หนูน้อยจอมอิทธิฤทธิ์ นิยาย บท 811

เขามององค์หญิงเจาหยางด้วยความตกตะลึง

เด็กอายุสามขวบครึ่งกำลังนั่งแทะเมล็ดแตงกับสุนัขอีกตัวอย่างจริงจัง

เมื่อโหลวซวี่เหยียนได้ยินที่มาที่ไปของเรื่องนี้ เขาจึงหรี่ตาลงเล็กน้อย โดยมีแสงสีดำซ่อนอยู่ในดวงตา

“ท่านพี่ช่างโชคดีเหลือเกิน มีอัจฉริยะพร้อมกันถึงสองคน!”

“ท่านต้องปกป้องนางให้ดี อย่าปล่อยให้เป็นเหมือนกับชิงมั่ว อัจฉริยะจะพ่ายแพ้ย่อยยับ” โหลวซวี่เหยียนร้อนรนด้วยความอิจฉา ทำไม ทำไมกัน!

ขณะที่โหลวชิงมั่วยังมีชีวิตอยู่ก็เหยียบเขาจนแทบจมดินอยู่แล้ว

ตอนนี้ยังมีอัจฉริยะวัย 7 ขวบมาอีกคน แสงเปล่งประกายของเขาจะถูกบดบังอีกครั้งแล้วใช่หรือไม่

ปลายกระบี่ในมือของโหลวซวี่เหยียนสั่นระริก เผยให้เห็นอารมณ์ที่ไม่มั่นคงของเขาอย่างชัดเจน

ผู้คนใต้แท่นสูงเริ่มออกความคิดเห็นที่แตกต่างกันไป

“โหลวจิ่นถังฝึกฝนพลังกระบี่ได้ตั้งแต่อายุ 7 ขวบ นางอยากท้าทายว่าที่หัวหน้าตระกูลเพราะความมุทะลุของเด็กงั้นหรือ”

“ให้เวลาอีก 5 ปี อาจมีโอกาสชนะมากกว่านี้!”

“ผู้อาวุโสอนุญาตให้นางทำตามใจต้องการ หากแพ้ที่นี่คงไม่ทำให้ตระกูลโหลวขายหน้าหรอก!” ทุกคนถอนหายใจอย่างลับๆ