หญิงอ้วนทำนา กับสามีบนเขาจอมขี้แกล้ง นิยาย บท 63

“เจ้าอย่าลืมนะว่าเป็นเจ้าเองที่กุลีกุจออยากจะแต่งเข้าบ้านตระกูลเหลียงเอง แล้วเจ้าก็อย่าลืมอีกด้วยว่าเจ้าและเหลียงปินสมคบคิดกัน เล่นตลกกับข้าและพี่ซู" ถูซินเยว่ขมวดคิ้วมองดูอีกฝ่าย จากนั้นจึงพูดด้วยน้ำเสียงเย้ยหยัน "ทำไม? ตอนนี้คิดว่าตัวเองเลือกแต่งงานกับคนผิด แล้วอยากจะมาหาเรื่องข้าอย่างนั้นรึ?"

ถูซินเยว่รู้สึกงุนงง ตระกูลเหลียงปฏิบัติต่อนางไม่ดี แล้วมันเกี่ยวอะไรกับตน? ถูหมิงซวนนี่ช่างแปลกคนจริง ๆ คิดจะโยนความผิดทุกอย่างมาให้กับตน ทำไมไม่ไตร่ตรองถึงสิ่งที่ตัวเองทำลงไปบ้าง

เมื่อเห็นถูหมิงซวนยังคงมองตนด้วยแววตาขุ่นเคือง ถูซินเยว่รู้สึกว่าอีกฝ่ายนั้นเกินจะเยียวยา เธอไม่อยากจะทนดูอีกฝ่ายอีกต่อไป จึงหันหลังเตรียมตัวจะออกเดินต่อ

ในเวลานี้ ถูหมิงซวนดูเหมือนจะสังเกตเห็นบางอย่าง จึงรีบเอื้อมมือไปคว้าถุงผ้าที่อยู่ใต้แขนเสื้อของถูซินเยว่ออกมา

“นี่คืออะไร?” ถูหมิงซวนยกถุงผ้าขึ้นมาแล้วถามถูซินเยว่อย่างสงสัย เมื่อครู่นางสังเกตเห็นแล้วว่าขณะที่ถูซินเยว่พูดคุยกับตนนั้นก็เอาแต่ก้มหน้าจ้องมองถุงผ้าในมือ

ถูซินเยว่ดูสนอกสนใจสิ่งนี้มาก ดังนั้นตนจึงต้องแย่งมันมาให้ได้

ถูหมิงซวนคิดในใจอย่างประสงค์ร้าย

หลังจากที่ถูซินเยว่เห็นการกระทำของอีกฝ่าย เธอก็ขมวดคิ้วที่แทบจะไม่สังเกตเห็น กัดฟันแล้วพูดว่า "เอาคืนมาให้ข้า!"

หากเป็นอย่างอื่นเธอก็คงไม่ใส่ใจ แต่นี่คือของที่พี่ซูมอบให้ เธอยังไม่ได้เปิดออกดูด้วยซ้ำ แต่กลับถูกถูหมิงซวนแย่งเอาไป

ถูหมิงซวนช่างเป็นคนที่เลวอย่างเพรียบพร้อมจริง ๆ กล้าฉกของของตนไปในขณะที่ตนไม่ได้ตั้งตัว

เมื่อเห็นถูหมิงซวนกำสิ่งนั้นไว้แน่น ถูซินเยว่ก็ย้ำอีกครั้ง ขมวดคิ้วขึ้นอย่างหมดความอดทน "เอาคืนมาให้ข้า!"

"ข้าไม่คืน!" ถูหมิงซวนหัวเราะเยาะ แล้วเลิกคิ้วขึ้นแล้วพูดว่า "เก่งนักเจ้าก็มาเอาคืนเองซิ"

นับตั้งแต่ที่ถูซินเยว่หายจากอาการสติไม่ดี ถูหมิงซวนก็รู้สึกว่าอีกฝ่ายดูจะสงบสติอารมณ์ได้ดีเป็นพิเศษ ไม่ว่าตนจะทำอะไร ก็ไม่สามารถทำให้อีกฝ่ายเปลี่ยนสีหน้าได้ บางครั้งถูหมิงซวนก็เกลียดความสงบนิ่งที่เสแสร้งของถูซินเยว่เช่นนี้ นางเห็นแล้วก็รู้สึกไม่ชอบใจ

แต่เมื่อเห็นอีกฝ่ายแสดงสีหน้ากังวลเช่นนี้ ด้วยเหตุผลบางอย่างถูหมิงซวนรู้สึกได้ถึงชัยชนะของตน

ยิ่งถูซินเยว่โกรธมากเท่าไหร่ เธอก็ยิ่งรู้สึกมีความสุขมากขึ้นเท่านั้น

“ข้าจะพูดเป็นครั้งสุดท้าย เอาคืนมา!”

ถูซินเยว่ขมวดคิ้ว ใครก็ตามที่รู้จักเธอดีจะรู้ว่าหญิงสาวจวนจะหมดความอดทนอยู่รอมร่อ แต่น่าเสียดายที่ถูหมิงซวนไม่รู้จักถูซินเยว่เอาเสียเลย นางนึกว่าในที่สุดนางก็มีโอกาสได้แก้แค้นถูซินเยว่

ดังนั้นถูหมิงซวนจึงไม่เพียงแต่ไม่คืนถุงผ้าให้ถูซินเยว่เท่านั้น ทั้งยังเปิดถุงผ้าออกอีกด้วย

เดิมทีนางคิดว่าถุงผ้านั้นมีบางสิ่งลึกลับซ่อนอยู่ แต่เมื่อเห็นสิ่งนั้นนางก็ต้องตกตะลึง นี่มันปิ่นปักผมเงินที่ตนอยากได้ไม่ใช่หรือ?

ปิ่นปักผมชิ้นนี้ราคาสองร้อยอีแปะ ในตอนนั้นเหลียงปินรู้สึกว่ามันราคาแพงเกินไป ไม่ว่าตนจะออดอ้อนสักเพียงใด อีกฝ่ายก็ไม่ยอมซื้อให้

แต่ตระกูลซูยากจนขนาดนี้ ถูซินเยว่จะมีปัญญาซื้อปิ่นปักผมชิ้นนี้ได้อย่างไร?

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน