ข้าคือเขยผู้ยิ่งใหญ่ นิยาย บท 1162

โนโซมิ ซาซากินึกไม่ถึงว่าอีกฝ่ายจะหาตัวเองเจอง่ายขนาดนี้ ภายใต้ความตื่นตระหนกก็ทำได้แค่กัดฟันแล้วโจมตีออกไปเท่านั้น

แต่ปลายดาบที่เป็นความหวังของเขากลับถูกเย่เทียนบีบไว้ในมือ

“ไฟยังเบาไปหน่อยนะ!”

เย่เทียนขำออกมาอย่างไม่ชอบใจ บิดนิดเบาๆ ปลายดาบอันใหญ่นั่นแหลกละเอียดไปทันที จังหวะที่กลายเป็นปราณดาบต้นไม้ที่ยูรอบๆก็ถูกฟันล้มระเนระนาด

ถ้าจะพูดถึงเรื่องพลังในการทำลายล้าง โนโซมิ ซาซากิคนนี้ก็ถือว่าพอมีฝีมืออยู่บ้าง อย่างน้อยๆก็ยอดฝีมือระดับดินแล้ว

แต่ตอนนี้พลังของเย่เทียนฟื้นฟูได้เร็วมาก จนเทียบเท่าระดับฝ้าแล้ว

ประเด็นคือจิตสำนึกในระดับฟ้าของเย่เทียนยังอยู่ยกตัวอย่างเช่นยอดฝีมือแดนระดับฟ้าที่สูญเสียกำลังภายในไปก็ไม่ใช่สิ่งที่แดนระดับดินจะสามารถเทียบเคียงได้ ลำพงแค่ความเข้าใจในด้านพลังก็สามารถกดดันอีกฝ่ายได้สบายๆ

และนี่ก็เป็นสาเหตุที่เย่เทียนสามารถหาตำแหล่งของ โนโซมิ ซาซากิได้อย่างง่ายดายนั่นเอง

แต่น่าเสียดายที่โนโซมิ ซาซากิไม่มีวันได้รู้ว่าเย่เทียนนั้นแข็งแกร่งแค่ไหน!

“บัดซบ!”โนโซมิ ซาซากิกัดฟันแน่น แล้วหยิบของช่วยชีวิตที่แม่ทัพให้เขามาด้วยความปวดใจ ไม้บรรทัดแปดสวิน

“ฝากไว้ก่อน ครั้งหน้าผมต้องเอาชีวิตคุณให้ได้!”

โนโซมิ ซาซากิทำหน้าเคียดแค้น จากนั้นก็ตบไปที่หน้าอกของตัวเองอย่างไม่ลังเล เลือดสอๆก็พุ่งไปที่ไม้บรรทัดแปดสวิน

“หืม?”

เย่เทียนสัมผัสถึงความรู้สุกที่อันตรายล็อกมาที่ตน และความรู้สึกอันตรายนี้ก็มาจากไม้บรรทัดแปดสวินในมือโนโซมิ ซาซากิ!

“น่าสนใจดีนี่ มันเป็นเครื่องรางทิพย์ที่ใช้แล้วทิ้งสินะ?”

เย่เทียนสามารถสัมผัสถึงพลังงานอันคุ้นเคยที่เคลื่อนไหวอยู่ในนั้น ถ้าปล่อยให้เจ้าสิ่งนี้ระเบิดออก ด้วยฝีมือของเขาตอนนี้ก็อาจจะบาดเจ็บได้

นึกไม่ถึงว่าคนหยิงจะมีของล้ำค่าแบบนี้ด้วย!

“ตูม!”

เย่เทียนทำได้แค่ถอยหลังอย่างไม่มีทางเลือก ส่วนโนโซมิ ซาซากิที่เสียเลือดชีพจรกำลังอ่อนลงแทบไม่เหลือ แต่ก็ยังฝืนร่างกายแล้วหนีไปอย่างรวดเร็ว

หลังจากที่ ไม้บรรทัดแปดสวินระเบิด ชี่ทิพย์ก็ทำลายล้างไปรอบๆ เย่เทียนไม่กล้าตามไปทันที ทำได้แค่ปล่อยให้อีกฝ่ายหนี้ไป พอครุ่นคิดไปสักพัก เย่เทียนก็ได้จากไป

หลังจากที่เย่เทียนจากไปไม่นาน ก็มีชายวัยกลางคนหน้าเหลี่ยมสองมาถึงที่นี่

ถ้าเย่เทียนอยู่ก็น่าจะจำหนึ่งในนั้นได้ ซึ่งชายคนนั้นก็คือซ่านหงเลี่ยงนั่นเอง

เพียงแต่เขาในตอนนี้ดูไม่ค่อยมีชีวิตชีวาเท่าไหร่ พอเห็นป่าที่ถูกทำลายจนเละเทะก็ต้องขมวดคิ้ว “เมืองเจียงหนันนี่ชักจะไม่สงบสุขเข้าไปทุกทีแล้ว!”

“หึ! พวกมันนี่ช่างใจกล้าซะจริง! เมื่อก่อนจะเคยก่อเรื่องก็แล้วกันไป นี่คิำว่าอยากทำอะไรก็ได้สินะ?”

ซ่านหงเลี่ยงถอนหายใจ “ถ้าเย่เทียนยังมีชีวิตอยู่แล้วมาเห็นสภาพตอนนี้ ไม่แน่ก็อาจจะโวยวายไปแล้วก็ได้!”

“สาเหตุมันก็มาจากคุณนั่นแหละ! จะอ่อนก็ควรมีขอบเขตบ้าง คณไม่รู้รึไงว่าในทีมสายฟ้าเย่เทียนนั้นได้รับการยอมรับขนาดไหน? ตอนนี้บริษัทแซ่เฉินถูกทำให้อยู่ในสภาพนี้ แล้วคนในทีมสายฟ้าจะคิดยังไง!”

ซ่านหงเลี่ยงไม่รู้จะตอบยังไง ทำได้แค่ยิ้มออกมาอย่างขมขื่น

ชายวัยกลางคนก็ไม่ได้ถือสาอะไรมาก “รู้ตัวว่าผิดก้ปรับปรุงซะ! ครั้งนี้เบื้องบนให้ความสนใจมาก ไม่ว่าใครที่เป็นคนบการอยู่เบื้องหลัง ก็ต้องจัดการมันให้ได้!”

“ครับ!”ซ่านหงเลี่ยงเท้าชิด แล้วตอบกลับเสียงดัง

เย่เทียนยในตอนนี้ได้กลับเข้าไปในตัวเมืองเจียงหนันแล้ว เพียงแต่วิลล่าถูกเผาจนเละ ตอนนี้จึงยังไม่มีที่ไป

แล้วรถก็วิ่งมาถึงถิ่นของแก๊งมังกรรอยัล