอย่างรวดเร็ว กลุ่มค่ายกลที่สลับซับซ้อนก็ปรากฏขึ้นบนพื้นดิน

“เทพกระบี่เจาหยาง ทำไมไม่กล้าใช้เพลงกระบี่เจาหยางเล่า? หรือเจ้ารู้ว่าแดนเทพกำลังตามล่าเจ้าอยู่!” ชายในชุดคลุมหัวเราะอย่างชั่วร้าย

หัวเราะได้ครึ่งหนึ่ง ก็เห็นว่าท้องฟ้าถูกปกคลุมไปด้วยเมฆดำตั้งแต่เมื่อไหร่ก็ไม่รู้

รอบ ๆ ตัวมีบรรยากาศแปลกประหลาดแผ่ซ่านไปทั่ว สถานที่แห่งนี้ราวกับถูกตัดขาดจากโลกภายนอก

ชายในเสื้อคลุมรู้สึกตกใจเล็กน้อย เกิดอะไรขึ้น? นี่มันกลิ่นอายของเต๋าสวรรค์!

ในไม่ช้า ทั้งสองฝ่ายก็ปะทะกัน

ลู่เจาเจาอยู่ท่ามกลางการต่อสู้ เกรงว่าแดนเทพจะตรวจสอบ นางจึงไม่กล้าลงมืออย่างเต็มที่

ไม่นาน ทั้งสองฝ่ายก็ได้รับบาดเจ็บ

“วันนี้ เจ้าหนีไม่พ้นแน่ ลู่เจาเจา! ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า...นายท่าน โปรดลงมือเถิด! พลังของลู่เจาเจายังไม่ฟื้นคืน แถมไม่มีศิษย์ทั้งเจ็ดคอยช่วยเหลือ วันนี้ คือวันตายของนาง!” ชายชุดดำหันไปตะโกนให้ซ่านซ่าน

วันนี้มีนายท่านมาช่วย ลู่เจาเจา ต้องตายแน่!

สวรรค์ เจ้าเปิดตาแล้ว!

ลู่เจาเจาหรี่ตาลงเล็กน้อย “งั้นหรือ?”

“น้องชายที่รักของพี่ ยังไม่รีบมาช่วยพี่อีก!”

ลู่เจาเจาหันไปมองหรงเซี่ยงซ่านเช่นกัน

ซ่านซ่านอุ้มม่ายเฟิงนั่งอยู่บนพื้น ร้องไห้จนน้ำตาไหลอาบหน้า แต่ตอนนี้กลับร้องไม่ออกแล้ว

ชายชุดดำ “นายท่าน รีบลงมือเร็วเข้า! ลู่เจาเจาถูกปิดล้อมอยู่ในค่ายกล ตอนนี้กำลังอ่อนแอ!”

“เพื่อล้างแค้นให้กับความเกลียดชัง!”

ลู่เจาเจา “น้องชายแท้ ๆ ของพี่ เจ้ายังลังเลอะไรอยู่? รีบมาช่วยพี่เร็วเข้า!”

ชายชุดดำชะงัก เขาหันไปมองลู่เจาเจาด้วยความตกใจ แล้วมองไปที่นายท่านของเขาที่อยู่ไม่ไกล!

ในวินาทีนี้ ราวกับว่าดวงตาของเขาสั่นสะเทือน

ซ่านซ่านรู้สึกสิ้นหวัง เขาเกลียดมาก เกลียดจริง ๆ ทำไมเขาถึงต้องหนีออกจากบ้าน!!

เขาเขย่าร่างของม่ายเฟิงที่กำลังจะตาย ม่ายเฟิงค่อย ๆ ลืมตาขึ้นอย่างยากลำบาก หายใจรวยริน และมองเขาด้วยสายตาสับสน

“เจ้าลุกขึ้น! ให้ข้าตาย!” เขาพูดอย่างจริงจังทุกคำ

สถานการณ์ช่างโหดร้าย!!

นี่มันสถานการณ์ที่แสนโหดร้าย!

ซ่านซ่านอยากจะร้องไห้แต่ไม่มีน้ำตา ด้านหนึ่งคือพี่สาวแท้ ๆ ลู่เจาเจา อีกด้านหนึ่งคืออดีตผู้ใต้บังคับบัญชาผู้ซื่อสัตย์ภักดี

“นายท่าน! ท่านลังเลอะไรอยู่!”

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน