ข้าคือเขยผู้ยิ่งใหญ่ นิยาย บท 1085

“หึหึ ดูท่าเหมือนจะโดนท่านผู้นำดูถูกแล้วสิ!” ระหว่างที่พูดท่านจ้าวยังทำตาหวานให้เย่เทียนด้วย!

การกระทำที่ทั้งงี่เง่าและดูถูกทำให้เย่เทียนขยะแขยงอย่างถึงที่สุด ตาแก่นี่ช่างหน้าด้านหน้าทนซะจริง! แต่จากการโจมตีในท่านจ้าวตรงๆ เมื่อกี้ ตอนนี้เย่เทียนก็เต็มเปี่ยมด้วยความมั่นใจแล้ว จึงไม่ได้ใส่ใจท่านจ้าวที่โจมตีอย่างน่ารังเกียจอยู่ข้างๆ

เขาสาบานว่าจะกระทืบท่านจ้าวให้เหมือนหมูเลย ใช้วิธีนี้ระบายความโกรธที่อยู่ในใจ!

“หึหึ งั้นเราก็มารอดูกัน!”

เย่เทียนกำหมัด เปลี่ยนรูปแบบร่างกายแล้วพุ่งโจมตีใส่ท่านจ้าว

การเปลี่ยนรูปแบบร่างกายนี้ก็แค่ต้องการปกปิดเป้าหมายจริงๆ ของเขาเท่านั้น ไม้เด็ดของเขาก็ยังเป็นการผสานกันของญาณทิพย์กับพลังทริปเปิ้ลอยู่ดี!

ภายใต้การจ้องมองของญาณทิพย์ เย่เทียนสามารถมองเห็นร่างกายที่บิดงอของท่านจ้าวได้อย่างชัดเจน มันทำให้เขาดีใจมากขึ้นเรื่อยๆ ส่งผลให้ร่างกายขอเขาก็ตื่นเต้นไปด้วย

ใกล้เข้ามาแล้ว ใกล้เข้ามาทุกที! ร่างกายส่วนเอวที่บิดงอของท่านจ้าวประจักษ์ในสายตาเขาได้อย่างชัดเจน เขาต้องใช้การโจมตีที่รุนแรงที่สุดล้มตาแก่นี้ให้ได้!

“ย่า!”

เย่เทียนตะโกนออกมา กำปั้นในมือซัดออกไปพร้อมกับกำลังภายในที่ทรงพลัง อยากตัดสินให้ได้ในหมัดเดียว!

ท่านจ้าวหรี่ตาลง ปฏิเสธไม่ได้ว่าพรสวรรค์ของลมปราณเทียนแม้แต่เขาก็ยังรู้สึกอิจฉา คนที่มีพรสวรรค์แบบนี้เหมาะสมกับคำว่าคนที่มีพรสวรรค์จริงๆ แต่ท่านจ้าวนั้นเป็นผู้ที่มีประสบการณ์มากมาย เข้าร่วมการต่อสู้มาแล้วมากมายหลากหลายรูปแบบ การที่สามารถอยู่มาถึงตอนนี้เขาไม่ได้ใช้แค่วิชาบู๊ที่แข็งแกร่งเท่านั้น ยังมีดวงตาที่ราวกับสามารถมองเห็นร่างจริงของปีศาจคู่นั้นด้วย

แน่นอนว่า ดวงตาของท่านจ้าวไม่มีพลังวิเศษ แต่เรื่องประสบการณ์นั้นไม่อาจมองข้ามได้เลย

ในสายตาของท่านจ้าวนั้น การกระทำที่ลับๆ ล่อๆ ของเย่เทียนเป็นแค่เรื่องที่น่าขันเท่านั้น

หมัดของเย่เทียนพุ่งมาถึงตรงหน้าของท่านจ้าวอย่างรวดเร็ว แต่ในจังหวะที่จะปะทะเข้ากับร่างกายของท่านจ้าว ก็มีแสงสีขาวดำสว่างและดับไป ต้องขอบคุณญาณทิพย์ ทำให้เย่เทียนมองเห็นอย่างชัดเจนว่ามีพลังงานสองอันก่อตัวเป็นรูปทรงของไทเก็ก

ต้องรู้ก่อนว่าร่างกายของเย่เทียนก็มีจิตแห่งไทเก็กเหมือนกัน ผสานกับวิชาใจบริสุทธิ์ก็สามารถก้าวขึ้นมาได้อีกขั้น แต่ไม่รู้ว่าทำไม เมื่อได้เห็นไทเก็กของท่านจ้าวแล้วมันก็ทำให้เย่เทียนรู้สึกคุ้นเคยแต่ก็เหมือนจะไม่รู้จัก

ประหลาด นี่มันประหลาดจริงๆ!

แต่ตอนที่ประมือกันนั้นเป็นช่วงเวลาแค่พริบตาเดียวเท่านั้น ถึงเขาจะรู้สึกว่าหมัดของตัวเองชกใส่แขนที่ท่านจ้าวยกขึ้นมาป้องกันจริงๆ แต่แขนของท่านจ้าวราวกับไม่ได้รับแรงกระแทกอะไรเลย!

กลับกันพื้นดินที่อยู่ใต้เท้าเขาก็เริ่มแตกร้าว แล้วแผ่ไปรอบๆราวกับใยแมงมุม

“สลายพลัง!”

เย่เทียนตะโกนออกมาด้วยความตกใจ นี่เป็นถึงระดับที่เข้าใจยากที่สุดของไทเก็กเลย ท่านจ้าวแข็งแกร่งถึงขนาดนี้เลยเหรอ!

จากนั้นรูม่านตาของเย่เทียนก็ได้หดเล็กลง เขารู้ดีว่าตัวเองซวยแล้ว!

เกินคาด ทันทีที่ความคิดนี้ผุดขึ้นมาก็มีความเจ็บปวดเกิดขึ้นที่หน้าอก จากนั้นเย่เทียนก็เห็นท่านจ้าวทำท่าเหมือนนกกระเรียนสยายปีก “ท่านผู้นำ เธอต้องระวังตัวหน่อยนะ!”

ตอนนี้เย่เทียนยังลอยกระเด็นอยู่กลางอากาศ แล้วจะให้ระวังยังไง?