หนูน้อยจอมอิทธิฤทธิ์ นิยาย บท 630

ดวงตาของลู่เจาเจาเบิกกว้างด้วยความตกใจ

“อ๋า?”

“ถ้าอย่างนั้น...เจ้าก็ควรแสดงความเสียใจหน่อยไม่ใช่เหรอ?” พ่อตายทั้งที ทำไมดูมีความสุขขนาดนี้?

“เฮอะ ย่าของเจ้าตาย แต่กลับได้ลาถึงสามวัน แต่พ่อของข้าตายกลับมีค่าแค่วันเดียวเท่านั้น” เซี่ยอวี้โจวดูไม่มั่นใจ มันไม่คุ้มค่าเลยแม้แต่น้อย

โชคดีที่ไม่ต้องสอบ แล้วก็ไม่ต้องถูกทุบตีด้วย

เมื่อเขาจากไปด้วยความโกรธ ใบหน้าของลู่เจาเจาก็เคร่งขรึมขึ้นมาเล็กน้อย

“อ๋องจิ้งซีเป็นลูกชายของไทเฮา คุณย่าไทเฮาต้องเสียพระทัยอย่างมากแน่นอน”

“อวี้ซู สั่งโลงศพไม้จื่อถงมาสองโลง”

“ข้าจะส่งไปที่จวนอ๋องจิ้งซีก่อน แล้วค่อยไปงานศพของท่านย่า…”

หลังจากนั้นไม่นาน โลงศพสีเข้มสองโลงก็เดินไปตามถนน

“องค์หญิงเจาหยาง เกิดอะไรขึ้น?” องค์หญิงใหญ่บังเอิญออกจากวัง จึงเห็นเกี้ยวเล็กๆ ของลู่เจาเจาเดินตามหลังโลงศพสองโลงนี้

ลู่เจาเจาพูดด้วยใบหน้าเศร้าสร้อย “องค์หญิงใหญ่ ข้าขอแสดงความเสียใจด้วย”

“พี่อวี้โจวบอกว่าท่านอ๋องจิ้งซีเพิ่งสิ้นพระชนม์ ท่านควรไปปลอบพระทัยท่านย่าไทเฮาให้มากๆ ท่านย่านางอายุมากแล้ว นาง...โธ่ๆๆๆๆ เสด็จป้าองค์หญิงใหญ่”

“เร็วเข้าๆ รีบไปช่วยพยุงเสด็จป้า” ลู่เจาเจากังวลมากจนแทบจะกระโดดลงจากเกี้ยว

องค์หญิงหายใจไม่ออก เกือบจะล้มไปทางด้านหลัง

สาวใช้ที่อยู่ข้างหลังนางก็มีปฏิกิริยาอย่างรวดเร็ว แล้วรีบวิ่งไปข้างหน้าฝืนพยุงนางเอาไว้ได้ทัน

ใบหน้าขององค์หญิงใหญ่ซีดเซียว ดวงตาของนางมืดมน มีเหงื่อเย็นบางๆ ผุดขึ้นมาทันที

“เจา...เจาเจา ใครตายนะ?” ใบหน้าขององค์หญิงใหญ่ซีดเซียวอย่างเห็นได้ชัด

ร่างกายของนางสั่นเทาราวกับร่อนแกลบ ริมฝีปากก็สั่นไม่หยุดเช่นกัน