หญิงอ้วนทำนา กับสามีบนเขาจอมขี้แกล้ง นิยาย บท 99

"ท่านอา ท่านกำลังทำอะไรอยู่หรือ?" กลางวันแสกๆ แต่ดันขังตัวเองไว้ในห้อง แถมยังทำท่าทางลุกลี้ลุกลน หรือว่าแอบขโมยกิน?

เยี่ยมจริงๆ!

นางก็ว่าอยู่ว่าทั้งๆ ที่ท่านย่าเหลือเนื้อไก่ให้นางครึ่งถ้วย แต่ทำไมตื่นเช้ามาก็หายไปหมดเลย ที่แท้เนื้อไก่พวกนั้นก็เข้าไปอยู่ในท้องของซูฟาเสียงแล้วนี่เอง

"ทำอะไรของเจ้า? ยังไม่รีบออกไปอีก!" ซูฟาเสียงทำเรื่องไม่ดี ซึ่งเดิมทีก็ไม่มีความมั่นใจอยู่แล้ว แต่เมื่อเห็นท่าทางเช่นนั้นของเจิ้งหมานหม่าน ก็ยิ่งใจฝ่อเข้าไปอีก ยิ่งเขารู้สึกใจฝ่อมากเท่าไร เสียงพูดก็ยิ่งดัง แต่มันก็เหมือนแค่เสือกระดาษเท่านั้น ฟังดูน่าเกรงขาม แต่ไร้ซึ่งน้ำยา ซึ่งขู่อะไรเจิ้งหมานหม่านไม่ได้เลย

อีกฝ่ายเดินมาข้างหน้าหนึ่งก้าว มองไปที่มือของซูฟาเสียง ก็เห็นว่าบนชายผ้าห่มมีคราบเหนอะหนะ และยังมีกลิ่นแปลกๆ ฟุ้งกระจายรอบๆ ก็ขมวดคิ้วเข้าหากันเป็นปมแน่น

ท่านอาทำอะไรอยู่กันแน่?

ทว่านางสายตาแหลมคม แม้ว่าซูฟาเสียงเอากางเกงในไปซ่อนไว้แล้ว เจิ้งหมานหม่านก็ยังเห็นขอบสีแดงที่โผล่พ้นออกมาจากปลายหมอนเข้าอยู่ดี นางือโอกาสที่ซูฟาเสียงไม่ระวังตัว ยื่นมือออกไปดึงชายสีแดงนั้นออกมาด้วยความรวดเร็ว

ตอนแรกยังคิดว่าเป็นสมบัติอะไรเสียอีก แต่ทว่าเมื่อมองไป ก็เห็นว่ามันคือกางเกงในของผู้หญิง

เจิ้งหมานหม่านเองก็ไม่ใช่สาวน้อยที่ไร้เดียงสาแล้ว แค่มองก็รู้แล้วว่ามันคืออะไร

มิน่าท่านอาถึงได้แอบอยู่แต่ในนี้ แถมยังดูตื่นตระหนก ที่แท้ก็ทำอย่างว่ากับกางเกงในนี่เอง...เมื่อคิดดูอีกทีว่าสิ่งของที่อยู่บนมือของอีกฝ่ายคืออะไร เจิ้งหมานหม่านก็เข้าใจในทันที

บนใบหน้าเผยสีหน้ารังเกียจ เจิ้งหมานหม่านถอยหลังไปสองก้าว น้ำเสียงมีความเยาะเย้ยว่า "ข้าว่านะท่านอา ทำแบบนี้ท่านนี่ไม่ไหวเลยนะ รีบๆ หาภรรยาสักคนแต่งงานดีกว่า"

ซูฟาเสียงหน้าแดง ท่าทางโกรธมาก แต่ติดตรงที่ถูกเจิ้งหมานหม่านจับจุดอ่อนไว้ จึงไม่สามารถพูแก้ตัวอะไรได้ เพราะอย่างไรเสียคนที่ทำเรื่องแบบนั้นกับกางเกงในก็คือเขา

ลังเลอยู่ครู่หนึ่ง ซูฟาเสียงถึงพูดว่า "ข้าจะบอกเจ้าไว้นะ เรื่องนี้ถ้าเจ้าให้ย่าเจ้ากับแม่เจ้ารู้ ข้าไม่ยกโทษให้เจ้าแน่! ข้า...ข้าก็จะบอกว่ามันคือกางเกงในของเจ้า!"

"เห!" เจิ้งหมานหม่านยิ้ม ขณะกำลังจะโต้เถียงกับซูฟาเสียง ตากลับเหลือบไปเห็นตะกร้าผักที่อยู่ด้านข้าง

"นี่อะไรหรือ?" นางยื่นมือไปเปิดผ้าที่ปิดอยู่บนตะกร้าออกอย่างรวดเร็ว หลังจากที่นางได้เห็นสิ่งของที่อยู่ข้างใน ตาก็เป็นประกายขึ้นมาทันที น้ำลายเกือบจะไหลย้อยลงมาด้วย

สิ่งที่อยู่ข้างในนั้นคือหน่อไม้แห้งหนึ่งถ้วย กับเนื้อกวางและเกี๊ยวอย่างละหนึ่งถ้วย! ซึ่งดูปุ๊บก็รู้ว่าเกี๊ยวนั้นเป็นไส้เนื้อ!

ตอนที่ผ้าปิดไว้ก็ยังดี แต่พอเปิดออกเท่านั้นกลิ่นหอมจากข้างในก็ลอยออกมาทันที ทำเอาเจิ้งหมานหม่านหิวจนน้ำลายไหล

นางมองกลับมา พร้อมแกว่งกางเกงในในมือไปมา ยิ้มตาหยีและพูดว่า "ท่านอาอยากให้ข้าช่วยท่านเก็บเป็นความลับก็ได้ ถ้าของในตะกร้านี้เป็นของข้า ข้าก็จะช่วยท่านเก็บเป็นความลับ"

ใบหน้าของหญิงสาวมีสีหน้าท้าทาย แม้ซูฟาเสียงจะไม่ยินยอม แต่ก็ทำอะไรไม่ได้

เขาลังเลอยู่ครู่หนึ่ง ก็กัดฟันพยักหน้าในท้ายที่สุดและพูดว่า "ก็ได้ ข้าตกลง"

เจิ้งหมานหม่านหัวเราะเสียงดัง แล้วโยนกางเกงในไปที่หน้าของซูฟาเสียง จากนั้นก็ยกตะกร้าไปอย่างเงียบๆ ด้วยความตื่นเต้น

นางถือตะกร้าเข้าไปในห้องของตนเองทันที เมื่อเห็นว่าชายหนุ่มของตนเองยังนอนหลับอยู่ นางก็เดินไปปลุกอีกฝ่ายให้ตื่น

"ตื่นได้แล้วๆ มาดูสิว่าข้าเอาของดีอะไรมาด้วย"

"อย่ากวนข้าจะนอน" หม่าโหวพลิกตัว น้ำเสียงเต็มไปด้วยความหงุดหงิด เมื่อคืนนี้นังผู้หญิงคนนี้ไม่ปล่อยให้เขาได้หลับนอนทั้งคืน อุตส่าห์ได้โอกาสนอนชดเชยตอนกลางวัน ทำไมถึงได้มากวนเขาอีกแล้ว?

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน