ข้าคือเขยผู้ยิ่งใหญ่ นิยาย บท 1131

สวีย่าเป็นคนที่ใจกล้ามาก นึกไม่ถึงว่าตอนสุดท้ายยังไม่ลืมที่จะข่มขู่เฉินหวั่นชิง

เดิมทีเฉินหวั่นชิงต้องการจัดการอีกฝ่ายอย่างรุนแรง แต่เมื่อพิจารณาถึงสถานะของสวีย่าแล้ว บางทีต่อไปอาจจะสร้างปัญหาใหญ่ให้กับคนที่ช่วยชีวิตตนเอง ดังนั้นเธอจึงพูดเพียงหนึ่งประโยคเท่านั้น

แต่สิ่งที่เธอไม่คาดคิดก็คือคนที่ช่วยชีวิตตนเองไม่คิดจะปล่อยสวีย่าไป

“ทำร้ายแม้กระทั่งผู้หญิง เป็นคนที่ไร้มนุษยธรรมจริง ๆ!”

หลังจากกล่าวจบ เขาไปที่ตบหน้าของสวีย่าหลายครั้ง ตบเร็วจนทำให้สวีย่ารู้สึกมึนงง

แรงมหาศาลทำให้มีเลือดออกมาจากมุมปากของสวีย่า และใบหน้าบวมอย่างเห็นได้ชัด

สำหรับคุณชายอย่างเขาแล้ว การถูกตบต่อหน้าสาธารณชน เป็นการเสียหน้ามากที่สุด!

“คุณ.....รนหาที่ตาย......คุณรู้ไหมว่าผมเป็นใคร!”

สวีย่ามองอีกฝ่ายด้วยสีหน้าที่เต็มไปด้วยความโกรธแค้น และไม่ลืมที่จะข่มขู่

“หืม? ยังไม่ยอมจำนนอีก? ถ้าอย่างนั้นผมจะสอนบทเรียนที่ลึกซึ้งให้แก่คุณ!”

หลังจากกล่าวจบ เขาเริ่มจี้จุดตามร่างกายของสวีย่าอย่างรวดเร็ว ทำให้สวีย่าไม่สามารถหลบเลี่ยงได้ เพียงแต่เขานึกไม่ถึงว่าการกระทำของอีกฝ่าย ไม่ได้ทำให้เขารู้สึกเจ็บปวดมากนัก แต่กลับบรรเทาปวดแสบปวดร้อนที่ใบหน้า

“ไสหัวออกไป!”

สวีย่ารู้ว่าตอนนี้ตนเองไม่สามารถกู้หน้ากลับคืนมาได้แล้ว นอกจากนี้ อาการบาดเจ็บร้ายแรงดังกล่าวต้องได้รับการรักษาอย่างเร่งด่วน ถ้าชักช้าอาจจะทำให้ใบหน้าที่หล่อเหลาของตนเองเสียโฉม?

สวีย่าเหลือบมองอีกฝ่ายด้วยสายตาอาฆาตแค้น จากนั้นเขาก็ขึ้นรถและจากไปทันที

เขาไม่มองบอดี้การ์ดที่หมดสติอยู่บนพื้นด้วยซ้ำ

น่าขบขัน เป็นความเมตตาสูงสุดแล้วที่เขาไม่ได้ขับรถทับพวกเขาตาย!

“ขอบคุณ!” เฉินหวั่นชิงไม่เคยคิดว่าเรื่องต่าง ๆ จะพัฒนาไปทางนี้ สิ่งที่ทำให้เธอสงสัยมากที่สุดคือแม้ว่าจะเห็นใบหน้าเขาไม่ชัดเจน แต่เธอกลับรู้สึกคุ้นเคยมาก

ถุย! ตนเองคิดถึงเขามากเกินไปแล้ว! พบเจอใครก็คิดฟุ้งซ่าน!

เฉินหวั่นชิงรีบทำให้อารมณ์ของตนเองผ่อนคลายอย่างรวดเร็ว เมื่อเห็นว่าอีกฝ่ายยังไม่คิดที่จะจากไป เธอจึงกล่าวว่า “ไม่ว่าจะยังไงคุณก็ช่วยฉันไว้ ให้ฉันเลี้ยงอาหารเย็นไหม?”

คนที่มองอยู่รอบ ๆ ต่างรู้สึกอิจฉาเป็นอย่างมาก

“เจ้าหนูคนนี้ใช้ทุกวิถีทางเพื่อบรรลุเป้าหมาย! แต่น่าเสียดายที่เขาไม่รู้ว่าตนเองนั้นไปล่วงเกินใคร!”

“ตั้งแต่ตระกูลสวีเข้ามาในเมืองเจียงหนันเมื่อสองปีก่อน รากฐานของตระกูลสวีมั่นคงยิ่งขึ้นเรื่อย ๆ เจ้าหนูคนนี้ดวงซวยแล้ว!”

กลุ่มคนรู้สึกริษยาและรู้สึกยินดีปรีดาในความโชคร้ายของคนอื่น

คนที่ลงมือนั้นคือเย่เทียน เขาเพิ่งกลับมาเมืองเจียงหนัน เขาก็อยากจะไปที่บริษัทแซ่เฉิน แต่นึกไม่ถึงว่าจะเกิดเรื่องเช่นนี้ขึ้น

ภรรยาของตนเองถูกคนรังแก ถ้าเขายังไม่ลงมืออีก เขาก็จะกลายเป็นคนไม่เอาถ่าน!

สำหรับคนที่ชื่อสวีย่านั้น ตั้งแต่ต้นจนจบก็ไม่เคยอยู่ในสายตาของเขาเลยแม้แต่น้อย

ถึงแม้ว่าตอนนี้ความแข็งแกร่งของเขาจะยังไม่ฟื้นตัวอย่างเต็มที่ แต่จัดการคนไม่เอาถ่านพวกนี้ ไม่มีปัญหาอยู่แล้ว

ถ้าไม่ใช่เพราะสืบหาแก๊งหย่งเย่อย่างลับ ๆ ตอนนี้เขาเปิดเผยสถานะของตนเองแล้ว คาดว่าตระกูลสวีคงตกใจจนขวัญหนีดีฝ่อแล้ว!

“งั้นก็ไปที่ร้านอาหารเจ้าหกเถอะ!” เย่เทียนกล่าวด้วยรอยยิ้ม

เฉินหวั่นชิงตกตะลึง เงยหน้ามองอีกฝ่ายด้วยสีหน้าเต็มไปด้วยความประหลาดใจ เพียงแต่น่าเสียดายที่เย่เทียนเจตนาลดหมวกของตนเองลง เพื่อป้องกันไม่ให้เธอเห็นหน้าเขา

“โอเค!”

เฉินหวั่นชิงลังเลอยู่ครู่หนึ่ง แล้วพยักหน้าตกลง

เพราะโลกนี้ใช่ว่าจะไม่มีคนที่หน้าตาคล้ายคลึงกัน และเย่เทียนก็หายตัวไปเป็นเวลาสามปีแล้ว ตอนนี้มาบอกว่าตนเองยังไม่ตาย ใครจะเชื่อล่ะ นอกจากนี้ ถ้าคุณยังไม่ตาย ทำไมคุณถึงไม่ส่งข้อความกลับมาล่ะ?

ความโศกเศร้าและความสงสัยทำให้เธอยังคงระมัดระวัง “คุณเอาอะไรพิสูจน์ว่าคุณก็คือเย่เทียน?”

ผมพิสูจน์ตนเอง?

เย่เทียนนึกไม่ถึง

สิ่งที่เกิดขึ้นในทีวีนั้นได้เกิดขึ้นกับตนเอง! และคนที่ขอหลักฐานพิสูจน์ก็คือภรรยาของตนเอง!

เรื่องตลกแบบนี้ทำให้เขายิ้มด้วยความขมขื่น

หลังจากครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง รอยยิ้มชั่วร้ายก็ปรากฏขึ้นที่มุมปากของเขา และเขากวักมือเรียกเฉินหวั่นชิง เพื่อให้เธอเดินเข้ามา

สุดท้ายเขากระซิบข้างหูหลายประโยค ทำให้ใบหน้าของเฉินหวั่นชิงกลายเป็นสีแดง จากนั้นเธอก็กอดเย่เทียนทันทีและเริ่มร้องไห้

การร้องไห้คราวนี้เป็นการระบายความคับข้องใจออกมาทั้งหมด ซึ่งเธอร้องไห้อย่างหนัก ดูแล้วน่าสงสารเป็นอย่างมาก

เย่เทียนรู้ดีว่าเธอต้องเจอกับความลำบากเพียงใด ดังนั้นเขาจึงปลอบโยนเธอเบา ๆ และเช็ดน้ำตาออกจากดวงตาของเธอเบา ๆ และปล่อยให้เธอระบายออกมา

เจ้าหกยกอาหารเข้ามาข้างใน

กล่าวตามตรง เขาเปิดร้านอาหารมานานหลายปีแล้ว และเคยเห็นฉากต่าง ๆ มากมาย แต่นี่เป็นครั้งแรกที่ได้เห็นสถานการณ์เช่นนี้ เขาไม่พูดอะไร วางอาหารไว้บนโต๊ะแล้วรีบเดินออกไปทันที

เฉินหวั่นชิงได้สติกลับมาเช่นกัน เธอใช้มือทุบหน้าอกของเย่เทียนสองสามครั้ง “บ้า! ทำไมคุณถึงปิดบังฉันด้วย!”

“แก๊งหย่งเย่ลึกลับมาก ถ้าผมติดต่อกับคุณ ไม่เพียงแต่ผมจะตกอยู่ในอันตราย แต่มันจะทำให้พวกคุณตกอยู่ในอันตรายอีกด้วย!” เย่เทียนหรี่ตา คีบตับใส่เข้าไปในปากแล้วเคี้ยวเบา ๆ “การหลบซ่อนอยู่ในความมืด พวกนั้นถึงจะเปิดเผยตัวออกมา เมื่อถึงเวลาแล้วผมก็จะสามารถจัดการพวกเขาได้!”

ขณะเดียวกัน ด้านนอกร้านอาหารเจ้าหก รถยนต์หรูหลายคันเบรกกะทันหัน ตามด้วยเสียงแสบแก้วหูที่รุนแรง มีผู้ชายสวมชุดดำสิบกว่าคนลงมาจากรถหรู โอบล้อมสถานที่นี้เอาไว้

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ข้าคือเขยผู้ยิ่งใหญ่