ข้าคือเขยผู้ยิ่งใหญ่ นิยาย บท 1131

สวีย่าเป็นคนที่ใจกล้ามาก นึกไม่ถึงว่าตอนสุดท้ายยังไม่ลืมที่จะข่มขู่เฉินหวั่นชิง

เดิมทีเฉินหวั่นชิงต้องการจัดการอีกฝ่ายอย่างรุนแรง แต่เมื่อพิจารณาถึงสถานะของสวีย่าแล้ว บางทีต่อไปอาจจะสร้างปัญหาใหญ่ให้กับคนที่ช่วยชีวิตตนเอง ดังนั้นเธอจึงพูดเพียงหนึ่งประโยคเท่านั้น

แต่สิ่งที่เธอไม่คาดคิดก็คือคนที่ช่วยชีวิตตนเองไม่คิดจะปล่อยสวีย่าไป

“ทำร้ายแม้กระทั่งผู้หญิง เป็นคนที่ไร้มนุษยธรรมจริง ๆ!”

หลังจากกล่าวจบ เขาไปที่ตบหน้าของสวีย่าหลายครั้ง ตบเร็วจนทำให้สวีย่ารู้สึกมึนงง

แรงมหาศาลทำให้มีเลือดออกมาจากมุมปากของสวีย่า และใบหน้าบวมอย่างเห็นได้ชัด

สำหรับคุณชายอย่างเขาแล้ว การถูกตบต่อหน้าสาธารณชน เป็นการเสียหน้ามากที่สุด!

“คุณ.....รนหาที่ตาย......คุณรู้ไหมว่าผมเป็นใคร!”

สวีย่ามองอีกฝ่ายด้วยสีหน้าที่เต็มไปด้วยความโกรธแค้น และไม่ลืมที่จะข่มขู่

“หืม? ยังไม่ยอมจำนนอีก? ถ้าอย่างนั้นผมจะสอนบทเรียนที่ลึกซึ้งให้แก่คุณ!”

หลังจากกล่าวจบ เขาเริ่มจี้จุดตามร่างกายของสวีย่าอย่างรวดเร็ว ทำให้สวีย่าไม่สามารถหลบเลี่ยงได้ เพียงแต่เขานึกไม่ถึงว่าการกระทำของอีกฝ่าย ไม่ได้ทำให้เขารู้สึกเจ็บปวดมากนัก แต่กลับบรรเทาปวดแสบปวดร้อนที่ใบหน้า

“ไสหัวออกไป!”

สวีย่ารู้ว่าตอนนี้ตนเองไม่สามารถกู้หน้ากลับคืนมาได้แล้ว นอกจากนี้ อาการบาดเจ็บร้ายแรงดังกล่าวต้องได้รับการรักษาอย่างเร่งด่วน ถ้าชักช้าอาจจะทำให้ใบหน้าที่หล่อเหลาของตนเองเสียโฉม?

สวีย่าเหลือบมองอีกฝ่ายด้วยสายตาอาฆาตแค้น จากนั้นเขาก็ขึ้นรถและจากไปทันที

เขาไม่มองบอดี้การ์ดที่หมดสติอยู่บนพื้นด้วยซ้ำ

น่าขบขัน เป็นความเมตตาสูงสุดแล้วที่เขาไม่ได้ขับรถทับพวกเขาตาย!

“ขอบคุณ!” เฉินหวั่นชิงไม่เคยคิดว่าเรื่องต่าง ๆ จะพัฒนาไปทางนี้ สิ่งที่ทำให้เธอสงสัยมากที่สุดคือแม้ว่าจะเห็นใบหน้าเขาไม่ชัดเจน แต่เธอกลับรู้สึกคุ้นเคยมาก

ถุย! ตนเองคิดถึงเขามากเกินไปแล้ว! พบเจอใครก็คิดฟุ้งซ่าน!

เฉินหวั่นชิงรีบทำให้อารมณ์ของตนเองผ่อนคลายอย่างรวดเร็ว เมื่อเห็นว่าอีกฝ่ายยังไม่คิดที่จะจากไป เธอจึงกล่าวว่า “ไม่ว่าจะยังไงคุณก็ช่วยฉันไว้ ให้ฉันเลี้ยงอาหารเย็นไหม?”

คนที่มองอยู่รอบ ๆ ต่างรู้สึกอิจฉาเป็นอย่างมาก

“เจ้าหนูคนนี้ใช้ทุกวิถีทางเพื่อบรรลุเป้าหมาย! แต่น่าเสียดายที่เขาไม่รู้ว่าตนเองนั้นไปล่วงเกินใคร!”

“ตั้งแต่ตระกูลสวีเข้ามาในเมืองเจียงหนันเมื่อสองปีก่อน รากฐานของตระกูลสวีมั่นคงยิ่งขึ้นเรื่อย ๆ เจ้าหนูคนนี้ดวงซวยแล้ว!”

กลุ่มคนรู้สึกริษยาและรู้สึกยินดีปรีดาในความโชคร้ายของคนอื่น

คนที่ลงมือนั้นคือเย่เทียน เขาเพิ่งกลับมาเมืองเจียงหนัน เขาก็อยากจะไปที่บริษัทแซ่เฉิน แต่นึกไม่ถึงว่าจะเกิดเรื่องเช่นนี้ขึ้น

ภรรยาของตนเองถูกคนรังแก ถ้าเขายังไม่ลงมืออีก เขาก็จะกลายเป็นคนไม่เอาถ่าน!

สำหรับคนที่ชื่อสวีย่านั้น ตั้งแต่ต้นจนจบก็ไม่เคยอยู่ในสายตาของเขาเลยแม้แต่น้อย

ถึงแม้ว่าตอนนี้ความแข็งแกร่งของเขาจะยังไม่ฟื้นตัวอย่างเต็มที่ แต่จัดการคนไม่เอาถ่านพวกนี้ ไม่มีปัญหาอยู่แล้ว

ถ้าไม่ใช่เพราะสืบหาแก๊งหย่งเย่อย่างลับ ๆ ตอนนี้เขาเปิดเผยสถานะของตนเองแล้ว คาดว่าตระกูลสวีคงตกใจจนขวัญหนีดีฝ่อแล้ว!

“งั้นก็ไปที่ร้านอาหารเจ้าหกเถอะ!” เย่เทียนกล่าวด้วยรอยยิ้ม

เฉินหวั่นชิงตกตะลึง เงยหน้ามองอีกฝ่ายด้วยสีหน้าเต็มไปด้วยความประหลาดใจ เพียงแต่น่าเสียดายที่เย่เทียนเจตนาลดหมวกของตนเองลง เพื่อป้องกันไม่ให้เธอเห็นหน้าเขา

“โอเค!”

เฉินหวั่นชิงลังเลอยู่ครู่หนึ่ง แล้วพยักหน้าตกลง