เชคอฟทำหน้าเคร่งขรึม คีบบุหรี่ไว้ในมือ นั่งอยู่บนเก้าอี้หมุน มือซ้ายเคาะไปที่โต๊ะเบาๆ
แบบนี้ยิ่งทำให้ความตึงเครียดในห้องเพิ่มสูงขึ้นไปอีก
“เมื่อกี้เราเพิ่งได้รับข้อมูลมา มีตัวประหลาดที่ชื่อว่าเลือดปีศาจลอบโจมตีฐานลับ คนในฐานลับนั้นไม่มีใครหนีออกมาได้!”
พูดจบเชคอฟก็ดันเอกสารในมือมาข้างหน้า รูปถ่ายในนั้นเต็มไปด้วยเลือด ต่อให้แค่เห็นก็สามารถจินตนาการถึงสถานที่ที่โชกด้วยเลือดนั่น มันทำให้ทุกคนถึงกับตกใจ
การลงมือของเลือดปีศาจค่อนข้างโหดเหี้ยม ศพที่อยู่ในรูปไม่มีอันไหนที่อยู่ครบสมบูรณ์เลย บางคนก็ถูกพลังวิเศษโจมตีจนแหลกเป็นเสี่ยงๆ และมีบางคนที่ถูกฉีกเป็นชิ้นๆ ถ้าจะหาคนที่สมบูรณ์ที่สุดก็คงจะเป็นคนสุดท้ายที่ถูกตัดหัว ตายในทีเดียว ไม่มีแผลจากการโจมตีครั้งที่สอง
ถึงเย่เทียนจะไม่ค่อยเห็นค่าพวกฐานลับสักเท่าไหร่ แต่ถ้าเขาอยากจัดการจัดการพวกเขาในทีเดียวแบบนี้มันก็เป็นไปไม่ได้เลย
การที่จะทำแบบนี้ได้ก่อนอื่นก็ต้องมีฝีมือระดับหนึ่ง ความเร็วในการฆ่าก็ต้องสูงถึงขั้นที่อีกฝ่ายตั้งตัวไม่ทัน
“เลือดปีศาจนี่มาจากไหน?” ว่ากันตามตรง สำหรับเย่เทียนแล้วมันก็ไม่ใช่เรื่องแย่ซะทีเดียว ในฐานลับนั่นมีพวกคนเก่งที่เป็นภัยต่อสังคมรวมตัวอยู่เยอะมาก มันแตกต่างจากสัญชาตญาณของพวกมนุษย์หมาป่า
มนุษย์หมาป่าเป็นพันธมิตรของเขา แต่คนพวกนั้นไม่ใช่!
“เลือดปีศาจนี่พวกเราก็ไม่รู้จัก เหมือนจู่ๆ มันก็โผล่มา พลังในการทำลายล้างสูงมาก เล่นเอาพวกเราไม่รู้จะรับมือยังไงเลย!” เชคอฟยีหน้าผาก สมาคมลับนั่นเป็นถึงหนึ่งในแห่งข้อมูลของพวกเขาเลย ตอนนี้ดันมาโดนทำลายไปแล้ว มันจึงส่งผลกับพวกเขามาก
“ฟังจากที่คุณพูด เลือดปีศาจนั่นคงไม่ใช่พวกเดียวกับคริสตจักรหรอกมั้ง!” เย่เทียนผายมือออก
“อันนี้ก็ไม่แน่!” ท่านจ้าวที่เงียบอยู่นานจู่ๆก็พูดออกมา
และคำพูดของเขาก็ดึงดูดสายตาของทุกคนทันที เย่เทียนก็มองเขาด้วยสีหน้าที่ไม่เป็นมิตร
หลังผ่านการโดนกระทืบมาตลอดหลายวัน…ไม่สิ การฝึกพิเศษเย่เทียนก็เข้าใจการโจมตีของท่านจ้าวได้อย่างถ่องแท้แล้ว แถมยังสามารถควบคุมฝ่ามือจ้งเหินไป่เหอได้ถึงขั้นต้นแล้ว ตอนแรกวันนี้คือวันที่เขาจะเอาคืนท่านจ้าว เพื่อแก้แค้นที่มีก่อนหน้า
แต่นึกไม่ถึงว่าเพราะเรื่องของเลือดปีศาจเลยถึงเรียกมานี่
ท่านจ้าวไม่แม้แต่จะมองเย่เทียน และพูดเองเออเองว่า “เรื่องนี้มีความเกี่ยวโยงแผนการลับของกับศาลศาสนาคริสตจักร พวกเขากำลังทดลงใช้สารพันธุกรรมพิเศษที่มีในการเปลี่ยนแปลงสายพันธุ์ของเผ่าเลือดและมนุษย์หมาป่า และทำการควบคุมพวกเขา!”
“ว่าไงนะ?” เชคอฟตบโต๊ะอย่างกะทันหัน รูม่านตาหดเล็ก จ้องมองท่านจ้าวด้วยสีหน้าที่ไม่อยากจะเชื่อ
เรื่องนี้เขาไม่ได้รับข้อมูลอะไรเลย แล้วทำไมคนนอกอย่างท่านจ้าวถึงรู้เรื่องได้ล่ะ?
ท่านจ้าวยิ้มออกมาเล็กน้อย อย่ามองว่าอยู่ข้างนอกนั่นมนุษย์หมาจะป่าวประกาศว่าตัวเองเป็นคู่ปรับกับเผ่าเลือดและคริสตจักรเลย แต่ในสายตาของผู้แข็งแกร่งรุ่นใหญ่อย่างพวกเขานั้นเป็นอะไรที่ขัดหูขัดตามาก เป็นแค่พวกสมองนิ่ม ถ้าพวกเขาอยู่ที่ประเทศจีน คงถูกล้างเผ่าพันธุ์ไปแล้ว!
เป็นถึงกองกำลังที่แข็งแข็งแกร่งในพื้นที่กลับไม่มีข้อมูลอะไรเลย มันน่าเจ็บปวดมากเลยนะ!
แน่นอนว่าเรื่องแบบนี้ท่านจ้าไม่มีทางพูดออกไปแน่นอน ไม่อย่างนั้นมันจะทำให้รู้สึกว่าตัวเองด้วยค่าไม่ใช่รึไง? ใช้นิ้วเคาะเรียนแบบเชคอฟไปที่โต๊ะหลายที “จากข้อมูลที่ฉันได้รับมาตอนนี้ มีความเป็นไปได้แปดสิบเปอร์เซ็นต์ที่เลือดปีศาจนั่นจะมาจากคริสตจักร!”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ข้าคือเขยผู้ยิ่งใหญ่