ข้าคือเขยผู้ยิ่งใหญ่ นิยาย บท 1140

เมื่อเห็นไอ้อ้วนห่าวกินอาหารอย่างตะกละตะกลาม เย่เทียนรู้สึกโศกเศร้า

ถึงแม้เมื่อก่อนไอ้อ้วนห่าวอาศัยชื่อเสียงของตนเองมีชีวิตที่รุ่งโรจน์หลายปี แต่ตอนนี้การที่เขามีสภาพเช่นนี้ เป็นเพราะตนเองทำให้เขาเดือดร้อน!

ไอ้อ้วนห่าวมีสภาพแบบนี้ แล้วคนอื่น ๆ ล่ะ?

เมื่อมองช่วงนี้บริษัทแซ่เฉินถูกกดขี่ แล้วจะให้เย่เทียนไม่รู้สึกโกรธได้อย่างไร

ตอนนี้ตนเองกลับมาแล้ว เขาจะไม่ยอมให้ญาติและเพื่อนของตนเองถูกรังแกอย่างแน่นอน!

“พี่เทียน ผมรู้ว่าคุณมีความสามารถมากขนาดนี้ แล้วจะตายง่าย ๆ ได้อย่างไร? หลิวชิงและคนอื่น ๆ นั้นมีคุณธรรมมาก จนถึงตายพวกเขาก็ไม่ทรยศคุณ” ห่าวเหรินถอนหายใจ

หลิวชิง?

เย่เทียนจำได้ว่าเขาเป็นหัวหน้าแก๊งเสือเขียว ที่ตนเองเป็นคนควบคุมในเมืองเจียงหนัน นึกไม่ถึงว่าเขาจะมีคุณธรรมมากขนาดนี้

“เรื่องมันผ่านไปแล้ว สำหรับสิ่งที่พวกเราสูญเสียไป พวกเขาต้องชดใช้เป็นสองเท่า!” เย่เทียนกล่าวอย่างเย็นชา

“ตอนนี้เมืองเจียงหนันเป็นเขตอิทธิพลของใคร?”

“แก๊งมังกรรอยัล”

ในดิสโก้ขนาดใหญ่อยู่นอกถนนการค้าในเขตตะวันออกของเมืองเจียงหนัน หลี่ฮวนหยุนเดินเข้ามาด้วยสีหน้าที่เคร่งขรึม

“คุณชายหลี่! ยินดีต้อนรับ ถ้าขาดตกบกพร่องอย่างไรก็ขออภัยด้วย!”

หลังจากที่เห็นเขาแล้ว ชายหัวล้านที่อยู่ในห้องส่วนตัวก็เดินออกไปอย่างรวดเร็ว ด้วยท่าทางเป็นมิตร

“เหลยเหลาหู่ ผมมีเรื่องต้องการความช่วยเหลือจากคุณ!” หลี่ฮวนหยุนบอกเจตนาของตนเองทันที

ดวงตาของเหลยเหลาหู่เป็นประกาย เดือนนี้จะมีเงินจำนวนมากเข้าบัญชีอีกแล้ว

“ไม่รู้ว่าคุณชายหลี่มีอะไรให้ช่วย? ขอเพียงแค่คุณพูดออกมา ไม่มีอะไรที่ผมเหลยเหลาหู่ทำไม่ได้!” เหลยเหลาหู่ลูบศีรษะของตนเองด้วยรอยยิ้ม

“คุณน่าจะรู้ว่าผมเป็นคนอย่างไร ถ้าทำงานสำเร็จ ค่าจ้างสามสิบล้าน! ถ้ามีอะไรผิดพลาด คุณรู้ว่าต้องทำอย่างไรใช่ไหม?”

ราคานี้ทำให้เหลยเหลาหู่รู้สึกสั่นสะท้าน และเขารู้ว่าเรื่องนี้ต้องไม่ธรรมดา

“แน่นอนว่าผมรู้กฎเป็นอย่างดี แต่คุณชายหลี่วางใจเถอะ ผมเป็นแค่คนช่วยทำธุระแทนเท่านั้น ถ้าหากประสบปัญหาจริง ๆ คนที่อยู่เบื้องบนจะเป็นคนจัดการเอง แต่เมื่อถึงเวลานั้นแล้วราคาจะ.......”

หลังจากเหลยเหลาหู่กล่าวจบ เขาก็หัวเราะทันที

“เงินไม่ใช่ปัญหา! ผมอยากให้พวกคุณช่วยผมฆ่าคนคนหนึ่ง!”

หลังจากกล่าวจบ เขาก็เลื่อนรูปถ่ายของเย่เทียนไป

เหลยเหลาหู่เหลือบมองแวบหนึ่ง จากนั้นเขาก็หัวเราะ และหยิบซิการ์ชั้นดีออกจากลิ้นชัก “วางใจเถอะ ปล่อยให้เป็นหน้าที่ของผม!”

“ดีมาก!” หลี่ฮวนหยุนเหลือบมองเขาแวบหนึ่ง “บุคคลนี้ฝีมือไม่ธรรมดา ทางที่ดีทำงานให้เรียบร้อยหน่อย!”

“เข้าใจแล้ว!”

เหลยเหลาหู่จุดซิการ์แล้วสูบ จากนั้นเอนกายพิงพนักพิงอย่างเกียจคร้านแล้ววางเท้าลงบนโต๊ะ

“พี่ใหญ่ เรียกผมหรือครับ?”

“ไปตรวจสอบสถานะของบุคคลนี้ ผมต้องการข้อมูลของเขาทั้งหมด แล้วให้พี่น้องแผนกสังหารเตรียมตัว หลังจากข่าวได้รับการยืนยันแล้ว พวกเราก็เริ่มลงมือทันที!”

“ครับ!”

แก๊งมังกรรอยัลเริ่มทำงาน แต่ที่พวกเขาไม่รู้คือตอนนี้เย่เทียนก็กำลังตรวจสอบพวกเขาเช่นกัน

“หมายความว่าคนเมืองเอกอยู่เบื้องหลังแก๊งมังกรรอยัลใช่ไหม?”

“ไม่ผิดแน่นอน! ตอนนั้นพวกเขาส่งนักบู๊ไปกำจัดแก๊งเสือเขียว และพวกเขาล้วนเป็นคนที่ไม่คุ้นเคย” ไอ้อ้วนห่าวพยักหน้าด้วยสีหน้าเคร่งขรึม

“วางใจเถอะ พวกเขาไม่มีใครสามารถหลบหนีได้หรอก!” เสียงของเย่เทียนเต็มไปด้วยเจตนาฆ่า

เมื่อเขากลับมาที่เมืองเจียงหนันแล้ว เดิมทีเขาอยากจะตรวจสอบเรื่องของแก๊งหย่งเย่ แต่เย่เทียนมีกำลังน้อยเกินไป ถ้าต้องการตรวจสอบคนในเมืองเจียงหนันที่มีประชากรหลายล้านคน จำเป็นต้องมีคนช่วยทำงานแทน

ในเมื่อเป็นเช่นนั้น แน่นอนว่าต้องกำจัดแก๊งมังกรรอยัลก่อน

กล้ามาแย่งของของผม พวกคุณช่างใจกล้ามาก!

สวีย่าเงียบไปครู่หนึ่ง และพยักหน้าอย่างเฉื่อยชา และรู้สึกโกรธแค้นใครบางคนมากขึ้น

หลี่ฮวนหยุน

ถ้าไอ้สารเลวนั้นไม่ยุยงให้ตนเองไปหาเรื่องตระกูลเฉิน ตนเองจะตกอยู่ในสภาพเช่นนี้ได้อย่างไร?

ตระกูลหลี่ของเขาแข็งแกร่งจริง แต่ตระกูลสวีของตนเองก็ไม่อ่อนแอ!

ขณะที่เขาคิดถึงหลี่ฮวนหยุน โทรศัพท์ก็ดังขึ้น

“เสี่ยวหยา คุณกำลังทำอะไรอยู่? พบกันที่เดิม!”

หลี่ฮวนหยุนไม่รู้ว่าสวีย่าโกรธแค้นตนเอง สำหรับเรื่องที่เกิดขึ้นกับสวีย่านั้นเขารู้หรือไม่? รู้แน่นอน!

และหลังจากได้ยินว่าเกิดอะไรขึ้นกับสวีย่าแล้ว หลี่ฮวนหยุนยังเยาะเย้ยเขา

เพียงแต่เขานึกไม่ถึงว่าตนเองจะมีจุดจบเหมือนสวีย่า เย่ซา รนหาความตาย!

“โอเค!” ดวงตาของสวีย่าประกายความชั่วร้าย แล้วพยักหน้าตกลง

ถนนหวงเฉา สถานบันเทิงใหญ่ที่สุดในเมืองเจียงหนัน เจ้านายที่อยู่เบื้องหลังคือหลี่ฮวนหยุน

ตอนนี้ยังเป็นเวลากลางวัน ไม่ได้เปิดเพลงเสียงดัง แต่กำลังเปิดเพลงสบาย ๆ สภาพแวดล้อมค่อนข้างสดชื่น

“เสี่ยวหยา เข้ามาสิ!”

ทันทีที่สวีย่าเดินเข้ามาในประตู เขาก็เห็นหลี่ฮวนหยุนกอดผู้หญิงทั้งซ้ายและขวา

สวีย่าพ่นลมออกมาอย่างเย็นชา แต่ก็เดินเข้าไป “หน้าของคุณชายหลี่เป็นอย่างไรบ้าง? แม่งฉิบหาย ใครกล้าลงมือทำร้ายคุณ! ผมจะส่งคนไปกำจัดมันเดี๋ยวนี้!”

“มันเป็นแค่อันธพาลเล็ก ๆ เท่านั้น ใครที่ทำร้ายผมหลี่ฮวนหยุน ก็ไม่มีเหตุผลที่จะมีชีวิตอยู่บนโลกใบนี้อีก!” หลี่ฮวนหยุนโบกมือ “มา ดื่มเป็นเพื่อนคุณชายสวี!”

สวีย่ายังคงสงสัย “คุณชายหลี่ อันธพาลเล็ก ๆ คนไหน?”

“เย่ซา!” หลี่ฮวนหยุนพ่นลมออกมาอย่างเย็นชา “นี่เป็นเหตุผลว่าทำไมผมถึงเรียกคุณชายสวีออกมา ได้ยินมาว่าเขาทำร้ายคุณด้วย? พวกเราร่วมมือกันจัดการเขาดีไหม?”